Bjarmi - 01.12.1958, Blaðsíða 8

B BJARMI
<J(jazhL$v.emi\
L cLoLtýibuL
tAVUL
Framh. af 5. síðu.
útsendara liins illa, Satan sjálf-
an. Eitt sinn, er mér fannst Satan
geisa meir en ella kom dýiðlegt
orð til mín: „En Guð friðarins
mun bráðlega sundurmola Satan
undir fótum yðar. Náðin Drott-
ins vors Jesú Krists sé með yð-
ur.“ Róm. 16, 20. Þetta orð varð
mér til óumræðilegrar trúar-
styrkingar þá og ég fann, að þrátt
fyrir allt þurfum við ekkert að
óttast, þvi að Guð er með okkur
og hann er sá, sem hefur sigrað
og mun að lokum sigra öll liin
illu öfl. Biðjið, að við mættum
lifa í svo nánu samfélagi við
Drottin okkar og Frelsara, að
Satan gefist ekkert færi á að
fella okkur með sínum klækja-
brögðum.
Gleymum lieldur ekki öllum
þakkarefnunum. Ríki Guðs hef-
ur framgang hér í Konsó. Sálir
frelsast fyrir náð Guðs. Er nokk-
uð stærra, nokkuð undursam-
legra? Ein þeirra er meira virði
en öll auðæfi heimsins, segir
Guðs Orð okkur. — Guð er okkur
iika nálægur á sérstakan hátt hér.
Við fáum að þreifa á því hvern
einasta dag. Oft virðast okkur
erfiðleikarnir óyfirstiganlegir og
haráttan svo liörð, en einmitt þá
fáum við að reyna nálægð Guðs
á undursamlegan hátt, hans
hjálpandi trúfesti, hans varð-
veizlu.
Nú er kominn fimmtudagur,
25. sept í dag er svo heitt, að við
erum alveg að sitikna. Það er
stundum hreint eins og allur
máttur sé frá manni tekinn í
þessum hita. Og þó þarf ég ekki
að kvarta. Ég hef þolað hitann
alveg ágætlega. En samt sem áð-
ur dregur liann voðalega mikið
úr vinnuþreki manns.
Hérna í þvottakörfunni minni
liggur lítil telpa og sefur vært.
Það er heldur ekki langt síðan
liún fékk hananann sinn og drakk
nærri fullan pela af mjólk. —
Það var komið með hana á klinik-
ina fyrir nærri 4 mánuðum síðan,
Þá aðeins sólarhrings gainla. Hún
var fædd nærri 2 mán. fyrir tím-
ann, vóg aðeins tæpar 6 merkur
og var ekkert nema skinn og
bein. Það var heil hryggðarmynd
að sjá hana. Það var varla hægt
að segja, að hún liktist mann-
veru. Móðir hennar dó rétt eftir
fæðinguna, — og nú var fólkið í
vandræðum með liana, sagði, að
liún myndi áreiðanlega deyja, ef
það hefði hana. Móðurhróðir
hennar er einn af skóladrengj-
unum hér og var það eiginlega
hann, sem hafði mestan álmga á,
að reynt yrði að hjarga lífi herin-
ar.„ Hún deyr, ef hún verður lijá
okkur,“ sagði hann, „en ef þið
reynið að taka hana, þá lifir hún
kannski.“ Já, það var svo satt,
að hún myndi deyja, ef liún færi
aftur heim með sínu fólki; hún
leit salt að segja út fyrir að geta
gefið upp öndina þá og þegar.
En Inga tók það skýrt fram við
fólkið, að hún myndi líka gela
dáið, þó að hún reyndi nú að
talía liana og gera það sem liægt
væri fyrir liana. Inga kallaði á
mig til að ræða málið, — og við
komum okltur loks saman um,
að réltast myndi vera að talca
liana. Það væri kannski svolilil
von þá, að lífi liennar yrði lijarg-
að, — og þó fannst Ingu mögu-
leikarnir mjög litlir. „Hún var
jú eins og minnstu „kassabörn“
heiina á Fæðingardeildinni,“
sagði Inga, og hér var ekki þeirri
tækni fyrir að fara, sem slík hörn
fá að njóta þar. — Nú var úlhú-
in svolítil vagga handa henni úr
litlum pappakassa og Inga með-
höndlaði hana af mestu snilld.
Ég dáðist lireint og beint að þvi,
því að sjálf þorði ég naumast að
snerta hana af ótta við að hrjóta
hennar fíngerðu bein. Já, þið
hefðuð átt að sjá liana þá, — og
sjá hana svo núna, live feit hún
er orðin og reglulega falleg og
skemmtileg. Það er áreiðanlega
eitt af Guðs stóru undrum, að
hún skyldi lifa og því trúum við,
að Guð ætlist eitthvað sérstakt
fyrir með liana. Faðir hennar
vill ekkert hafa með liana að
gera, sagði, að Inga mætti hara
eiga hana. Það er ekki enn húið
að skíra hana; en það verður gert
strax og Benedikt kemur frá
Addis. Hún á að heita Asther,
sem er amharíska formið yfir
Esther. Hún verður nú send á
barnaheimilið í Agere Maöiain
eins fljótt og hægt er. Það er
allavega hezt, hæði fyrir hana
og Ingu og okkur öll, því að eftir
því sem hún verður lengur, eftir
því verður erfiðara að láta liana
frá sér. Minnizt líka Asther litlu
í bænum ykkar!
Inga er enn uppi á klinik. Það
hefur verið óhemju mikið að
gera í dag, — eins og reyndar
flesta daga. Síðastliðinn mánuð
var tala sjúklinga 1164, svo að
þið sjáið, að það er eilthvað að
taka höndunum lil fyrir hjúkr-
unarkonuna okkar hlessaða. Þar
að auki liafði liún fjöldann allan
af inniliggjandi sjúklingum, eða
18, þegar mest var. Hún notar
viðhyggingu við sjúkraskýlið fyr-
ir slíka sjúklinga og herbergið,
sem Felix dg Kristín noluðu fyr-
ir eldhús. Það er auðvitað ekki
mikið, en Ingu finnst dásamlegt
að liafa það. Þörfin er mikil fyr-Sii'
ir sjúkrastofu hér í Konsó, og
hver veit, nema að lnm rísi upp
með líð og thna.
Annars Iíða dagarnir hér í
Konsó liver öðrum líkir. Það er
alltaf í nógu að snúast allan lið-
langan daginn, — og þó finnst
mér svo oft, að ég geri svo óend-
anlega lítið, sé svo ónýtur þjónn.
En þó er það mín lieitasla þrá og
okkar allra, að við mættum reyn-
ast trú i þessari dýrðlegu þjón-
ustu, sem Drottinn hefur gefið
okkur. Biðjið, að svo mætti verða.
Nú var Inga að koma inn. Ég
spurði hana, hve margir sjúkling-
ar liefðu verið í dag. Rúmlega
80, var svarið. Abet! verður mér
að orði (það er undrunar- og
upphrópunarorð á amharísku).
Á meðal þessara sjúklinga voru
nokkrir fárveikir, sem verða að
liggja hér eitthvað til að fá dag-
lega meðhöndlun. Einkanlega
eru það sjúklingar með heila-
himnubólgu og malaríu.
H. E. WISLDFF
37/ann Æom
Hann kom til eignar sinnar, og hans eigin menn tóku ekki við
honum. En öllum þeim, sem tóku við honum, gaf hann rétt til að
verða Guðs börn: þeim, sem trúa á nafn hans. Jóh. 1, 11—12.
Fagnaðarboðskapur jólanna er það, að Jesús kom. Það stendur
skrifað svo skýrt og öruggt.
En hans eigin rnenn tóku ekki við honum. Það var svar heims-
ins við boðskap himinsins. Og það eru margir, sem gefa sama svar
enn í dag.
En öllum þeim, sem tóku við honum, GAF HANN rétt til að
verða GUÐS BÖRN.
Barnið sem hvíldi í jötunni hefur rétt til að veita barnaréttinn
öllum þeim, sem taka á móti honum. Svo algjörlega hefur Guð hund-
ið frelsi vort Jesú Kristi.
Barnarétt hjá Guði verður þú að eignast. Hann er ekki hægt að
innvinna sér. Og ekki getum vér erft hann á náttúrlegan hátt. Hvað
þarf þá til, að geta orðið Guðs barn? Ekkert annað en það, AÐ TAKA
Á MÓTI JESÚ. Svo einfalt er það.
Það stendur ekki skrifað, að allir þeir, sem geta beðið, trúað og
skilið Guðs orð eignist rétt til að verða Guðs börn. Það stendur að
ALLIR ÞEIR, SEM TÓKU Á MÓTI HONUM — JESÚ — ÖÐLIST
ÞANN RÉTT.
S. O. þýddi.
Jií leMncfa
Þetta er síðasta tölublað „Bjarma“ á
þessu ári. Um leið og kaupendum, og
öðrum vinum blaðsins, eru færðar ein-
lægar þakkir fyrir liðna árið, scnda
útgefendur þeim einlægar óskir um
og farsælt komandi ár, með bæn um
ríkulega blessun Drottins þeim öllum
til lianda.
Jafnframt eru kristniboðsvinum færð-
ar þakkir fyrir mikinn og góðan stuðn-
ing við kristniboðið á liðnu ári. Kostn-
aður jókst tilfinnanlega á árinu ekki
sízt við það, að greiða verður 55%
skatt af öllu því fé, sem sent er til
Konsó. Sá skattur nam nálægt 96 þús.
krónum á árinu. Þrátt fyrir það virðast
tekjur og gjöld krislniboðsins ætla að
standast nokkurn veginn á, og er það
aukinni fórnfýsi kristniboðsvinanna
að þakka. Nánar verður sagt frá hag
kristniboðsins í næsta blaði, þegar
ljósar liggur fyrir, hverjar tekjur og
gjöld ásins verða. Hitt er mikið þakk-
arefni, að gjafir skuli hafa vaxið í
hlulfalli við liinfar mjög svo auknu þarf-
ir starfsins.
Kl. 9. Við vorum að enda við
Biblíulesturinn fyrir starfsmenn-
ina. Við áttum indæla og bless-
unarríka síund saman. Og nú
sitjum við Inga hér aftur einar
og spilum á grammófóninn henn-
ar. Það er dásamlegra fyrir okk-
ur en þið getið gert ykkur grein
fyrir, að geta hlustað á fallega og
uppbyggilega músík. Það er svo
mikil livíld í því og endurnæring.
Nú syngur amerískur kvartett,
fallegan, kristilegan söng. Hann
fjallar um Guðs umhyggju fyrir
sínum hörnum. Hann ber um-
hyggju fyrir þeim í öllum kring-
umstæðum lífsins, í öllum erfið-
leikum og sorgum, — alltaf! Ekki
veit ég live oft við höfum spilað
þessa plötu og margar henni lík-
ar.
Að endingu bið ég ykkur öllum
hlessunar og friðar Drottins Jesú
Ivrists.
„Engill Drottins setur vörð
kring um þá, er óttast hann, og
frelsar þá. Finnið og sjáið, að
Drottinn er góður; sæll er sá
maður, er leitar hælis hjá lion-
um. Óltist Droltin, þér hans
heilögu, því að þeir, er óttast
hann líða engan skort.“
Margré t Hró bjartsdóttir.
Ritstjórn: Bjarni E-yjólfsson.
Gunnar Sigurjónsson.
Áskriftargjald kr. 25.00 á ári.
Gjalddagi 1. júní.
Afgreiðsla: Þórsgötu 4. Sími 13504.
Pósthólf 651.
Félagsprentsmiðjan h/f