Muninn - 01.11.1949, Page 1

Útgefandi:
Málfundafélagið
„H U G I N N“
M. A.
MUNINN
Ritstjórn:
Aðalsteinn Sigtnðsson,
kennari,
Gunnar Hennannsson,
Sveinn Skorri.
22. árgangur.
Akureyri, nóvember 1949
1. tbl.
T
Gunnl. Tr. Jónsson
bóksali
Gunnlaugur Tryggvi, en því fulla
naini gekk hann jafnan undir, var
fæddur á Akureyri 18. jan. 1888. Voru
foreldrar hans Jón Jónsson utanbúðar-
maður og kona hans Jóhanna Gísla-
dóttir. Áttu þau heima hjer í bæ lang-
an aldur, en fluttust til Siglufjarðar
fyrir 30 árum. Móðir Gunnlaugs lifir
enn háöldruð, en faðir hans látinn
fyrir nokkru. Jón sál. fluttist ungur
í bæinn og stundaði hjer alltaf verzl-
unarstörf. Kona hans var dóttir Gísla
Þorlákssonar, er lengi dvaldist með
Jóni prófasti Hallssyni í Glaumbæ,
en Gísli var kvæntur bróðurdótt-
ur sr. Jóns, svo að Jóhanna var ná-
skyld prófastsfólkinu, og líklega ber
hún nafn prófastsfrúarinnar í Glaurn-
bæ, Jóhönnu Hallsdóttur. Jeg minnist
Gísla, afa Gunnlaugs, með vinsemd
og þakklæti. Hann var bæði barngóð-
ur og skemmtilegur. Fann jeg tvennt
líkt með afanum og dóttursyninum,
en það var hin einstaka góðvild, eink-
um í garð barna og unglinga, og frá-
sagnargleðin. Báðir höfðu þeir yndi
af því að miðla öðrum því, sem þeir
vissu. í æsku var jeg oft með Gísla,
sem þá átti heima í nágrenni við mig.
Foreldrum Gunnlaugs kynntist jeg
hinsvegar aldrei. Hann ólst upp með
þeim hjerna í bænum við Pollinn, og
hann tók tryggð við Akureyri. —
Gunnlaugur var settur til náms í
Gagnfræðaskólanum, og lauk hann
prófi þaðan 1904. Eftir það fjekkst
hann við verzlunarstörf við Höepf-
ner’sverzlun hjer, þangað til hann
fluttist vestur um haf 1908, en þar
dvaldist hann 13 ár samfleytt.
Verzlunarnám stundaði hann í
Winnipeg vetrarlangt, en lengst af
var hann blaðamaður. Aðalritstjóri
„Heimskringlu“ var hann 3 ár og
meðritstjóri 4 ár. I fyrra heimsstríð-
inu annaðist hann brjefaskoðun o. s.
frv. í Halifax (censor). — Heim til
Akureyrar fluttist Gunnlaugur árið
1921 og tók þá brátt við ritstjórn
„Islendings“ og stundaði það starf í
14 ár (1922—1936), en eftir það var
hann bóksali hjer í bænum til ævi-
loka. Gunnlaugur Tryggvi tók all-
mikinn þátt í pólitískri fjelagsstarf-
semi, og er það eðlilegt, þegar þess er
gætt, að hann fjekkst við blaða-
mennsku rúmlega þriðjung ævi sinn-
ar.
Þegar G. Tr. var sextugur, skrifaði
jeg grein í „íslending“. Þar segir svo:
„Gunnlaugur Tryggvi er sannur
Akureyringur, fæddur í bænum við
Pollinn og alinn þar U]>p, hvarf að
vísu vestur um haf og dvaldist þar
rúman tug ára, en kom aftur heim í
gamla bæinn sinn og mun una hjer
ævidaga alla, er Guð honum sendir.
G. Tr. hefir tekið tryggð við Akur-
eyri. Hann er líka einn þeirra, sem
setur svip á þennan bæ. Manni fynd-
ist autt og snautt í Bótinni, ef þar
gæti hvergi að líta Gunnlaug Tryggva.
Hann er „fastur liður í landslaginu“.
Alltaf er hann rösklegur og hressileg-
ur, veit manna bezt hvað gerist, án
þess að vera hnýsinn, segir frjettir sem
bezt verður á kosið, enda var hann
blaðamaður yfir 20 ár, bæði austan
hafs og vestan. Kunni hann vel til
v/gs á ritvellinum, er því var að skipta,
bæði til varnar og sóknar, en eink-
um kunni hann vel að bíta frá sjer.
Eftir því sem gerist um blaðamenn,
var hann fremur óáleitinn. Það var
gaman að svörum hans sumum. Hann
gat stundum komið miklu fyrir í fám
orðurn."
— Jeg endurtek það, sem jeg sagði
fyrir einu ári og níu mánuðum:
Autt og snautt í Bótinni,
af því að Gunnlaugur
Tryggvi er horfinn það-
a n. Gott var að koma í bókabúðina
til Gunnlaugs. Jeg held, að allir hafi
farið glaðari ú t frá honum en i n n
komu. — Skólapiltar höfðu miklar
mætur á Gunnlaugi. Þar rjeð gagn-
kvæmur skilningur og góðvild, og
ekki síður af hálfu bóksalans. Er
það til marks um vinsældir Gunn-
laugs meðal stúdenta, að þeir voru
vanir að bjóða honum sem heiðurs-
gesti (einum utan hópsins) í kveðju-
sumbl sitt á vorin. Svo mikil ítök átti
(Tramhald á 7. síðu).