Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1895, Blaðsíða 25

-19-
„uegogs1*, „nishagans“ og skotvopn til slíkra hlut i.
t>ó má veita Indíánum sjerstakt leyfi til að veiða
fisk á þann hátt, sem til kann að vera tekið í slíku
leyfi, sjer til matar eingöngu.
18. gr. Enginn skal kaupa, taka í vöruskipt-
um, fá á annan hátt, eða hafa undir höndum, nokk-
urskonar fisk, sem Indíánar hafa veitt eða drepið
á veiðistöðvum sínum, eða anuarsstaðar, a friðun-
artímn, eða á |>eim tíma, sem Indíánuin eráein-
hvern hátt veitt leyfi til að veiða fisk sjer til matar
eingöngu.
19. gr. Keglugjörð lessa skal prenta á sjer-
livert veiðileyfi, sem út er gefið, þeim til leiðbein-
ingar sem veiðileyfi fá samkvæmt henni.
20. gr. Sighnga og fiskiveiðaráðgjafinn hef
ur úrskurðað, að jiað sje gagnlegt fyri r aimenning
að sjerhver stífia. renna eða önnur hindran. sem
sett er eða sett. kann að verða í eða yfir nokkra á
eða læk í Manitoba og Norðvesturlandmu, skuli
hafa hin nauðsyniegu fiskigöng, sem gert er ráð
fyrir í 13. grein „F:skiveiðalaganna“, og að ekki
inegi leggja neiit net, nje setja nokkra aðra fiski-
veiða-brellu, nje nokkuð annað, semliindrað geti
fiskigöngu móti eða undan straum, nær en 200
yards frá stífiu, rennu, hliði eða fiskigöngum í ám
eða lækjnm; og ennfremur, að ekki megi leggja
net nje setja aðrar fiskiveiða-brellur neinstaðar
i nefndar ár eða læki, nema að helmingur aðal
álsins í þeim, að minnsta kosti, sje óhiudraður af
nerjunum eða öðrum veiðibrellu m.
21. gr. Reglugjörð þessi skal koma í staðinn
fyrir allar aðrar regiunjörðir, sem áður hafa verið
gefnar út undir „Fiskiveiðalögunum", að svo
miklu leyti sem þær snerta Manitoba og Norðvest
urlandið, og eru i>ví slíkar eldri reglugjörðir hjer
með úr gildi numdar.
22. gr. Allt efni, áhöld eða annar útbúnaður,
sem notaður er, ásamt öllum fiski, sem veiddur er
eða drepinn í bága við þessa reglugjörð, skal tekið
fast og gen upptækt, og hver sá mac ur eða menn,
sem brjóta hessa reglugjörð, skal sæta hegningu
samkvæmt „F'iskiveiðalögunum11.
JOHN J. MtiGEE,
Leyndarráðsritari.