Heimilisblaðið - 01.10.1925, Blaðsíða 11

HEIMILISBLAÐIÐ
139
Brúín yflr Colorado-fljotið.
alt í einu, eitthvað 300 <fet burtu frá okkur;
þar stóð hún og- glápti á okkur og rauk upp
öskuvond. þá voru Geval send orð og hann
gekk til móts við hýenuna hægt og gætilega.
Fyrst leit svo út, sem hún ætlaði að ráðast
á hann; þar næst sýndist hún ætla að hlaupa
burt; en þegar hann kom nær, skreið hún á
waganum og fór að væla og vér sáum, að
hún var hrædd. Geval t'alaði nú fáein orð,
sem vér gátum eigi greint og sneri sér við,
°g þá skreiddist hýenan á hæla honum og dró
rófuna eftir jörðinni, og lýsti það reglulegum
þrælsótta. — Geval fór fram hjá okkur og
alt í kringum okkur og hýenan gaf okkur eng-
an gaum. Hún gapti, eins og hún kæmi af
harðahlaupi og það var bersýnilegt, að henni
leið illa. þegar Geval var búinn að sýna okk-
ur þetta, þá fór hann með hýenuna út í út-
jaðar bæjárins, benti henni út í skóginn og
sagði: ,,Farðu!“ Og dýrið snautaði burtu,
eins og það ætti lífið að leysa.
„Undarlegt er þetta!“ hrópuðum við allir
saman.
það var nærri því eins og við hefðum séð
kraftaverk. Geval stóð skamt frá okkur
og hallaði sér upp að tré, eins og hann væri
lafþreyttur, og þegar við komum til hans, þá
sáum við að hann var allur löðursveittur.
[Framh.].