Afturelding - 01.01.1954, Blaðsíða 5

AFTURELDING
Þcgar di'ottiiiiisln kom
■ ]»a]>píri§í¥crkj§iiiiiðjiiiia.
Á dögum Viktoríu Englandsdrottningar, var þaS dag
nokkurn, að hún ætlaði sér að aka út að gamni sínu. Á
leiðinni var farið fram hjá pappírsverksmiðju, og langaði
drottninguna til að sjá hana. Til þess að afstýra öllum
óþægindum og truflunum, ákvað hún að skilja fylgdar-
lið silt eftir kippkorn frá verksmiðjunni.
Verksmiðjustjórinn vissi ekki liver hin ókunna og vel
klædda kona var. Hann tók sér langan tíma til að sýna
henni, hvernig tuskur af mislitu lérefti voru aflitaðar,
unz þær urðu hvítar. Hann sýndi henni hinar ýmsu vél-
ar, og útskýrði, hvernig hinar hvítu tuskur voru malaðar
og gerðar að einskonar graut, og hvernig þeim síðan var
breytt í hvítan pappír. Eftir það voru þær svo skornar
niður í arkir. í stuttu máli, hann lét hana skyggnast inn í
listina að vinna pappír.
Að lokum komu þau inn í sal, þar sem fjöldi manna,
konur og börn voru að flokka gamlar tuskur. Allt var
þetta óhreint og þar af leiðandi var mjög slæmt loft inni.
— Til hvers notið þið allar þessar Ijótu tuskur? spurði
drottningin undrandi.
— Við búum til pappír úr þeim, var svarið. Náttúr-
lega líta þær ekki sérlega vel út, en við getum vel notað
þær, og fátækt fólk vinnur sér inn peninga við að flokka
þær. ' ' I f)
—• En tuskurnar eru svo allavega litar. Hvernig er
hægt að gera þær hvítar?
—• Þar kemur efnafræðin til sögunnar. Meira að segja
hinir alsterkustu litir geta orðið snjóhvítir.
Drottningin þakkaði forstjóranum fyrir, að hann hefði
sýnt sér alla verksmiðjuna og kvaddi síðan. Forstjórinn
fylgdi henni spölkorn út á veginn, og kom þá auga á
hirðdömurnar og hinn konunglega vagn. Hann fór þá
að gruna, hver hin virðulega kona var.
Nokkrum dögum síðar sá drottningin veski með mjall-
hvítum pappírsörkum liggja á skrifborðinu sínu. Á
hverri örk stóð skrifaður bókstafurinn V. og kóróna yf-
ir, ásamt mynd af drottningunni. Undrandi tók hún upp
hið meðfylgjandi bréf.
„Ég bið yðar hátign að gera svo vel að móttaka sýnis-
horn af pappírnum mínum, til minningar um komu yðar
í pappírsverksmiðjuna fyrir fáum dögum. Ég vil einnig
fulvissa yðar hátign um, að hver einasta örk er unnlu úr
hinum gömlu, ljótu tuskum, sem þér sáuð við heimsókn-
ina í verksmiðjuna. Ef til vill getur það verið svolítið
athyglisvert, að virða fyrir sér lokaþáttinn. Ég leyfi mér,
að segja yður frá því, að mörgum sinnum hefur þessi urn-
breyting talað til mín. Ég hef fengið augu mín opin fyrir
því, að Jesús Kristur megnar að frelsa synduga menn frá
óhreinleika þeirra, svo að þótt syndir þeirra séu sem skar-
lat, geta gær orðið hvítar sem mjöll. Og enn eitt. Guð
getur mótað sína eigin mynd á okkur, á sama liátt og þér
sjáið mynd yðar hátignar þrykkta á pappírinn. Og á
sama hátt og þessi pappír, gelur mannssálin orðið verð-
ug þess að fá eitt sinn að koma inn í bústað konungsins.“
þá munt þú oft sjá mig. Öðru hverju mun ég opna augu
áheyrenda þinna, og þeir munu segja: „Hvað er þetta!
Ég sá Jesúm standa við hliðina á þessum manni, sem bað
fyrir liinum sjúka?“ Ég sagði: „Gott og vel, Herra, ég
mun fara ef þú vilt vera með mér. Ég skal gera mitt ýtr-
asta og vera eins trúr, og ég hef bezt vit á.“ Nú streymdi
kærleikur Guðs inn í hjarta mitt, einmitt til þeirra, sem
gagnrýna þessa hlið þjónuslunnar. Ég sagði: „Herra, ég
skal biðja fyrir þeim, ég hef sjálfur talað eins og þetta
fólk, en ég gerði mér ekki grein fyrir þýðingu þessara
mála, og eins er það með þetta fólk. Herra, fyrirgef
þeim.“
Nú sagði Hann: „Son minn, gakk þennan veg og end-
aðu þjónustu þína, og vertu trúr, því að tíminn er stutt-
ur.“
Nú gekk ég á braut frá hásæti Guðs. Jesús sagði eftir-
farandi orð: „Mundu eftir því að vegsama mig, og gefa
mér dýrðina fyrir allt sem gert er, og vertu varkár í sam-
bandi við peninga. Margir þjónar mínir, sem ég hef
smurt til þessarar þjónustu, liafa farið að horfa á pen-
ingana, og misst smurninguna og þjónustuna, sem ég gaf
þeim. Það eru margir, sem mundu vilja greiða mikið fyr-
ir frelsið. Margir foreldrar í heiminum eiga börn, sem
eru með vanskapaða líkami. Þeir mundu vilja greiða
stórar fjórhæðir fyrir lækningu þeirra. Mörg af þeim
munu læknast, ef þú leggur hendur yfir þau, en þú mátt
ekki taka á móti fjárgreiðslum fvrir þjónustu þína.
Samjrykktu fórnir, eins og þú hefur verið vanur að gera.
Þú skalt ganga þinn veg, og vertu trúr því að tíminn er
stuttur.“
Því næst fór Jesús með mig aftur til jarðarinnar, og
gerði ég mér grein fyrir, að ég lá ennþá flatur með and-
litið niðri á gólfinu.
Hann talaði nokkur augnablik við mig og hvarf síðan.
Þýtt úr „The Voise of Healing.
R. Gufim.
5