Bjarmi - 15.08.1931, Blaðsíða 7

BJARMI
127
vel máli farinn og prjedikar oft í ýmsum
kirkjum — þótt hann sje leikmaður. Hann
er einn af forkólfum ungmennastarfs
hess sem kallað er »Christian Endeavour«
(Kristileg viðleitni). Lindsay Glegg sagði
meðal annars, að þeir, sem hefðu staðið
fyrir þessum vakningarfundum hefðu
fengið um 10-—11 þúsund brjef frá körl-
um og konum, sem hefðu snúið sjer til
Guðs á þessum fundum, — en að það væru
sjálfsagt helmingi fleiri, því að margir
hugsuóu ekki um að skrifa, eða kæmu sjer
ekki að því.
Gipsy Smith talaði bæói kvöldin. Jeg
hafði ekki heyrt til hans fyr, og fanst svo
mikið um, að ekki undrar mig þótt hann
sje heimsfrægur. Fyrsta kvöldið byrjaði
hann með að segja: »Jég ætla aó syngja
nokkur vers fyrir ykkur, áður en jeg byrja
ræðu mína«, og svo söng hann: »Let the
beauty of Jesus be seen in me«, — og þótt
hann sje kominn yfir sjötugt (hann lítur
út fyrir að vera fimtugur) hafði hann
mikla og fagra söngrödd. Og svo talaði
hann til vor um Jesú með svo miklum inni-
leika og valdi, að þessar tíu þúsundir hlust-
uðu á hann meó svo mikilli hrifningu og
athygli, að enginn heyrðist hreyfa sig.
»Hið ógöfuga í heiminum og hið fyrir-
litna hefir Guð útvalið«, segir postulinn
Páll (1. Kor. 1, 28.). Pessi orð eiga við
um Gipsy Smith. Foreldrar hans. voru
»Zigojnar«, og er það flökkulýður, sem er
hafður í mikilli fyrirlitningu (»Zigöjnar«
kallast Gipsy’s á ensku). Pegar Gipsy
Smith var 16 ára, kunni hann hvorki að
lesa eða skrifa og flakkaói eins og aðrir
»Zigöjnar«. -— Þennan mann útvaldi Guð
og gerði hann að einunm af hinum nafn-
kendustu og áhrifamestu prjedikurum
kristinnar kirkju.
Þegar jeg hlustaði á þennan nafnfræga
ræóuskörung, mintist jeg oróa Páls postula
til Korintuborgarmanna: »Orðræða mín og
prjedikun mín studdist ekki við sannfær-
andi vísdómsorö, heldur við sönnun anda
og kraftar«. Ræóur Gipsy Smiths eru svo-
leiðis úr garói geröar, að hvert barn, sem
er oi’ðið dálítið stálpað, getur fylgst með,
— þær eru einfaldar eins og sjálfur fagn-
aðarboðskapurinn. Mál hans er fagurt og
skáldlegt og hann hefir opið auga fyrir
fegurð náttúrunnar. Lýsing hans á hvernig
almætti og kærleikur Guðs er opinberaður
í hinu minsta blómi merkurinnar, verður
mjer ógleymanleg.
»Lít þú upp sál mín, og lestu þjer nít
letrið á mörkinni’ um kærleik og trú«,
segir Matthías Jochumsson. Jeg minnist
líka þessa vers úr sálmi hans á meðan jeg
hlustaði á Gipsy Smith:
»Og jeg skyldi’ ei þreifa’ ú þjer himneska hönd!
Hjarta mitt elska þig, múttur og önd;
jeg skyldi’ ei dást að þjer, lifandi ljós!
lifnaðu, hjarta mins titrandi rós!«
»Vakningin er aðeins byrjuó«, sagði
Gipsy Smith síðasta kvöldið í Albert Hall,
»Hún mun vaxa og ganga eins og flóð-
bylgja yfir gjörvalt Stóra-Bretland«.
Guð gefi að þessi orð rætist, og Guð gefi
að vakningin nái til Norðurlanda, — og
umfram alt til Islands, fósturjarðarinn-
ar ástkæru!
Lundúnaborg' í ágúst 1931.
Ingibjörg Ölafsson.
Samkomuhúsið Betanía.
Sunnudaginn 9. þ. m. fór fram vígsla
fundarhúss, sem Kristniboðsfjelögin í
Reykjavík keyptu í vor. Húsið stendur
við Laufásyeg 13, og var reist af ung-
mennafjelögunum fyrir nokkrum árum,
en hefir síðan verið notað við atvinnurekst-
ur. Purfti það mikilla endurbóta, og hefir
fengið þær, svo að fundarsalurinn er eink-
ar viðkunnanlegur, þótt hann sje ekki stór.
Auövitaö reyndist hann of lítill vígslu-