Æskan - 29.05.1902, Qupperneq 1

ÆSK AN.
v.
Arg,
Eign&rrétt heflr
St6r-Stúka íelandB (I. O. G. T.)
29. MAÍ 1902.
BitdtjArl:
I (j b 1 iii ti r S»t'ur6i*Bon.
16.—17.
Bátur á siglingu.
Öll sveitabörn þekkja, hversu
garaan er að ríða hart, og
muna víst eftir því, hve mik-
ið gaman það var, þegar þau
íóru að geta riðið ein.
Sjávarbörnin hafaaðraskemt-
unina, töluvert ólíka.
]?að er sjórinn, og varla er
nokkur sá drengur, að hann fari
ekki að busla niðri í fjöru
undir eins og hann er kominn
á skrið.
Fyrst er byrjað á því að
tína skeljar og kúfunga í fjör-
unni, þá að veiða kola við
bryggjur eða út af steinum, og
svo að busla í bátunum.
En þó er sú skemtunin ekk-
ert á mót.i því að fá að sigla.
Þá sýnist landið fljúga framhjá eins og
hestur á harða spretti. Sjórinn freyðir á
framstefninu, báturinn hallast út. í aðra
hliðina, svo stundum virðist sjórinn ætla
að skolast inn. Komi alt í einu sterk vind-
hviða, getur báturinn alt í einu farið um
koll. En hver hugsar um það. Yndið er
svo mikið, að mega sigla með fJeygiferð
áfram, áfram, harðara en nokkur hestur
getur haft við á harðasta spretti.
En hyggilegra er það að hafa klóna lausa
Joachim Murat.
Pið hafið öll heyrt sögurnar um karlssyn-
ina í kotinu. sem ólust upp í öskústónni,
en seinna reyndust þeir efnismenn, svo
engir voru þeirra jafningjar. Frömdu þeir