Bjarmi - 01.11.1994, Blaðsíða 15
Með boga og ðrvor
í Kenýu
SíðosHiðið sumor logði Sverrir
Gunnorsson, tólf óro strókur úr
vesfurbœnum, ósomt foreldrum
sínum, Kristínu Sverrisdóttur og
Gunnori Djornosyni, lond undir
fót og ferðoðisí til Kenýju.
Dvölin ytro stóð í um fjóror vik-
ur. Hluto þess tímo dvoldi fjöl-
skyldon í Pókot-héroði hjó Kjart-
oni lónssyni og Voldísi Mognús-
dóttur, sem þor eru kristniboðor.
DJARMI rœddi við Sverri um
þesso ferð og fer hér ó eftir þoð
helsto sem unglingurinn upplifði í
ferðinni.
Það sem mesta eftirtekt vakti var hinn gríð-
arlegi munur á aðbúnaði og kjörum manna,
annars vegar í hótel-hverfum Mombasa, sem
er borg við Indlandshafs-ströndina, og í höf-
uðborginni Nairobi, og hins vegar í sveitahér-
aðinu Pókot. Allur aðbúnaður var fyrsta
ilokks og gerður fyrir vestræna gesti í borgun-
um, en til sveita blasti fátæktin og fábreytnin
hvarvetna við. Samt var mest gaman í Pókot,
þar sem Sverrir komst í kynni við innfædda
stráka, sem m.a. kenndu honum að skjóta af
boga. Reyndar keypti Sverrir spjót, bogann og
örvarnar af fullorðnum manni, sem kenndi
honum undirstöðuatriðin, en strákarnir, sem
meðhöndla slíka gripi allt frá barnæsku, stóðu
í fyrstu álengdar og skemmtu sér vel yfir
kunnáttuleysi íslendingsins. Loks áræddu þeir
að koma Sverri lil hjálpar og þjálfuðu til
ágætrar bogaskyttu!
Einn daginn þurfti Kjartan að fara í afskekt-
an dal nokkurn spöl frá bænum Chesta og
gifta ung brúðhjón. Þar er fjöllótt og mjög fal-
legt, athöfnin fór fram úti undir berum himni
- sterkri Afríkusól, og trjágróður allt í kring.
Það sem vakti ntikla athygli, var að Land-
Roverinn, sem llutti fólkið og átti að taka
8-10 farþega, var gjörsamlega yfirfylltur og
flutti 25 farþega þessa 2 1/2 tíma ferð í dalinn!
Sérstakt te var borið fram fyrir gesti, dísætt
Afríkute, sem er helsti hátíðardrykkur þeirra
innfæddu.
I Afríku er tjöldi framandi skordýra og
villtra dýrategunda. Sum þessara dýra eru
manninum hættuleg, því þau eru eitruð og
stundum banvæn ef þau stinga, bíta eða ráðast
að mönnum. Sverri fannst óþægilegt að vita af
þessum dýrum öllum, en lærði með tímanum
að lorðast ákveðin dýr og umgangast önnur af
varfærni. Meinlaus dýr var einnig að sjá, til að
mynda eðlur, sem misstu skottið sitt, ef haldið
var í það! Það gerði reyndar ekkert til, því
skottið er þeirrar náttúru að vaxa aftur upp í
sitt fyrra horf á stuttum tíma.
Svo mjög þótti Sverri dvölin í Afríku
skemmtileg, að helst hefði hann viljað vera
þar áfram, enda gekk allt snurðulaust og hann
tilbúinn að takast á við það sem bar upp á
hverju sinni. Og hann langar til að fara aftur
og dvelja undir sterkri Afríkusól meðal vina á Sverrir Gunnarsson
kristniboðsakrinum. œfir siS að skJóta með
boga og örvuin.
BJARMI 15