Æskan - 01.11.1987, Page 41

SKEMMTILEGUR
JJnglingaefnis í Sjónvarpinu þekkti
nana að góðu frá því að hún lék og las
1 Stundinni okkar. Hann hringdi í
0lnmu hennar og nöfnu, Unni Am-
Srimsdóttur, og bað hana að athuga
nvort dótturdóttir hennar hefði áhuga
^ °g tíma til að vinna við Töfraglugg-
ann.
»Ég þurfti ekki að hugsa mig tvisvar
!'la>“ segir Unnur þegar hún rifjar
Petta upp. „Ég fékk handritið svo sent
^aginn eftir. Þó að ég hafi nóg að gera
' tómstundum treysti ég mér vel til að
$ta þessu við.“
Énnur hefur svo sannarlega mikið
gera og er önnum kafin nær öll
^öld við dans- og ballettæfingar.
f'tln hefur verið að læra hvort tveggja
rá fimm ára aldri. Hún er núna að
i efja sjötta ár sitt í Ballettskóla Þjóð-
e,khússins. Svo er hún einnig í dans-
kóla móður sinnar, Hennýjar Her-
mannsdóttur. Þar getur hún reyndar
ekki lært djassballett og stepp svo að
hún verður að fara í tvo aðra skóla til
þess.
Það er margt annað sem á huga
Unnar í tómstundum en dans og ball-
ett. Um helgar sýnir hún ullarfatnað á
hótelum í Reykjavík. Hún hefur verið
í módelsamtökum ömmu sinnar og
nöfnu frá því að hún var tveggja ára.
En hvemig fer ung stúlka að því að
sinna skólanáminu sem skyldi auk svo
tímafrekra áhugamála?
„Ég get það með því að skipuleggja
tíma minn vel,“ svarar hún. „Lengsti
vinnudagur minn er þriðjudagur. Þá
fer ég beint í ballett eftir skóla, svo í
djassballett og eftir það í steppdans.
Ég kem því seint heim á þriðjudags-
kvöldum til að læra. Þegar því er lok-
ið fer ég fljótlega í háttinn. Jú, ég er
alltaf svolítið þreytt daginn eftir en
þreytan er fljót að líða úr mér.
— Hvað langar þig nú helst til að
verða? Danskennari, sjónvarpsmaður
eða tískusýningarstúlka?
„Framtíðin er alveg óráðin,“ svarar
hún. „Ég hef svo mörg áhugamál að
ég get ekki enn gert upp á milli fram-
tíðarstarfa. Tíminn verður að leiða
þetta allt í ljós. Ég gæti líka hugsað
mér að verða flugfreyja eða rithöfund-
ur. Mamma mín var einu sinni flug-
freyja.“
Lítið í íþróttum
Unnur er í 4.-GIG í Hlíðaskóla.
Henni líkar vel þar. Hún kveðst ekki
eiga neinn draumaprins. Það em
margir sætir strákar í skólanum en
hún treystir sér ekki til að gera upp á
milli þeirra.
Við spyrjum næst hvort hún æfi ein-
hverjar íþróttir.
„Nei, lítið sem ekkert. Dans og
íþróttir fara ekki vel saman. Ég fer
stundum í badminton (hnit) og í fót-
bolta með bróður mínum þegar hann
neyðir mig til þess.“
— Fylgist þú vel með tónlist?
„Nei, ég er ekki vel að mér í henni.
Mér þykir gaman að dansa við
skemmtilega tónlist en spái sjaldan í
hverjir flytja hana.“
Unnur hefur oft ferðast til útlanda,
oftar en flestir jafnaldrar hennar. Að
síðustu bið ég hana um að segja okkur
dálítið frá því.
„Ég hef komið til 13 landa," segir
hún. „Ég hef komið til allra Norður-
landanna nema Finnlands. Ég átti
heima í Danmörku í eitt ár þegar ég
var fimm ára. Svo hef ég ferðast til
Havæ (Hawai) og farið þrisvar til
Mæjorka (Mallorka) — svo eitthvað
sé nefnt.
Þetta vom lokaorðin í samtalinu og
væntanlega eru lesendur og aðdáend-
ur Unnar Berglindar nokkm nær um
hver hún er þessi sæta og skemmtilega
stelpa í Töfraglugganum.
41