Heima er bezt - 01.06.1951, Síða 30

126
Heim'a er bezt
Nr. 4
ist ég inni í klefanum hjá Art-
húr og vék ekki frá honum nema
þegar ég þurfti að fara upp í
matsalinn til að snæða með
föður Cunningham. Reglusemi
máltíða og svefns var þegar far-
in að hafa góð áhrif á mig, auk
áhyggjuleysisins. Þegar leið að
kvöldi var mér runnin öll reiði.
Ég gerði nokkuð, sem ég hafði
ekki getað gert í margar vikur:
Ég hló að fyndni. Kímnigáfa
mín var aftur að komast í samt
lag, og það, sem mest var virði:
Það var vottur þess, að dóm-
greind mín og rökrétt hugsun
væru að lifna við.
Þennan dag spilaði ég Þegar
einhver annar fyrir Arthúr,
þrisvar sinnum, honum til mik-
illar ánægju. Til þess að bæta
mér sjálfum upp, spilaði ég auk
þess feiknin öll af öðrum verk-
um. Arthur, sem vanizt hafði
seigdrepandi einveru, hjarnaði
allur við, leið auðsjáanlega bet-
ur en áður og talaði í gamni um
„einka-hljómleika" okkar. Hann
talaði eins og þeir væru honum
meira gleðiefni en nokkuð ann-
að gæti verið.
Daginn eftir var ég fyrir
áfalli. Ég vaknaði af löngum
svefni, fór fram úr og sá hvar
Arthúr sat á rúmbríkinni og
reyndi að koma sér í buxur.
Hann veifaði til mín glaðlega.
„Ég er að fara á fætur,“ sagði
hann. „Mér líður betur í dag en
mér hefur liðið í margar vikur.“
Orðalaust hjálpaði ég honum
að komast í fötin.
„Það er skammarlegt að láta
halda sér svona innilokuðum
hér niðri allan tímann,“ sagði
hann. „Mér skánar helmingi
fyrr, ef ég fæ tækifæri til að
anda að mér“*sjávarloftinu.“
Við gengum rólega gegnum
stigana og upp á þilfar. Hann
andaði að sér loftinu í drjúgum
teygum, en fékk brátt hósta.
Eftir það var hann þögull um
stund og virtist njóta sólarinn-
ar og hafblámans.
„Þetta er stórfenglegt,“ mælti
hann. „Mér finnst ég vera
stæltur og hertur eins og fiðlan
þín niðri. Veiztu, hvað ég ætla
að gera? Ég ætla að setjast inn
í reyksal og fá mér einn léttan.
Það er hlutur, sem mig hefur
langað til, frá því ég lagði af
stað í þessa ferð. Vínið er betra
hér um borð heldur en það, sem
maður fær í Bandaríkjunum."
Hann var eins og skólapiltur,
sem hefur tekið sér frí í leyfis-
leysi. Augu hans ljómuðu, er
hann hugsaði til þess, hversu
andvaralaus hann leyfði sér að
vera. Ég gat hinsvegar ekki ann-
að séð en hann hefði fengið enn
þá hærri hita en áður.
Hann gekk aftur og fram um
reyksalinn. Að vísu var hann svo
máttfarinn, að hann reikaði
fremur en gekk, en það virtist
ekkert á hann fá. Hann settist
að lokum við borð og pantaði
tvö glös af léttu víni. f fyrstu tók
hann gúlsopa, en lauk síðan úi
glasinu með smærri sopum á
skammri stund. Ég hélt, að þetta
væri ívið sterkt fyrir hann. En
hann fullyrti, að sér liði miklu
betur eftir en áður.
„Þetta er hátíðisdagur," sagði
hann. „Nú ætla ég að fá mér
vindil.“
Hann kallaði á þjóninn og bað
um tvo vindla af beztu tegund.
Svo kinkaði hann kolli til mín
brosandi:
„Komdu annars. Við skulum
reykja þá úti á þilfarinu.“
-------------------- ---------■—•-----------^
IÐJU-amboð
tímanlega
Kven- og karlhrífur úr bezta brenni
og rauðfuru með alumíntindum og
Iðju-kló úr ryðfríu stáli.
Kven- og karlhrífur með alumín-
haus og rauðfuruskapti, og með
alumíntindum og Iðju-kló úr alumíni.
Orf úr alumíni með
færanlegum hælum.
v______________________________i
r
Hvar er bezt....?
VÖNDUÐ VINNA
MÆLIR MEÐ 5ÉR SJÁLF
”us
BDKBAND
PRENTSMIÐJAN
ddddai H.F.
SÍMAR 3 7 2 □ & 394Q
V.
y