Muninn - 01.04.1993, Blaðsíða 6

í dögun hefja fuglamir sig til flugs.
Á túninu gægjast
upp úr moldinni
vonglöð strá.
Á hinni björtu braut vonarinnar er allt iðandi af lífí.
Á daginn fljúga fuglamir og syngja.
Á túninu bærir vindurinn
lágvaxið grasið
sem brosir við sólinni.
Náttúran og vonin syngja saman og lofa lífíð.
Seinna setjast fuglamir, kúra sig saman, bíða.
Á túninu ríkir eftirvænting,
blómin beygja krónumar
í lotningu.
í skuggaveröld blómanna em fuglamir hættir að anda.
Á túninu er ekkert eftir
nema brotin strá
og brostnar vonir.
í hinum dimma dal vonbrigðanna er aðeins auðn.
Á. f H.
6
MUNINN