Æskan - 01.07.1916, Blaðsíða 1

VlÐ erum sem ungar í hreiðri,
en óvinir slá um oss hring,
því nóg er a/ netjum og snörum
og nœðingum alt i kring.
Við erum sem fuglarnir fleggn
og fccrn um bala og hól,
er ekkert fær sœrl eða sakað,
þvi sjálfur er Guð þeirra skjól.
Til fala, til fœðu, til drgkkjar
sá faðirinn gefur oss nóg,
er sorglansa sólskrikju vermir
og seður í froslum og snjó.
Hann verndar oss sér undir vœngjum,
— við vitum ei slormunum af. —
Svo förnm þá fagnandi og þökkum
sem fuglarnir alt, er hann gaf.
(B. J.).