Æskan - 01.07.1963, Side 15

ÆSKAN
,H;t$ÚftlKHKBKHKHKHKHKBK
C tbúnaður
á reiðhjóli.
^jalla verður að vera á hverju
‘“niasta reiðhjóli, en ekki má
'otíl hana í tíma og ótíma,
leldur aðeins til viðvörunar,
|)cSar hætta er á árekstri.
hjóskd- og afturljós (kattar-
‘°uKa) er einnig skylt að hafa
‘ reiðhjólum og nota, ]>egar
Ulmnia tekur.
Heglllr i umferðinni.
^ha ber öllum farartækjum
lr vinstra helmingi götunn-
efti
!‘ °S víkja ávallt til vinstri
yilr 'iðruni. Munið þessar tvær
lleginreglur í umferðinni:
h víkja til vinstri, er þið
111;'tifs öðrum,
-• varúð til vinstri, er þið
ll!".eizt gatnamót.
Avalit skal ekið hægra meg-
j11 fram úr farartækjum. Hér
0llla þœr regiurj sem giida um,
!'enær má ekki fara fram úr
°'Vu farartæki.
‘ A gatnamótum má ekki
(i'"■' fram úr öðrum farartækj-
Un" Vegna hess að á gatnamót-
®r farartækja von úr mörg-
111 áttum, og svo er hitt, að
arartækið, sem á undan er,
beygir ef til vill snögglega á
annan hvorn bóginn.
2. Það má ekki aka fram úr
öðrum á hæð, sem blindar út-
sýn.
3. Ekki má heldur aka fram
úr öðrum farartækjum, nema
sjáanlegt sé, að enginn komi á
móti.
4. Það má ekki aka fram úr,
ef annar ökumaður, sem á eftir
kemur, er auðsjáanlega viðbú-
inn að aka fram úr báðum.
5. Aldrei má aka fram úr á
bugðóttum vegi.
6. Akið ekki fram úr, ef lirú
er framundan.
7. Aldrei skyldi ekið fram úr
öðru farartæki, ef einliver far-
artálmi er framundan, svo
sem: upprót vegna vegavinnu,
vinnuskýli, gripir á veginum
og svo framvegis.
8. Farið ekki fram úr farar-
tæki, sem nemur staðar við
gangbraut til þess að lileypa
gangandi vegfarendum yfir göt-
una.
Gefið til kynna með liljóð-
merki, að þér ætlið að nka
fram úr.
Margs ber að gæta, ef þið
ætlið að breyta um stefnu eða
aka fyrir götuhorn. Hafið ]>etta
þrennt í huga:
1. Horfið um öxl nokkru áður.
2. Gefið greinilega umferðar-
liendingar.
3. Takið rétta beygju.
Ef þið ætlið að beygja til
vinstri fyrir götuliorn, á að
taka krappa lieygju og fylgja
vegbrúninni, en ef þið þurfið
að beygja til hægri, skal ekið
í löngum boga. Þetta er nolíkur
vandi, einkum að beygja til
hægri, og krefst mikillar var-
kárni. Er þá einkum áríðandi
Það er öruggara að stíga vinstra megin á bak og af baki á reið-
hjóli. Skylt er að hafa fóthemla, ljósaútbúnað og bjöllu á hverju
reiðhjóli.
að horfa um öxl og gefa réttar
bendingar.
Allir unglingar, sem kunna á
reiðhjóli, verða jafnframt að
kunna umferðarbendingar og
nota þær rétt. Sá, sem breytir
um stefnu i umferðinni, án þess
að gefa ]>að til kynna með
bendingum, getur búizt við á-
rekstri, sem talinn er vera hans
sök. Þegar þið ætlið að aka til
hægri, réttið þið út liægri hand-
Veiztu það?
Svör: 1. í ám og vötnum i
Venezuela og Paraguay í Suð-
ur-Ameríku. 2. Með lungum. 3.
Loire. 4. Árið 1492. 5. Um 11%.
0. Fúsíjama. 7. Arabíuskaginn.
8. Verdi. 9. Árið 1926, Otto B.
Arnar. 10. Árið 1929. 11. í
Hólmavík árið 1887.
legg, og til vinstri réttið þið
út vinstri liandlegg. Þegar þið
ætlið að nema staðar, réttið þið
upp aðra liöndina. Áður en þið
gefið bendingarnar, skuluð þið
liorfa um öxl, til þess nð sann-
færast um, að ekkert annað far-
artæki sé rétt á eftir ykkur,
]ivi auðvitað megið þið ekki
svinbeygja fyrir neinn annan
ökumann.
Framhald.
Heilabrot.
Svör: 1. Aðeins einn, liitt eru
afmælisdagar. 2. Ég myndi
kveikja fyrst á eldspýtunni. 3.
Alla stafina í stafrófinu. 4. 29.
febrúar.
k^kttttíBKHKBKBKHKBKBKHKBKBKHKHKBKlKBKBKBKBKBKBKBKBKBKHKBKBKBKBKBKBKBKBKBKBKBKBKHKHKBKBKBS
Ul sedrusviðargreinum og haldið sam-
ari teygjubandi. Með þessu áhaldi
&etur hann líkt eftir hljóði ílestra
VlHtra dýra. Um það segir hann: „Ég
Set hænt til mín kráku eða villtan
4 kún, villtar gæsir eða endur. Ég
^et h'ka kailað á ref með því að líkja
C^tlr hljóði í særðri kanínu, og ég
ket kallað til mín kýr og menn. Kýrn-
1 °S mennirnir konra af sömu ástæðu.
F°rvitni.“
^allahan finnst fólk hleypidóma-
í vali á fæðu, senr það leggur
!ei lll munns. Þegar menn eru svang-
’ eta þeir margt, sem saddur maður
mundi hliðra sér lijá að bragða.
Drengirnir eru honum sammála, og
þeir hika ekki við að eta allt, sem
hann segir að sé ætt.
Sem dæmi unr það sagði einn
drengjanna þessa sögu: „Það var einu
sinni, að fólk, sem tjaldað liafði
skammt frá okkur, drap höggorm.
Það hafði ekkert við hann að gera,
svo við hirtum hann, og Callahan
sýndi okkur, hvernig átti að húðfletta
hann og matbúa. Svo steiktum við
hann í öskunni i lilóðunum okkar
og úr því varð sæmilega góður réttur.“
Starfsemi Callahans meðal Ash-
burnskáta er nú orðin kunn unr gerv-
öll Bandarikin. 1 sumar var hann
fenginn til þess að kenna í Schiff-
skátabúðunum í New Jersey ásamt
finnn öðrum skátaforingjum. Þangað
koma skátar frá öllunr fylkjunr og
héruðum Bandaríkjanna. Þá hafa
Ashburnskátar miðlað öðrum skátum
í nærliggjandi fylkjum af þekkingu
sinni. Þeir kenndu þeinr nr. a. að
kveikja bál án þess að nota eldspýtur,
búa til vatnslreld skýli úr furuviðar-
greinum — og ætlunin var og að mat-
reiða gómsætan lröggormsrétt, ef færi
gæfist.
187