Heima er bezt - 01.12.1958, Blaðsíða 32

að fylgja honum út að réttinni. Hann sagði henni, að
hryssan hennar væri köstuð. Það væri fallegur, bleikur
hestur undir henni. Kannske yrði það reiðhestur litla
sonarins.
„Hann verður víst orðinn gamall, þegar hann getur
setið á hesti,“ sagði hún. „Þú skalt ekki vera að segja
mér meira heiman að. Mig fer þá að langa til að koma
inn eftir. En ég þori ekki að fara undan þessari bless-
aðri handleiðslu frúarinnar. Hún kann svo vel að fara
með barnið. Hún segir, að ég hafi gott af því að losna
við fráfærnastússið í sveitinni. Hún segir líka, að ég
hefði aldrei átt að verða sveitakona, frekar en pabbi að
verða búsettur í sveitinni.“
„Þú getur áreiðanlega orðið góð sveitakona,“ sagði
hann. — Hvað sem öðru leið hafði verið óþarft af frúnni
að telja Rósu trú um, að hún væri óhæf til að búa í sveit,
en svona voru þær, þessar kaupstaðarfrúr, gátu ekki
hugsað sér að nokkur gæti dregið andann annars staðar
en þar.
„Mér sýndist nú einmitt þegar ég kom að Hofi, að
allt bæri vott um, að þar hefði setið mikill búmaður,“
sagði Kristján. „Ég held að frúin hafi reiknað skakkt,
ef hún heldur að faðir þinn hafi ekki verið búmaður.“
„Mamma var álitin mikil búkona, og mér heyrðist
henni vera þökkuð öll búsældin. Hún gat líka hugsað
eingöngu um búskapinn. En prestarnir þurfa að hugsa
um sitt starf. Hún hafði líka ágætan mann áður en þú
komst, þar sem Stefán í Þúfum var.“
„Já, náttúrlega hefur hann verið góður vinnumaður,
þykist ég vita,“ sagði Kristján.
Þá mundi Rósa eftir því, að læknirinn hafði verið
sóttur að Þúfum síðastliðna nótt til gamla bóndans. Nú
spurði hún, hvernig honum liði eða hvort hann væri ef
til vill dáinn.
Það hafði Kristján ekki hugmynd um. Það var fáferð-
ugt milli bæjanna síðan Rósa hafði farið.
Svo kvöddust þau innilega. Hann fullvissaði hana um,
að hann teldi dagana þangað til þau mæðginin kæmu
heim aftur.
Slátturinn var byrjaður. Þrír karlmenn skáruðu slétt-
urnar í Hofstúninu. Það var húsbóndinn, duglegur
kaupamaður og Leifi karlinn frá Garði. Hann hafði
orðið guðsfeginn að fá vinnu hjá gamla landsdrottni
sínum. Það var dauður sjór þetta vor og ekkert að gera
í landi sem heitið gat. Það var ekki laust við að Leifi
iðraðist eftir að hafa flutt úr kotgrcyinu. Kona hans
var í fiskvinnu og elztu strákarnir í sveit sem smalar.
„Ykkur hefði verið nær að vera kyrr í Garði,“ sagði
Geirlaug við hann fyrsta daginn, þegar hann var að
háma í sig hræringinn, sem var vel útilátinn hjá Geir-
laugu.
Það þýddi ekki fyrir Kristján að tala um að fara
sparlega með matinn. Geirlaug hafði sama sið á og mad-
daman hafði haft. Það mátti ekki minna vera en að
fólkið fengi vel að borða, þegar það stóð við erfiðis-
vinnu fjórtán klukkutíma á dag meðan birtan var nóg.
Styttra var ekki um að tala, nema ef að húðrigndi.
Bráðskemmtileg
bók fvrir krakka
á aldrinum
8-12 ára.
STRÁKUR
r
A
KÚSKINNS-
SKÓM
Eftir Gest Hannson
Gestur Hannson er höfundarnafn á ung-
um, íslenzkum rithöfundi, sem segir í þess-
ari bók frá ýmsum skemmtilegum ævintýr-
um, sem þeir bræðurnir, Gáki og Gestur,
lentu í þegar þeir áttu heima uppi í sveit.
Bókin er 115 bls. Verð kr. 45.00.
BÓKAFORLAG ODDS BJÖRNSSONAR