Bjarmi - 01.01.1990, Page 4

Hugleiðing eftir Jón Viðar Quðlaugsson:
HANN KEMUR TIL DYRA
„Biðjið og yður mun gefast, leitið
og þér munuð finna, knýið á ogfyrir
yður mun upp lokið verða. Því hver
sá öðlast sem biður og sá finnur sem
leitar og fyrir þeim sem á knýr mun
upp lokið verða“ (Matt. 7,7-8).
Það er djúpur sannleikur í þessari
ræðu og vel að orði komist. Minnir á
meitlað ljóð, þar sem engu þarf að
breyta og engu má breyta.
Og það þarf engan að undra. Sá
sem talaði var enginn venjulegur
maður, heldur sá er ailt vald var gef-
ið á himni og jörðu. Og allt var gott
sem gerði hann.
En þetta er meira en orðin tóm.
Hver stafur og hvert orð Jesú Krists
er vígt og heilagt. Og að baki orð-
anna er meiri viska en mannlegur
heili skilur eða skynjar.
Stundum er okkur gefið að skilja
brot og brot af þeirri speki sem við
lesum í Guðs orði. Þá glaðnar og
lifnar eitthvað innra með okkur og
við færumst nær höfundinum, sjálf-
um Guði. Og þá eflist jafnframt sú
þrá í brjóstum okkar, að færast enn
nær honum.
Hann segir: „Biðjið og yður mun
gefast.“ Gæti okkur ekki dottið í
hug, að hér sé e.t.v. full mikið sagt?
Ég hef oft fengið bænir mínar heyrð-
ar og uppfylltar, en ég hef líka beðið
án þess að öðlast. Öðlast hvað? Nú,
það sem ég bað um. Þá er gott að vita
að ég á ekki sjálfur að ráða því
hvernig Guð bænheyrir. Hann veit
betur en ég, hvað mér er fyrir bestu
og hann þarf ekki á ráðleggingum
mínum að halda. Og þótt ég hafi
þannig á tilfinningunni að Guð svari
ekki bæn minni, þá hef ég í raun þeg-
ar öðlast. í bæninni átti ég samfélag
við Guð og af hans fundi fer ég rík-
ari. Það er ekki annað hægt en að
öðlast við einlæga bæn og það er ekki
hægt að tapa á því að biðja.
Og enn segir hann: „Leitið og þér
munuð finna.“ Of mikið sagt? Vitur
maður hefur haldið því fram á prenti
að öli spilling mannsins sé raunveru-
lega sprottin af leit hans og þrá eftir
fullkomnum, innri friði. Þessi leit
hafi síðan leitt manninn inn í völ-
undarhús nautna og spillingar sem
hann rati ekki út úr.
Kannski hefur þessi vitri maður
ekki verið svo afskaplega vitur, þeg-
ar allt kemur til alls. Auðvitað á að
leita friðar. En það er ekki sama hvar
við leitum. Ef við töpum fimm þús-
und króna seðli í kirkju förum við
ekki inn á næsta skemmtistað til leit-
ar. Við leitum þar sem trúlegast er að
finna. Við þurfum líka að muna,
hvers við leitum. Ef við töpum fimm
þúsund króna seðli erum við ekki að
leita að „bara einhverju“, - heldur
þessum eina og ákveðna seðli. Það er
hann, sem við ætlum aðfinna, og það
sem skiptir máli í þessu sambandi:
Hvar týndist hann? Þar á að leita.
Hvar týndist friðurinn við Guð?
Hann týndist nálægt Guði eða þegar
hann var mjög nálægur. í garðinum
Eden í Paradís. Hann er semsagt hjá
Guði og þar getum við og eigum að
leita. Og þar finnum við það sem við
leitum að og þráum. Þess vegna
skaltu sannreyna það að ef leitað er á
réttum staðfinnurþú. Það eröruggt.
„Knýið á og fyrir yður mun upp
lokið verða.“ Sjálfsagt efast margir
um þessa fullyrðingu. Guð stendur
nú varla við dyrnar bíðandi bara eftir
mér.
Ég reyndi þetta sjálfur þegar ég
var í vakningu og þráði samfélag við
Guð. Hann hljóp ekki til dyra við
fyrsta högg og mér datt vissulega í
hug að trúlega væri ekkert þarna hin-
um megin dyra, fyrst ekki var svarað
strax.
En e.t.v. hefur ásetningur minn í
upphafi ekki verið djúpur eða ein-
lægur. Kannski hef ég aðeins ætlað
að sjá, af forvitni, hvort hann kæmi
til dyra, og forða mér síðan? Það eru
til prakkarar sem hringja dyrabjöll-
um og hlaupa síðan sem hraðast
burt. Ef við sjáum til þeirra erum við
ekkert að ómaka okkur til dyra. En
ef barið er eða hringt aftur og aftur
opnum við, því þá vitum við að hon-
um er alvara er úti stendur. Hann á
erindi og vill komast í samband við
mig.
Guð er alltaf viðlátinn. Við þúrf-
um e.t.v. að sýna að okkur er alvara,
en að því tilskyldu er örugglega kom-
ið til dyra og upp lokið. Þín var vænst
og þín var beðið. Vertu velkominn.
Þetta m.a. vill Guð segja við þig í
þeim orðum sem við lásum hér í upp-
hafi. Og hann vill segja meira. Hann
býður þér vináttu sína. Er hægt að
trúa því, að sá sem allt vald var gefið
á himni og jörðu segi við þig: „Ég vil
vera vinur þinn“? „Meiri elsku hefur
enginn en þá að hann leggur líf sitt í
sölurnar fyrir vini sína. Þér eruð vin-
ir mínir ef . . .“