Dýravinurinn - 01.01.1891, Page 13

13
*Lappi.
■ nálægt 60 árum síðan bjó Hrólfur bóndi (Sveinsson?) á Grjóteyri í
ndakíl, og var hjá honum vinnumaður, er Zakkarías hjet. Eitt sinn
ir svo við, seint á degi, skömmu fyrir jólin, að maður koin að Grjóteyri,
utan fyrir Hafnarskóg og ætlaði inn á bæi. Lopt var dimmt og fskyggi-
legt, og var manninum boðin næturgisting, en það þáði hann ekki, en bað bónda
um fylgd inn að Árdal, næsta bæ við Grjóteyri. Hrólfur ijeði honum vinnumann
sinn, Zakkarías, og iagði svo fyrir hann, að hann skyldi ekki standa lengi viö.
Vinnumaður átti hund, er Lappi hjet og kallaði á hann, er þeir fóru, en hundurinn
vildi ekki fara; þó fór hann út skömmu síðar og hjelt hægt á eptir þeim. Nú
komu vökulok, og var vinnumaður þá ókominn aptur; var þá kominn kafalds-
mugga, og töldu menn víst, að Zakkarías' hefði sezt að í Árdal um nóttina. Síðla
nætur vaknaði einhver í baðstofunni við það, að hundur ýlfraði við gluggann og
klóraði í hann; þóttist sá, er vaknaði, þekkja hljóð hunds þess, er fylgdi vinnumann-
inum, fór þegar á fætur og var Lappi þar kominn, og vildi ekki inn fara, en
stökk smáurrandi frá bænum; var bænum þá aptur lokað, en seppi fór eigi inn,
Um morguninn var farið inn að Árdal og spurt eptir vinnumanni; hafði
hann farið þaðan strax aptur um kvöldið, heimleiðis. För sáust engin, því
snjóað hafði alla nóttina; var þá búizt til leitar og hundurinn hafður með; stökk
hann þegar af stað frá bænum, á undan leitarmönnum, út í skóginn, og var honuin
veitt eptirför, því annað vildi hann ekki fara, þótt á hann væri kallað í aðra átt;
hjelt hann svo leið sína út á mela þá, er nefnast Háu melar, við Hafnarskóg;
þar staðnæmdist hann, en þegar þar var komið, lá maðurinn þar dauður, illa til
reika, og sáust þar för mikil í snjónum. Maðurinn hafði vilist fram hjá bæ sín-
um um nottina. jón Borgfirðingur.
„Randy“, hundur Stanleys.
TTeNRY M. STANLEY, Afríku-farinn frægi, hafði með sjer á síðustu ferð sinni
um suðurálluna hund einn, er hann nefndi Randy. Hundur þessi varð að
þola margar raunir ineð húsbónda sínum og fjelögum hans. Hann var mjög elskur
að Stanley og gætti hans svo vel, að liann gjörði honum jafnan vart við ef ein-
liver af fylgdarmönnunum nálgaðist. foringja þeirra., Á langferð einni, er Stanley
fór, til þess að leita að fjelaga sínum Bartelot og liðsmönnum hans, vildi hann
hlífa Randy við ferðavolkinu, Ijet hann því vera eptir og fól hann Stairs,
fylgdarmanni sínum, til gæzlu. En hræið gat ekki skilið að þetta var gjört af
góðum hug. f»egar er Randy sá að Stanley var á brott, farinn, bar hann sig
mjög hörmulega og vildi einskis neyta upp frá því. Ilundurinn dó á þriðja degi
eptir burtför Stanleys af „hjartasorg".