Bjarmi - 01.10.1933, Blaðsíða 6

150
BJARMI
Frá kirkjumálum Þjóðverja.
Það hafa verið svo stórvaxin umbrot og breyt-
ingar I kirkjumálum Þjóðverja síðan í vor sem
leið, að þau eða þær hafa ekki meiri orðið í
Þýskalandi siðan á siðabótaröld. Hafa erlend
kirkjuleg tímarit sagt margt um þessi mál,
en flest af því hefir borið með sjer, hvað afar-
erfitt er að fá hlutlausa yfirsýn yfir þau -
eins og raunar fleiri þýsk málefni. Annars veg-
ar er hatrið og óttinn, sem allt leggur út á
versta veg, en hins vegar blint traust á »leið-
toganum« og öllum hans ráðstöfunum, og að því
er kirkjumálin snertir, mætast fögnuður og
gremja, ótti og von: Fögnuðui'lnn yfir að bar-
áttan gegn guðleysi og opinberri spillingu hefir
fengið öflugan ríkisstuðning. Grcmja yfir harð-
hentum átökum ríkisvaldsins gagnvart hátt-
settum klerkum, sem voru andvígir sameiningu
þýsku kirknanna. »Landskirkjurnar« evangelisku
hafa öldum saman verið 28, og það hefir ekki
gengið orðalaust að steypa þeim í eina heild.
og gjöra unga trúnaðarmenn Hitlers úr presta-
hóp að yfirmönnum gamalla kirkjuleiðtoga -
og það allt á ö mánuðum! óttlnn er við væntan-
legt einræði ríkisbiskups og of mikið sambland
þjóðmála við trúmál, en vonirnnr sólbjartar
þar sem þjóðernisaldan og hetjudýrkunin er
ríkust. —
Allt þetta og margt fleira veldur því, að fátt
er hlutlaust skrifað um kirkjumál Þjóðverja um
þessar mundir, bæði heima og erlendis. En samt
mun Bjarmi reyna að gjöra það innan skamms.
En þar sem íslensk 'olöð eru með ýrr.sar
dylgjur og óhróður í garð þýskrar kirkju, þykir
réttmætt að birta nú þegar sýnishorn af því,
hvað trúaður þjóðernisjafnaðarmaður þýskur
segir um þessi málefni.
Sr. Gunnar Engberg, góðkunnur æskulýðsleið-
togi danskur, skrifaði í sumar grein 1 »Kriste-
ligt Dagblad«, og kallaði hana »Trúaðir Þjóð-
verjar á vegamótum«, þar sem hann álasar
þýskum trúmönnum fyrir þáttöku þeirra I stjórn-
málabaráttunni, og furðar sig á, að aðalfram-
kvæmdastjóri 1 K. F., U. M. í Þýskalandi, dr.
Strange, skuli hafa heitið Hitler fullu fylgi. —
Þessari grein svaraði þýskur K. F. U. M. maður,
er staddur var í Danmörku, á þessa leið:
»Sem þýskur biblíufjelags- og K. F. U.
M. leiðtogi las jeg grein yðar með mikilli
athygli. Þjer viðurkennið, að það sje
næstum ómögulegt að gjöra sjer fullkom-
lega grein fyrir ástandi og viðhorfi í
framandi landi. Jeg er kristinn Þjóðverji,
og lít töluvert öðru vísi á ástand og horfur
en þjer. Þess vegna ætla jeg að reyna að
útskýra, hvers vegna foringi vor, Dr.
Strange, gat gefið þýsku stjórninni svo
ákveðið loforð um stuðning.
Yjer kristnir ungir menn gátum ekki
verið vinir »frjálslyndis«-fyrirkomulagsins
þar sem hver gat lifað eftir sínum vilja
án nokkurra skyldna við föðurlandið og
þjóðina. Mjer detta aðeins í hug hin mörgu
saurblöð (»Junggeselle«, »Leibeigene« o.
fl.), sem allir gátu keypt. Jeg minn-
ist allra hinna spillandi leikrita, sem sýnd
voru í Þýskaalndi (»Der fröliche Wein-
berg«, »Ehen werden im Himmel ge-
lassen«) þar sem Guð almáttugur var lát-
inn koma á leiksviðið sem gamall karl á
inniskóm. En í ríkisleikhúsinu voru einn-
ig sýnd siðspillandi leikrit eins og t. d.
»Musikk« eftir Wedekins eða »Razzia« eft-
ir Rehfisch, þar sem lögregluþjónn var
látinn lifa með vændiskonu. Og svo
þess utan allar »revyurnar« með hinum al-
kunnu klúryrðum, og háði um hjónaband-
ið. En ef menn skrifuðu gegn sliku, þá
var ávalt sama svarið, persónufrelsið væri
í hættu. Margir vorra kristnu manna vita
að þjóðernis-jafnaðarmanna-hreyfingin
berst gegn allri slíkri »list«, og hefir frá
upphafi vega sinna gjört það. Lesið bók
Hitlers: »Meine Kampf«, þar sem hann
meðal annars lýsir, hve skaðleg áhrif hafi
orðið af völdum siðspillandi »listar«, sem
eitrað hefir margan, bæði á sál og lík-
ama.
Ef þjer hafið fylgst með innanríkislög-
gjöfinni, þá vitið þjer, hvernig stjórnin
reynir að skapa heilbrigt hjúskaparlíf. Fá
tækt fólk, sem vill gifta sig, fær til þess
1000 marka styrk. Hjón, sem eiga fleiri
en 4 börn, fá ríkisstyrk, en skattur er
lagður á gift fólk, sem ekki vill eiga börn,
og eins á piparsveina.
Þar eð menn vita, hve fjölskyldulífið