Heima er bezt - 01.12.1963, Blaðsíða 18

Heima er bezt - 01.12.1963, Blaðsíða 18
að koma að bænum um 40 manns, er komu til að hitta þau hjón og fagna þeim. Hallgrímur var mikill gleðimaður og er hann átti heima í hreppnum, var hann hrókur alls fagnaðar, þar sem hann mætti á gleðisamkomum. Hann var glímu- maður ágætur og dansmaður miltill. Austur á kirkjuhólnum í Saurbæ var þinghús hrepps- ins. Byggt rétt fyrir aldamótin 1900. Þegar dansað var þar í fyrsta sinn eftir að það var byggt, var Hallgrím- ur þar og hann og dama hans voru þau fyrstu, er tóku dansspor á því gólfi. Norðan við húsið var glímuvöll- ur góður, er mikið var notaður, þegar ég var að vaxa upp. Þar hafði Hallgrímur farið í marga bröndótta og lagt margan sveitunga sinn á fallega teknu klofbragði eða góðum mjaðmarhnykk. Nú er Hallgrímur var kominn að Saurbæ minntist hann margra atvika, er höfðu gerzt á kirkjuhólnum í „gamla daga“, og hann gekk með sveitungum sínum, er þama voru mættir, austur á hólinn. Fagurt útsýni er á hólnum, sést bæði suður eftir öllu og alla leið að Tjörnum, syðsta bænum í dalnum, og norður á nyrzta bæ hreppsins, Öxnafell. Ekki var farið í glímu, aðeins rætt um hana, enda var þá svo komið að lítið var um glímumenn er voru í æfingu. En það hafði einhver náð í harmoniku, og nú var gengið inn í þinghúsið og dansaðir þar nokkrir dansar. Hallgrímur sýndi þá, að enn kunni hann að taka falleg dansspor. Fjörið var enn það sama og áður, þó hann væri nú orðinn 42 ára. Hann sveiflaði dömu sinni léttilega í dansinum, eins og fyrr á árum. Þegar Hallgrímur átti heima í Djúpadalnum, Syðra- Dalsgerði og Hvassafelli, smalaði hann kvíám, bæði fram á Hvassafellsdal og í Hvassafellsfjalli. Þennan sunnudag, er þau hjón komu í Saurbæ, var þungbúið loft og hafði sól ekki sézt um daginn. En er menn gengu út úr þinghúsinu frá dansinum rofaði til í vestri og sólin hellti geislum sínum yfir fólkið á hóln- um og alla sveitina. Man ég vel hvað Hallgrímur gladd- ist innilega yfir því að fá að sjá sveitina sína í sólar- flóði, nú þegar hann var að kveðja. Enda var því lík- ast sem Djúpadalssólin væri að blessa smalann sinn með geislum sínum. Þá er þau hjón riðu úr Saurbæjarhlaði fylgdi þeim stór vinahópur, er reið með þeim norður undir Djúpa- dalsá. Þar var stigið af baki og þau hjón kvödd. Þau voru ekki kvödd með háværum ræðum eða glymjandi húrrahrópum. En þau voru kvödd með hlýjum hand- tökum og hjartanlegum kveðjuorðum. Og það er víst, að hugheilar óskir sveitunganna um bjarta og gleðiríka framtíð fylgdi þeim hjónum. Saurbæjarhreppsbúum var það Ijóst, að hér voru að kveðja hjón, sem höfðu ver- ið og mundu verða sómi Eyfirðinga. Og það er svo enn í dag, að sólskin kemur í hug hinna gömlu Eyfirðinga, er þeir minnast Hallgríms Kristinssonar. Svo björt og hugljúf er minningin um þann starfsglaða og mikilhæfa drengskaparmann. Draumur Helgu Framhald af bls. 413. --------------------------- Og niðurlagið þannig: „Hefur nú umboði ævi sinnar skörungur skilað á skapadægri. Lærið lífsspeki lýða synir, sanngöfugs manns: fyrir satt og rétt.“ Ekki mundi ég bæta um þessi orð séra Matthíasar, þó ég lengdi þetta mál. Læt ég því staðar numið. Ritað 17. júní 1963. Stefán Jónsson . . . Framhald af bls. 416. ---------------------------- ingum og ég hafði skilið við mig áður. Og án þess mér væri Ijóst, hvernig það gerðist, var ég kominn aftur í minn gamla líkama. Hvílík viðbrigði! Saga Sigurðar er ekki lengri. Ég hefi enga ástæðu til að rengja frásögn hans, en hvort hér hefur verið um verulegar sálfarir að ræða, eða þetta hafi aðeins verið draumur, skal ég engan dóm á leggja. Lýsingin á ferð hans um himingeiminn virðist mér bera talsverðan keim af „Úraníu“ Flammaríons, sem ég tel víst, að Sigurður hafi verið búinn að lesa, áður en þetta kom fyrir hann. Getur svo hver sem kynni að lesa línur þessar, metið þær eftir eigin geðþótta. BRÉFASKIPTI Anna Björg Kristbjörnsdóttir, Eiríksbúð, Arnarstapa, Snæfells- nesi, óskar eftir bréfaskiptum við pilta eða stúlkur á aldrinum 14 —16 ára. Hildur Inga GuÖmundsdóttir, Brjánslæk, Barðastrandarsýslu, óskar eftir bréfaskiptum við pilta eða stúlkur á aldrinum 14—16 ára. Jón Kristinn Ingui Eiriksson, Þverá, Skíðadal, Eyjafjarðarsýslu, óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum 16—17 ára. Mynd fylgi. Dagný Hannesdóttir, Kristin Þórarinsdóttir og Björg Bjama- dóttir, allar í Kvennaskólanum á Blönduósi, óska eftir bréfaskipt- um við pilta á aldrinum 18—21 árs. 422 Heima er bezt

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.