Bjarmi - 15.06.1934, Síða 2

88
BJARMI
sást yfir það, hvað mestu máli skifti, að
reynast honum trúr, sem öllum reyndist
trúr fram í dauðann á krossinum.
Eng'um efa er það bundið, að sú kynslcð,
sem þá lifði, hefir átt sín mörgu og miklu
vandamál, sem átti sjer hinar eiginlegustu
rætur í hinu mesta meini, syndinni, spill-
ingunni, freistingunum. Þessvegna gegnir
það í raun og veru furðu, að menn skyldu
alment snúast á móti honum og afneiat
honum, svo að hann yrði saklaus að líða
sjálfan dauðann.
Enn gengur Jesú um, gerir gott og græð-
ir alla, sem á hann trúa. Enn gengur hann
um til að hugga og g'leðja. Enn gengur
hann um til að bæta úr hinni mestu þörf
mannanna, því hann er trúr í sínu fyrir-
heiti, um að vera með sínum alla dagá,
allt til veraldarinnar enda. Enn svalar
hann sálum þeirra sem trúa á hann, sval-
ar hungri þeirra og' þorsta eftir rjettlæt-
inu. Enn vekur hann vonina, bæði fyrir
þetta líf og hið tilkomanda.
Sú kynslóð, sem nú lifir, á við óteljandi
vandamál að stríða, hvar um heiminn sem
litið er, sum í sjálfu sjer næstum óvið-
ráðanleg vandamál, eins og við horfir. En
öll eiga þau sjer hinar sömu rætur og fyrir
nálega tveim þúsundum ára, í syndum og
afvegaleiðslum, í spillingu og fráhvarfi frá
Guðs heilaga vilja. Enn í dag býr hin sama
þrá og þörf í hugum og hjörtum mannanna,
þráin eftir líkn og lækning, þráin eftir
fögnuði, eftir friði, eftir sönnum heillum.
Misjafnlega leita menn bóta á þessum
meinum. Ýmsar leiðir eru farnar og marg-
ar ekki hollar. Gegnir í sjálfu sjer næst-
um furðu, að menn eigi skuli leita hugg-
unar og hjálpar, gleði og heilla einmitt
þar sem allt þetta er að íinna, hjá honum,
frelsara heimsins. Hann einn getur bætt
úr öllum mannfjelagsmeinum. Hann einn
getur huggað hrelda sálu, hann einn getur
hjálpað þeim, sem er í nauðum staddur,
hann einn getur gefið von og g'leði, þar sem
eng'in von eða gleði var til án hans; hann
einn getur fyrirgefið. Hann einn getur gef-
ið eilíft líf. I honum felst bjargráðið fyrir
syndugan heim, fyrir heiminn, sem styn-
ur undir þungu fargi syndanna og öllum
geigvænlegum afleiðingum hennar. Ef hon-
um væri viðtaka veitt meðal kristinna
manna, ef á hann væri alment trúað, ef
hans orð væri í heiðri haft, ef hans heil-
agi vilji væri virtur og í fullum heiðri
hafður, mundi bölið þverra, þá mundu tár-
in þorna, þá mundi byrðarnar ljettast þá
mundi framtíðin verða bjartari, þá mundi
kristnum heimi slíkar heillir að höndum
)>era, sem enginn kann, eins og' á stendur,
að gera sjer fulla grein fyrir. En af því,
að heimurinn liggur í hinu vonda, af því
að Kristur er jafnvel meðal kristinna
manna krossfestur að nýju, af því að hann
er svívirtur, af því að honum er ekki hlýtt,
er eymdin slík sem hún er.
Ötal menn um hin ýmsu lönd ráða ráð-
um sínum til þess að koma auga á og finna
upp ráð til að greiða fram úr alheims og
þjóða vandamálum. Ýmislegt og margvís-
legt að vísu er reynt, en allt hefir það
sína annmarka. Engin ráð eru enn fund-
in, sem hlíta mega, af því að ekki er horf-
ið að því alsherjarráði, sem duga mundi
til þess að ráða bug á alheims og' þjóða-
meinum, af því að ekki er í lotning' og
hlýðni gengist honum á hönd í trú og'
heilagri hlýðni, sem er Drottinn vor, Guð
blessaður um aldir.
Engar ráðstefnur, af ótal ráðstefnum,
duga, engin breytt stjórnartilhögun, eng-
in mannleg þjóðfjelagsskipun, — allt þetta
líka staðbundið og hverfult og á ekki leng'-
ur við, þegar önnur fylling tímans er kom-
in, þegar breytt viðhorf krefst nýrra
breytinga. En ráðið besta er ráðið eina.
Það er sjálfur hann, með óendanlegri bless-
un sinni, sem heitir Jesús, sem þýðir frels-
ari.
Hann er eina ráðið, af því að hann einn
getur kippt upp sjálfri rótinni að eymd-
um manna, af því að hann einn getur