Bjarmi - 15.03.1931, Blaðsíða 8

48
B J ARMI
Hvaðanæva.
Skírn — Barnaskírn, heitir nýkomið rit eftir
dr. Hallesby prófessor, Islenskað af Árna Jó-
hannssyni. Það er ágætt rit, sem allir ættu að
lesa og Ihuga, sem lagt hafa eyrun við árásum
eriendra trúboða gegn barnaskírn. Eitthvað hefi
jeg sjeð og heyrt um tvö önnur nýkomin rit
gegn barnaskírn, en óllk eru þau riti Hallesbys
að lærdómi og rökfestu. Jeg endurtek um þau
það, sem jeg hefi oft áður sagt:
»Látið helgisiði og sakramenti íslenskrar
kirkju I friði, allir þjer, sem unnið lifandi krist-
indómi. Árásir yðar á þau atriði styðja hringl-
andaháttinn og sundrungina, og eru engum til
ánægju öðrum en sameiginlegum trúmálaand-
stæðingum vor allra og húsbónda þeirra«.
Myrkur og ljös. Víðkunnur danskur guðfræð-
ingur, Alfred Jörgensen, dr. theol., sem bæði er í
stjórn sambands lúterskra kirkna og samhjálp
bágstaddra safnaða I Evrópu, ritaði nýlega I
»Kristilegt dagblað« á þessa leið:
»Það er miklu meiri neyð I Rússlandi nú, held-
ur en þar hefir nokkru sinni átt sjer stað, og
miklu meiri en þegar Friðþjófur Nansen efndi
til fjársöfnunar til þess að bjarga fólki frá því
að verða hungurmorða eftir stríðið. — Nú er
ástandið þannig, að það eru engar ýkjur, þótt eg
segi, að ef vjer ekki hjálpum trúbræðrum vor-
um (Lúterstrúarmönnum) til þess að fá mat,
munu þeir, eftir öllum llkum að dæma, ekki liía
af veturinn..... Hinir bágstöddu bræður vorir
munu yfirleitt eiga þess kost að kaupa matvör-
ur sínar á hinum »frjálsu útsölustöðum«, (en
ekki hjá útsölustöðum ríkisins). En verðið er svo
geysilega hátt, að efnin leyfa sjaldnast önnur
kaup en lltilsháttar brauð, og oft ekki einu
sinni það, ef vjer ekki hlaupum undir bagga
með þeim. Og 1 viðbót við hungrið, eru þeir of-
sóttir á alla vegu«.
Alfred Jörgensen segir einnig frá hinni miklu
trúarhreyfingu, sem hefir gjört vart við sig I
Ukraine (sjerstaklega í þeim hluta Ukraine, sem
fylgir Póllandi) I nokkur ár.
»1 póska Ukraine hefir komið fram sjerstak-
lega eftirtektarverð andleg evangelisk hreyfing
á meðal bændanna. Þessari andlegu vakningu
yrði helst jafnað saman við það, sem skeði á sið-
bótartlmunum. Ungir menn, sem orðið hafa fyr-
ir áhrifum fagnaðarerindisins I öðrum löndum,
koma heim aftur og fóru að halda guðsþjónust-
ur á meðal bændanna. En bændurnir eru ósegj"
anlega fátækir. Jeg hefi sjálfur tekið þátt I þess-
um guðsþjónustum. Á einum stað fór guðsþjón-
usta fram 1 geymsluskúr úti á víðavangi, en
þrátt fyrir hin hrörlegu húsakynni, er stundin
mjer ógleymanleg. Þar var sungið eins og slav-
neskar þjóðir einar syngja, lofsöngvar Guði til
dýrðar. — Trúarvakningin berst úr einni bygð-
inni I aðra«
Elnstein og trúarbrögðlu. Hinn nafntogaði
þýski vísindamaður, Albert Einstein, er á ferð
í Ameríku um þessar mundir. Hann hefir látið
uppi við blaðamann álit sitt um gildi trúarinn-
ar, og komist meðal annars þannig að orði:
»Jeg trúi á persónulegan Guð, og get sagt það
með góðri samvisku, að eg hefi ekki hneigst að
guðsafneitun. Þegar jeg var ungur stúdent varp-
aði jeg frá mjer vísindalegum niðurstöðum frá
1880, og nú állt jeg kenningar þeirra Darwins,
Halkels og Huxleys úreltar með öllu. Jeg veit
ekki betur en að allflestir fulltrúar hinna sönnu
og hollustu vísinda, sjeu sammála um að vísind-
in eru engan veginn óvinveitt trúarbrögðunum«.
Þegar Einstein var spurður: Hvaða þýðingu
hefir trúin fyrir mannkynið? Þá var svar hans
á þessa leið:
»Jeg er sannfærður um að án trúarinnar stæði
mannkynið enn I dag á hinu lægsta villimensku-
stigi. Trúin hefir verið aðal aflstöðin I framför-
um mannkynsins«.
Títvarpið. »Lang vinsælustu útvarpsefnin hjer
um slóðir eru guðþjónusturnar«, er alment við-
kvæði I bréfum manna til Bjarma. Bóndi úr
Skagafirði, sem hjer var á ferð sagði:
»Fólk kemur aldrei af öðrum bæjum, til að
hlusta á útvarpið til min nema þegar von er á
guðsþjónustu, þá er oftast alveg húbfyllir af að-
komufólki«. — En þess sakna margir að fá ekki
kvöldvers að skilnaði á kvöldin.
Hins vegar er bent á I frjettagrein úr Húna-
vatnssýslu I Vísi nýlega, að kirkjusókn muni
vera minni en ella vegna útvarpsins. — Reynsl-
an var svipuð I nágrannalöndunum, meðan út-
varpið yar þar nýkomið. — En nú þykir reynsl-
an sýna að kirkjusókn aukist aftur. Margir, sem
aldrei fóru 1 kirkju, hlustuðu á góðar ræður I
útvarpi, og vöknuðu við það til meiri umliugs-
unar um eilífðarmál, og sáu þá brátt, að miklu
var betra að taka þátt í sameiginlegum guðs-
þjónustum, en að hlusta heima.
útgefandi: Slgurbjörn Á. Gislason.
P'*entsmiðja Jöns Helgasonar.