Æskan - 01.06.1908, Blaðsíða 8

48
ÆSK AN
leið af öðru og ekkert bréf kom. I’au
liafa víst öll misfarist á leiðiuni er það
ekki? Eg vona að þú liaíir ekki verið
búinn að gleyina mér, eða varstu búinn
að því ? (Fiamli).
Tígrisdýr.
Tigrisdýr eða tigris er mesta og sterk-
ast allra dýra al kattakyni að Ijóninu
einu undanskildu. og lifir íheitulönd-
unum eins og það. En niiklu erlígris
grimmari en ljón. — Tigrisinn er ým-
ist gulbröndóttur, blettóttur eða flekk-
óttur að lit; á hæð er hann álíka og
og meðal borð: 1—2 álnir, en á lengd
svipað og maður: 2—3 álnir. Ekki
hefir hann makka eins og ljónið, og er
nokkru kringluleitari, og ekki út af
eins ægilegur á svip. Tígrisinn öskrar
heldur ekki eins og ijónið, en urrar
að eins og hvæsir, og slær ekki eins
voðalega um sig með rófunni og það.
En engu óskæðara er þó tigrisdýrið en
ljónið, og veldur því grimdin; þvi tígr-
isdýr er eitthvert grimmasta dýr jarð-
arinnar. Ljón ræðst sjaldan á menn
eða skepnur nema aðþrengt af hungri;
en tígris aftur á móti læðist þráfald-
lega að dýrum til að drepa þau þótt
liann hafi þess litla þörf eða enga, að
eins til þess að svala grimd sinni.
Hann er einkum á ferð á kvöldin ogað
nóttnnni til, enda verður honum þá
og bezt til veiði; þvi í heitu löndunum
eru menn og skepnur engu síður þá
á kreiki þegar sól er hnigin. Er siður
ferðamanna þar að leggja sig fyrir um
hádaginn, en leggja fyrst af stað þegar
að nóltu líður. — Þegar tígrisinn er á
veiðum er hann vanur að liggja fal-
inn einhversstaðar undir skógarrunn-
um eða í háu sefgrasi, og læðist svo
að bráð sinni þegar hana varir minst,
og hremmir hana í einu stökki. Þegar
hann hefir náð dýrinu á sitt vald og
sært það með tönnum og klóm, slepp-
ir hann því oft aftur augnablik, en
grípur það svo enn á ný með gininu
jafnskjótt og það hreyfir sig. Þetta
gerir hann lil að kvelja það. Þegar
jiessu liefir farið fram tvisvar til þrisvar
sinnum rifur hann það loksins á hol,
sígur úr því blóðið og étur hjartað og
lifrina; má hann vera ærið svangur til
að snerta meira. Að jafnaði ræðst
tígrisinn einkum á sérstök dýr; en
fyrir getur og komið að hann ráðisl
jafnvel á heilar ferðamannalestir. Þeg-
ar hann stekkur á, er kastið og þung-
inn oft svo gífurlegt að hann fellir um
koll allra stærstu dýr eins og t. d. fíla.
Stundum hefir hann aftur það lag,
])egar hann ræðst á stór dýr, að hann
hann steldcur upp á bakið á þeim og
heldur sér þar föstum með klóm og'
tönnum, og lætur svo dýrið hlaupa
með sig unz það hnígur niður aí mæði;
þá rífur hann það á hol. Það ber
mjög sjaldan við, að dýr sleppi úr
tígriss ldóm er hann hefir hremt það
á annað borð. En hitt kemur stöku
sinnum fyrir að hann nái ekki dýr-
inu í fyrsta stökki; og er hann þá
vanur að hverfa frá og hætta að ella
það dýr, en leitar sér að nýrri bráð.
(Framli).
Prcntsmiöjau Gutcnberg.