Æskan - 01.07.1933, Blaðsíða 7

ÆSKAN
55
Björgunarsundið.
Sagan. sem eg ætla að segja ykkur,
er af litlum dreng, sem hét Óli. Hann
var sonur Jóns bónda á Hóli í Staðar-
sveit. Óli litli var glaðlyndur og fjör-
ugur og hvers manns hugljúfi. For-
eldrar hans voru mjög fátækir og nær
því á sveit. Faðir Óla var vel syndur,
og nam Óli þá list og varð vel syndur
og kunni lika björgunarsund.
Einu sinni fór Jón bóndi í kauþstað
og lofaði Óla með. Óli hlakkaði mikið
til að fara. Þeir feðgar voru riðandi, og
var um þriggja tíma reið til þorpsins. En
er þangað varkomið, var Óla starsýnt á
húsin og götu-ljóskerin og bílana, sem
þutu áfram með miklum hraða. Óli fór
með dreng, sem hann þekkti og hét
Páll. Peir gengu niður á bryggju. Par
lágu mótorbátar og var verið að taka
fisk upp úr einum þeirra. Óla varð
starsýnt á þessa vinnu. Par var dreng-
ur á líku reki og hann, og var sonur
Geirs kaupmanns Pálssonar, er var að-
alkaupmaðurinn í þorpinu. Drengur-
inn var að tala við aðra stráka þar á
bryggjunni. Allt í einu datt Ari, því að
svo hét hann, í sjóinn milli bátanna,
og hljóðaði upp yfir sig. Pað leit út
fyrir, að enginn væri syndur af þeim,
sem þarna voru. Menn hljóöuðu af
hræðslu og kölluðu á hjálp, en Óli var
ekki lengi að hugsa sig um, heldur
kastaði sér í sjóinnj greip utan um
drenginn og náði í bát og liélt i hann.
Menn drógu þá upp og báru þá upp
að húsi Geirs. Fagnaðarlátunum ætl-
aði aldrei að linna, og var Óla haldin
veizla. Geir, faðir Ara sagði, að Óli
skyldi aldrei fara frá þeim, Og ellinni
skyldi Jón bóndi ekki þurfa að kvíða,
því að hann skyldi sjá fyrir honum og
konu hans. — En Óli varð mikill
maður. Ólafur Indriðason.
— 12 ára —
Aðalbóli í Aðaldal.
OttiscoaofMMMioQooouoeooooidiO
OacMMOtooooooooiaincoooooooaooO
• o
: DÆGRADVÖL Í
o o
Tvœr gátur
Nafn mitt, það er gnægð af gæðum,
en gamall vegur heimilið,
nafn föður míns er hálft á hæðum,
hitt sérðu brunnar glæður við,
liálft móður nafn mitt stærðarsteinn,
hitt stöðugt nefnist hólmi einn.
Ef hált er úti hrinda vil eg þér,
en heimilið mitt bezta fæða er,
konu mína allir eiga vilja,
ef áttu dóttur mína, færðu að skilj
a,
að allt er veitt, er þráir þú,
en þér mun hún ei verða trú.
Sonur minn á sér ekkert heimilið,
nú áttu að segja mér, hvað heitum við.
M. H.
Spnrningar.
1. Ef þú tekur einn staf úr nafninu
mínu, gengur mér illa við hvaða vinnu
sem er, en ef þú tekur tvo stafi, yfir-
gefa mig allir.
Hvað heiti eg?
2. Ef þú tekur einn staf úr nafni
mínu, verður það nafn á drengjum og
og stúlkum, en ef þú tekur tvo, verður
það nafn á fugli.
Hvað heiti eg?
3. Ef þú skiptir um einn staf í nafni
mínu, verður það nafn á húsdýri.
Hvað heiti eg?
4. Settu kommu i staðinn fyrir punkt
yfir einn staf í nafni mínu. Pá er eg
bæði ung og falleg.
Hvað heiti eg?
Talnagáta.
Raðið þess-
um tölum
þannig, að
útkoman
verði 50,
hvort sem
lagt er sam-
an lárétt,
lóðrétt eða
hornrétt.
M. H.
Eins, en pó annað.
1. Hann------þangað, — er.
2. Hann — fór með — til útlanda.
3. Hann — — hratt, þó þessi — sé
brattur.
4. Hún — var að leita að honum —.
5. Pað eru góðir —, sem hann — á.
6. Pað var ljótur —, sem hann — sá.
7. Hann — notar — til að flytja sig á.
Réltar ráðningar við sumt i dægra-
dvölum í Æskunni hafa þessi sent:
Porlákur Gunnarsson, Bakkarholti,
Jón G. Pálsson, Garði, Ríkharður Sum-
liðason, Meiðastöðum. Sigríður Björns-
dóttir, Rauðnefsstöðum. Árni Guð-
mundsson, Álftártungu.
Q..i.o.e.oooo...ioou..ooiooBooooiO
0,,,,»o»o.......... .ooooooo. oo.oO
• o
: SKRÍTLUR |
Amerísk skriila
Heilsulítil kona kom til Kolorado
sér til heilsubótar. Við miðdegisverðar-
borðið í veitingaliúsinu, sá hún ungan
hraustlegan mann og tók að spyrja
Gjalddagi „ðEskunnar"
var í. júlí. Nú ríður á að allir
sýni íljót og góð skil.
0»««»»»oo....ooo.........oooo....0
Davíð Copperfield
II. hefti af þessari ágætu sögu er
komið út. Næsta hefti kemur út
í september.
0....ooo.....oooo....oooo.....ooc>0
hann spjörunum úr, eins og hennar
var siður.
»Pér munuð hafa komiö hingað,
vegna heilsunnar eins og eg?
»Já«, sagði maðurinn.
»0g eg hefi haft gott gagn af þvi.
Pegar eg kom hingað, var eg svo veik-
burða, sem liugsast gat. Eg gat ekki
notað limi mína. Peir voru linir eins
og lunga, og vöðvana tala eg nú ekki
um.
»0g yður hefir batnað?« spurði
konan, með eftirvæntingu.
»Já, smátt og smátt. Hugsið þér yður,
þegar eg kom hingað var eg bæði
mállaus og tannlaus, og að öllu leyti
svo ósjálfbjarga, að það varð að hjálpa
mér við hvert einasta viðvik«.
»0g hvaða læknismeðferð fenguð
þér?«
»Svefn, hreint loft og mjólk. Maginn
í mér þoldi ekki annað, fyrsta kastið«.
»0g þetta hefir hjálpað yður?«
»Já, heldur en ekki. Pér sjáið, hve
hraustlegur eg er núna. Pað kom smátt
og smátt. Limirnir styrkíust, tennurnar
komu, og röddin varð eins og hún
er nú«.
»Petta er stór-furðulegt! Pér hafið
verið mjög veiklaður, er þér komuð
hingað?«
»Já, mjög veikburða. Eg skal segja
yður, cg er /œddur og uppalinn hcr í
Kolorado!
A: Eins og þú veizt, rignir jafnt yfir
réttláta og rangláta.
B: Já, satt er það. En venjulega hefir
sá rangláti náð í regnhlífina frá þeim
réttláta.
Hanna: Pabbi, má eg fá mér aðra
köku?
Faðir: Spurðu mömmu þína.
Hanna: Ræður þú þá alls engu hérna
á heimilinu?
Nonni: Hvað geymir þú í meninu,
sem þú hefir um liálsinn?
Móðirin (sýnir honum i menið):
Parna getur þú sjálfur séð, það er
hárið hans aía sáluga.
4 5 5 5 6 1 6 6
6 6 6 6 6 6 6
6 6 7 7 7 7 7
7 7 7 7 7 | 8 8
8 8 8 8 8 8 8
8 8 8 8 8 1 8 8
8 8 9 9 9 9 9