Æskan - 01.06.1908, Blaðsíða 5

Æ S Iv A N
45
mannhæðum og leggja yfir þær lausar
greinar og mosa þar ofan á, svo að
dýrið feliur niður er það stígur þar á í
myrkri. Að morgni er svo vitjað um
gryfjuna, og svo all þangað til tilgang-
inum er náð. Þá gengur fregnin eins
og eldur í sinu, og þyrpast þá konur og
börn þar að og heilsa upp á fangann
með illyrðum og grjótkasti. Þegar svo
fólkið hei'ur skemt sér Iiæfilega með að
kvelja dýrið og særa, er því send skol-
kveðja og lætur það sér ekkert hregða
við grjótkastið né skotin þegar það sér
ekkert undanfæri; þegar það lireyfir
hvorki legg né lið lengur, er loks farið
jafnvel stundum lieila trjástofna. Leitar
það óvinar síns þar í kring með æði
og öskri; en veiðimaðurinn situr í gryfj-
unni og sendir því eitt skotið af öðru.
og alt þangað til það fellur. Þvi næst
kyndir veiðimaðurinn bál (því öll Ijón
eru hrædd við eld, og forðast hann svo
árás annarra ljóna), sveipast kápu sinni
og dvelur þar til morguns, og þykir
þetta karlmenskumerki. Um morguninn
fer hann lil þorpsins og sækir úlfalda
til að flytja Ijónið á. Verður þá uppi
fótur og fit, er veiðifregnin herst, eink-
um meðal kunningja veiðiinannsins.
Og er hann kemur með dýrið, rignir
IiROKÓDÍLL
ofan í gryfjuna, brugðið um það bönd-
um og það dregið upp.---------Hin að-
ferðin er su, að skotmaður grefur djúpa
og þrönga gryfju niður í jörðina þar
sein hann sér að Ijón liafa farið um
og dvelur liann þar í gryfjunni unz
hann verður þess var, að ljón fer þar
lijá. Sendir hann því þá skot; og her
eins ol'l við að það að eins særist í
fyrsta skoli, þegar skolið, er í myrkri.
Tryllist þá dýrið við sársaukann og
ræðst á hvað sem fyrir er, og hrýtur
yfir hann lofinu; því Arabar eru örlyndir
menn. Endar svo viðhöínin með þvi,
að vinir lians halda honum veizlu.
Að því loknu sækir hann verðlaun sin
til borgmeistarans í þorpinu, því verð-
laun eru veitt í fiestum löndum, þar
sem Ijón eru, fyrir að fella þau), en
skinnið og kjötið selur liann; — og er
livorttveggja i háu verði. — Yfir liöíuð
þykjir það mikil sæmd meðal Araba að
veiða Ijón. í Arabíu er og all-lítið um
skotsilfur; og þykir mönnum þar of fjár