Bjarmi - 01.12.1958, Blaðsíða 4

4 BJARMI
Lærisveiim í deiglimiii
Kæru kristniboðsvinir!
Ég finn hjá mér livöt og lönguu
til að senda ykkur fáeinar línur
núna. Um þessar mundir erum
við Inga einar hvítra manna hér
í Konsó. Benedikt þurfti að fara
til Addis cftir mótið i Gídóie. Er-
indið var að ná í það sem eftir
var af byggingarvörunum í liúsið.
Við höfum beðið eftir þeim í
marga mánuði og því liefur verið
kyrrstaða i byggingarfram-
kvæmdum undanfarið. Og nú
vildi svo til, að Björn Östby, sem
hefur kéyrt kristniboðsbílinn síð-
aslliðið ár, þurfti að taka við
stöðinni i Neglielli og varð því að
sjálfsögðu að liætta við keyrsluna
og varð því Benedikt sjálfur að
fara á stúfana og ná í byggingar-
vörurnar, og þá auðvilað matvör-
ur um leið og sitthvað fleira.
Líka þurfti hann að fara í lækn-
isskoðun. Hann hefur elcki verið
sem beztur undanfarið, en von-
andi fæst nú bót á því.
Og nú sitjum við Inga hér báð-
ar við borðstofuborðið inni í
stofunni liennar og skrifum bréf
heim. Ég vildi, að þið gætuð
brugðið ykkur til okkar sem
snöggvast og séð hvernig við höf-
um það. Rétt áðan tókst Ingu —
eftir mikið basl — að kveikja á
Optimusluktinni sinni. Þessar
luktir eru feiknarlega kenjóttar,
maður veit aldrei við hverju má
búast, þegar um þær er að ræða.
Sjálf varð ég að gefast upp við að
kveikja á minni áðan, því að
dælan var biluð, og hvað mikið,
sem ég bar olíu á hana, kom það
fyrir ekki. — Iiérna á gólfinu við
fætur mína liggur Trygg. Trygg
hefur verið mér til mikillar gleði
og reyndar okkur öllum. Hver er
Trygg, spyrjið þið eflaust. Jú, það
er hundurinn okkar. Seinna meir
vonumst við til, að liún geti orð-
ið góður varðhundur, — liún er
bara hvolpur enn þá —, og geti
leyst, að minnsta lcosti einn „se-
banja“ af. Já, það er gaman að
lmfa dýrin í kring um sig.
Nú heyrum við söng frá skóla-
stofunni, sem notuð er fyrir sam-
komusal. Námskeiðið stendur enn
yfir. Það er nú búið að vera í
margai- vikur, og alltaf er aðsókn-
in jafn góð. Það hefur verið okkur
til mikillar uppörvunar og mörg-
um til blessunar og trúarstyrk-
ingar. Nú voru þeir að syngja
lokasönginn og lesa Faðirvorið,
— og rétt í þessu kom Asfan inn
með eina luktina okkar, — sem
mér tókst að kveikja á! — og
söngbækurnar, Biblíumyndarúll-
una og klukkuna. Ég spurði hann,
hve margir hefðu verið í kvöld.
75 var svarið. Þannig hefur það
verið allan tímann, mjög góð að-
sókn, stundum alveg upp í 90 og
aðeins rúmlega það og sjaldan
niður fyrir 50. Við lofum Guð fyr-
ir hvern og einn, sem lcemur til
að fræðast meir um líf og starf
Jesú, kynnast betur sannindum
Guðs heilaga Orðs. — Námskeið-
ið er alla daga vikunnar, nema
þá tvo, sem eru markaðsdagar.
Þau kvöld höfum við þá sam-
bænaslund fyrir skóladrengi og
starfsmenn annað kvöldið og hitt
kvöldið er Biblíulestur fyrir starf-
mennina. — Konsófólkið vinnur
allan liðlangan daginn, kemur
því að dagsverki loknu til að setj-
ast á skólabekk og fræðast meir
um Guðs Orð. Það er eini tíminn,
sem það hefur, og þess vegna
finnst okkur aðdáunarvert, livað
'
:í"‘
MMMtt ' íííí

það er duglegt að koma. Því eru
líka kenndir margir sálniar,
bæði á galla-máli og amharísku
og á hverju kvöldi fá þeir sem
vilja að læra amharíska stafrófið.
Við bindum miklar vonir við það,
einkum að unga fólkið læri að
lesa og seinna meir geti útvegað
sér Biblíuna á amharísku og
þannig alltaf haft Guðs Orð við
liönd.
1 gær kom Barsja liingað lil að
leita ráða og hjálpar í erfiðleik-
um sínum. Svo var mál með vexti,
að Balabatinn, sem er æðsli mað-
Frelsara sínum trúr allt til enda.
Og upp frá hjörtum okkar stigu
brennheitar bænir til hans, sem
liefur lofað að -vera með sinum
börnum allt til enda og leiða þau
sigrandi út úr eldsofni freisting-
anna. Við báðum, að svo mætti
einnig verða í lífi Barsja núna,
að hann mætti leyfa Guði að
komast að með sinn kraft og ljá
ekki eyra ginningum Satans. Það
er svo satt, að djöfullinn gengur
um sem öskrandi Ijón, leitandi
að þeim, sem hann geti gleypt;
hvergi finnur maður það belur
en hér úti. Einkanlega finnur
maður það, þegar Guð fer að ná
tökum á hjörtum fólksins. Und-
anfarið hefur verið vakning liér
i Konsó, einkanlega hefur hreyf-
ingin veáið mikil hér i næsta
þorpi við okkur, Bcdengeltú og
einnig í þorpi hérna rétl hjá, sem
heitir Djarsó. Þar var allt svo
lokað áður og Satans-dýrkunin
svo mikil, — en nú hafa nokkrir
gallikjar látið hreinsa kofa sina
af tilbeiðsluhlutum Satans og nú
kemur stór bópur frá báðum
þessum þorpum á allar samkom-
Guðræknisstund er á
hverjum morgni í
sjúkraskýlinu og sjást
hér nokkrir áheyrend-
anna fyrir utan dyrnar.
fbúðarhús kristniboð-
anna I Konsó hefur ver-
ið í smíðum undanfar-
ið ár. Hér sést, er verið
var að reisa grindina.
ur yfir nokkrum þorpum hér, þar
á meðal Dokotto, sem er þorp
Barsja, vildi gera Barsja að þorps-
höfðingja í þvi þorpi með þvi
skilyrði, að hann afneitaði sinni
kristnu trú og hætti öllu slílcu
rugli. Hann hefur áreiðanlega
heitið honum „gulli og grænum
skógum“, enda sagði Barsja, að
þessari stöðu fylgdi bæði miklir
peningar og mikil hefð, — og
ekkert er það, sem þessa lands
fólk er veikara fyrir en peningar
og að verða stórir í augum fjöld-
ans. Auðvitað er það svo alls stað-
ar meðal allra þjóða, en óvíða
held ég, að það komi eins greini-
lega í ljós. — Þar að auki sagði
Barsja, að lögreglan hótaði sér
öllu illu, ef hann léti ekki tilleið-
ast. IJann var auðsjáanlega bæði
hálfsmeykur og einnig í mikilli
freistingu. Og nú var hann kom-
inn í örvæntingu sinni til-að liljóla
hjálp og leiðsögn. Óþarft er að
taka fram, hvernig þær ráðlegg-
ingar hljóðuðu, sem hann fékk.
Inga bað um, að lesinn væri 3.
kafli Daníels og svo var beðið
með honum. Hann fór með þeim
ásetningi að hafna þessu og verða
ur. Því hefur Satan ælt yfir með
enn meiri æðisgangi en áður.
Þannig verður það alltaf, þegar
Guðs heilaga Orð fer að upplýsa
lijörtun, þegar liið sanna ljós fer
að þrengja sér inn í myrkrið og
hrekja það i burlu.
í kvöld kom svo Barsja á nám-
skeiðið. Við sáuin undir eins, að
eitthvað mikið hafði skeð með
hann. Hann Ijómaði allur, svo að
okkur fannst bókstaflega, að
birtu legði frá honum. Það fyrsta,
sem han sagði var: Ég sagði þeim,
að ég vildi ekki taka við þessu
tilboði þeirra, ég vildi þjóna
Jesú Ivristi. Og i allan dag hef ég
verið í kofa mínum og beðið til
Jesú. Þarna var maður, sem
Satan hafði beitt sínum slyng-
ustu brögðum við til að fella, —
en Guð hafði fengið að komast
að með sín'um undursamlega
mætti, og þvi var Barsja leiddur
út úr eldsofnl freistinganna, sigr-
andi og glaður, og með enn meiri
trúarstyrk og frið í sínu hjarta
en áður. Við gátum ekki tára
bundizt, og við lofuðum Guð
bæði uppliátt og í hljóði. Þarna
var áreiðanlega meiri sigur unn-