Heimilisblaðið - 01.07.1925, Blaðsíða 14

100
HEIMILISBLAÐIÐ
**£Z*?+*r; v.v^j *•.
pgi$
Hér sitja Kínverjar að miðdeginsverði. Er borðhald peirra ínjög frábrugðið voru. Þeir
lifa mest á soðnum hrísgrjónum og í staðiun fyrir hníf og skeið, tína þeir grjónin upp i
sig íneð prjónum.
og léttara geði, ef hún játaðist honum. Hann
réð pví af að biðja liennar samstundis, og
hvarf lionum pá allur kvíði úr huga. Iiann
klappaði Sesar sínum snöggvast, eins og ut-
an við sig, áður en hann gengi af stað. [Frh.].
------------
Það tjáir ekki.
Pað tjáir ekki að spyrja menn, hvernig
andlegum hag peirra sé varið, pví að vér
porum eigi að skygnast inn í vort eigið hjarta;
vér eigum ekki von á, að par beri neitt fag-
nrt fyrir augu, og pess vegna forðumst vér
að skygnast # inn í pað. Öll vor éftirgrenslan
er fólgin í pví að gæta að högum annara og
finna bresti peirra. Þess vegna er bakmælgi
og fréttaburður svo almenn.
Margur á hægra með að áfclla vin sinn, en
afsaka óvin sinn.
Góð kona og góð bók bæta ínargan brest.
Margur gætir ekki að öðru en pví, hvernig
pær eru að utan. Ferst peim pá að kvarta
yfir pví, hvernig peim reynist innihaldið, peg-
ar fram í sækir?