Æskan - 01.06.1928, Blaðsíða 2

42
ÆSKAN
Maraþonshlaupari íslands.
' Hlaup er gömul iþrótt, eins og að lík-
um lætur. Jafnskjótt og mennirnir fóru
að iðlta líkamsment, varð hlaup ein
aðaliþróttin. Egyptar, sem voru uppi
fyrir sjö þi'tsund ártun, iðkuðu mikið
hlauþ. Grikkir stóðu framarlega í þeirri
iþrótt, eins og öðrum. Hjcr er dæmi því
til sönnunar:
Eitl sinn áttu Grikkir í ólriði við
Persa, sem þá voru voldugasta þjóð
heimsins. Herir þeirra mættust á völl-
um nokkrum, sem Maraþonsvellir heita.
Þar stóð orusta mikil og unnu Grikkir
frægan sigur, þótt við ofurefli væri að
etja. Frá Maraþonsvöllum lil Aþenu er
langur vegur, um 40,2 km., en þangað
jjurfti að konia boðunum um sigurinn.
Var nú leilast fyrir um það, á hvern
veg fljótast mætti koma þessum gleði-
tíðindum heim til Aþenu. Bauðst þá
maður einn úr liði Grikkja til þess að
hlaupa þessa leið og læra Aþeningum
fregnina. Boðinu var tekið og garpur-
inn hljóp af stað heiin lil Aþenu. Þang-
að komst hann og var afrek hans mjög
í minnum hafl. Þetta cr hið fyrsta
Maraþonshlaup.
Það hefir ætíð síðan þólt hreysliverk
mikið, að hlaupa jafnlanga vegálengd
og Maraþonshlauparinn griski gerði. Á
Olympsku leikjunum, þar sem íþrótla-
menn koma saman lrá fleslum löndum
hins mentaða heims, keppa hlaupaiar
í Maraþonshlaupi. Verður sá er sigur
hlýtur, lrægur um hcim allan. Þykir
það fremd mikil að taka þátt i þessu
hlaupi og er sá, er það
gerir, mjög í heiðri hafður.
— Það væri því gaman fyrir
okkur íslendinga, ef við gætum
senL mann á Maraþonshlaup.
Og það \ill svo vel til, að Æsk-
an getur hjer hirt mynd af
fyrsta og eina íslendingnum,
sem hlaupið hefir jafnlanga og
lengri vegalengd, heldur en
hlaupið er í Maraþonshlaupi.
Maður þessi er Magnús Guð-
hjörnsson, hlaupagarpur. Al-
drei hefir Magnús átt kost
á að reyna sig við útlenda
hlaupara á Olympsku leikj-
unum. En — hann hcfir
kcpst við sjálfan sig, og alt
af tekið framförum.
17. júní í fyrra, hljóp Magnús frá
Þingvöllum til Reykjavikur. Er sú vega-
lengd 50 km., og hljóp Magnús hana á
4 klst. 15 mín. 10 sek. Geta má þess,
að þetta þykir hart riðið á (3 klst., þótl
valdir sjeu hestarnir. Einu sinni hljóp
Magnús af Kambabrún til Reykjavíkur.
Auk þess hefir hann, hvað eftir annað
unnið 1. verðlaun í langhlaupi. Þið
sjáið bikarana og verðlaunapeningana
á myndinni. Þetta eru alt saman vinn-
ingar. Það er ekkert smáræðí. -— —
Þegar Magnús var lílill drengur, var
hann ekki hlaupalegri cn aðrir drengir.
Nú er hann þolnari cn nokkur fákur'
og hefir getið sjcr þjóðfrægð fyrir af-
rck sín.
Magntís Guðbjörnsson.