Heima er bezt - 01.04.1963, Síða 5
Sitjandi frd vinstri: Asdis Helgadóttir, Gyðriður Pálsdóttir, Jón Helgason. Standandi: Ólöf Helgadóttir, Margrét Helgadóttir.
bær híbýlaprýði, mikill myndarskapur innanbæjar og
utan og skemmtilegur og hollur heimilisbragur í hví-
vetna. Enginn einn maður skapar slíkt heimili. Þar eru
margir að verki. Drýgstan þáttinn leggur húsmóðirin
jafnan til. Svo var líka í Seglbúðum. Með nokkrum
orðum skal húsfreyjan þar kynnt í þessurn þætti.
Gvðríður Pálsdóttir er fædd að Þykkvabæ í Land-
broti 12. marz 1897. Foreldrar hennar voru hjónin Páll
Sigurðsson (d. 22. september 1939), bónda í Eystri-
Dalbæ Sigurðssonar og Margrét Elíasdóttir (d. 20. febr.
1922), bónda og smiðs á Syðri-Steinsmýri Gissurarson-
ar. Þau Páll og Margrét hófu búskap í Þykkvabæ með
frekar lítil efni og smátt bú. En með samtaka dugnaði,
ráðdeild og sparsemi óx það og blómgaðist með ári
hverju. Mun bú þeirra hafa verið um tíma eitt það
stærsta hér um slóðir og vafalaust það arðmesta og
gagnsamasta. Var það fyrst og fremst að þakka for-
sjálni Páls og búhyggni og atorku og árvekni þeirra
hjóna beggja. Páll í Þykkvabæ var ríkulega gæddur
þeim hyggindum, sem í hag koma, lagði traustan fjár-
hagsgrundvöll að búskap sínum og öllum framkvæmd-
um, sem voru miklar í Þykkvabæ í búskapartíð hans.
Þó varðist hann allra skulda og var talið að hann hefði
aldrei tekið lán alla sína búskapartíð. í ræktunarmálum
naut Páll góðrar samvinnu við sambýlismann sinn, hinn
landskunna atorku- og framfaramann, Helga Þórarins-
son, sem bjó á móti honum í uppbænum í Þykkvabæ.
í höndum þessara búhölda beggja urðu Þykkvabæjar-
jarðirnar með mestu heyskaparjörðum hér um slóðir
og framfleyttu hinum stærstu búum á þeirra tíma mæli-
kvarða, eins og fyrr er sagt. Það stuðlaði líka að þess-
ari þróun, að börn þeirra Páls og Margrétar voru bæði
dugleg og reglusöm og unnu heimilinu af miklu kappi
og ráðdeild meðan þau voru heima.
Gyðríður var elzt af sjö systkinum. Hún ólst upp í
foreldrahúsum og naut ekki annarrar fræðslu en þeirr-
ar, sem veitt er í barnaskóla. En foreldrahúsin reynd-
ust henni líka góður skóli eins og stóru sveitaheimilin
voru yfirleitt í gamla daga. Ekki mun hún hafa farið
annað að heiman en einn vetrartíma, sem hún var við
fatasaum í Reykjavík. Þann 30. maí 1918 giftist hún
Helga Jónssyni, sem þá stóð fyrir búi móður sinnar í
Heima er bezt 121