Bjarmi - 15.08.1931, Blaðsíða 1

XXV. árg.
16. tbl.
Þrönga hliðið.
Vestur-Islendingur íslenskaði.
Les: Lúkas 13, 22.- 27.
Starfi Drottins vors hjer á jöróu var því
nær lokió. Hann hafói farió horp úr j:orpi,
borg úr borg, um alt landió, og prjedikaó
fagnaóarboóskapinn um G.uós ríki. Kenn-
ing hans var ólík kenningu Faríseanna.
Hann gerði hærri sióferðiskröfur en nokk-
ur hafói áður gjört, og veginn til eilífs lífs
þrengri, svo aó jafnvel lærisveinar hans
spyrja undrandi: »Hver getur þá orðió
hólpinn?«
Vjer lifum nú á enn alvarlegri tímurn.
Spádómar ritningarinnar eru óóum aó ræt-
ast fyrir augum vorurn og minna oss á aó
endir allra hluta sje í nánd. En enn er
náóartími, enn er vegurinn opinn til föóur-
húsa: látum okkur jrví alvarlega hugleióa
oró Drottins Jesú, er jeg hefi valió fyrir
texta í dag. »Kostiö kapps um aó komast
inn um þröngu dyrnar, javí aó margir, segi
jeg' yóur, m.unu leitast vió aó komast inn
og geta ekki«. Og' þegar dyrunum hefir
verió lokaó munu þær ekki veróa opnaóar
aftur. Ilin átakanlegustu oró, sem hægt er
aó rita yfir æfi nokkurs manns, eru oróin:
»0f seint!« Frelsari vor segir: »Kostió
kapps um aó komast inn«. Vjer eigum aó
reyna af öllum mætti að sækjast eftir inn-
göngu á meóan hlióió er opió, áóur en það
veróur aó eilífu lokaó.
Jeg stóó einu sinni fyrir utan dyr einn-
ar stærstu kirkjunnar okkar og beið ásamt
fjölda manns eftir inngöngu. Kirkjan var
óóum aó fyllast, og þegar loks kom aó mjer
var dyrunum lokaó og vöróurinn sagði:
»Þaó er ekki pláss fyrir fleiri«. Hryggur í
huga sneri jeg frá hinum lokuðu dyrum.
Jeg hafói komió of seint! Mjer kom til hug-
ar hlió himinsins og jeg hugsaöi með mjer:
»Guói sje lof aó þaó voru ekki þær dyr, er
voru mjer lokaðar í dag«.
Vinir mínir, hió gleóiríkasta orð, er jeg
get talaó vió yóur í dag í sambandi við um-
talsefni mitt, er þetta: »Hliöió til eilífs lífs
stendur enn þá opió! En hve lengi vitum
vjer ekki. Það kemur að því aó dyrunum
verói lökað, og þá er of seint aó biója um
inngöngu vegna góóverka sinna (Matt. 7,
21.) og þeir er þóttust þekkja hann, þeir
munu standa vió hinar lokuóu dyr og kalla
til Drottins: »Ljúk upp fyrir oss«. En
Jesús kannast eigi vió þá.
Eru nokkrir hjer í dag, er treysta á
góóverk sín sjer til frelsis? Ihugió orð Guðs:
»Af náð eruó þjer hólpnir orðnir fyrir trú,
og þaó er ekki yóur aó þakka, heldur Guós
gjöf; ekki af verkum, til þess enginn skuli