Heimilisblaðið - 01.04.1929, Side 13

HEIMILISBLAÐIÐ
47
íMná lýti, svo sem gljáandi andlitshúð eða
gular tennur o. s. frv., geta haft truflandi á-
hrif á heildarútlitið og ættu menn þá að reyna
að ráða bót á slíkum líkamslýtum.
Hreinlæti er auðvitað sjálfsagðasta skilyrð-
ið til verndunar tannanna. Á hverju kvöldi á
að væta þær og allar matarleifar, sem í tönn-
Ununi sitja, að lireinsast burtu. Tannburstinn
11111 ekki vera of mjúkur og heldur ekki of
þéttur.
* munnskolunnar er hægt að nota vatn,
ðlandað með ofurlitlu af salti eða tvekulsur
oatron (sódaduft); öðru hvoru er ofurlítið af
salcyigpirjtus, blandaður með vatni, injög góður.
Miinnvátn: 2 gr. thymol, 3/a líter eimt vatn.
1 eskeid af pessari blöndu er Irítin í glas af
vntni.
Lausar tennur.
i:,egar tennur eru lausar, án þess að aldri
Se Uni að kenna, orsakast það af sóttkveikju,
sem hægt er að eyðileggja með munnskolun
a hverju kvöldi með köldu vatni, með ofur-
Htlu
brögð
að
af kamfóruspiritus sainan við; ef mikil
eru að lausum tönnum er nauðsynlegt
uota karbólvatn. í hálft glas af vatni er
loit nokkrum dropum af karbólvatni og munn-
111 nm skolaður með því. Á sama hátt má nota
'\Soh Tannburstinn á að liggja í vatni yfir
n°ttina, sem ofurlítið af karbólsýru er í; að
ni0l'gninum er hann tekinn upp úr vatninu
°8 látinn þarna. Verður maður því að hafa
1'0 tannbursta í notkun í hvert skifti. Lyf
hetta, sem er að þakka atkvæðamanni á sviði
nnhirðingar, er rómað mjög og þykir af-
la§h, þar sem það eftir nokkurn tíma kem-
111 Því til leiðar. að tennurnar verða aftur
tastar.
-tnðvitað verður að fylgja nákvæmlega regl-
I, 111 þeim, sem hér hafa verið teknar fram.
Hinn svo nefndi vínsteinn, sem að nokkr-
II, 11 hluta samanstendur af gerlum, getur stund-
pU 0rðið þess valdandi, að tennurnar losna.
1 lyf við því er að nudda tennur og tann-
"/ a hvöldin með magnesia-dufti.
e8ar tannholdið er viðkvæmt er oft gott
aö nudda
það með kamfóruspíritus.
Gular tennur verða hvítar, ef þær eru nudd-
aðar með brintoverilte. Ódýrt og gott tann-
duft, sem gagnlegt er að nota til hirðingar
munnsins og tannanna, er eftirfylgjandi:
Tannduft: 80 gr. krítarduft, 7 gr. tvekul-
surt sódaduft (natron), 10 gr. magnesia, 10
dropar piparmyntuolía.
Tannsápa: 75 gr. kolsúrt kalk, 150 gr.
glycerin, 50 gr. lækingarsápa, 100 gr. hreins-
uð krít, 20 gr. brend magnesia, 5 dropa pip-
armyntuolía.
Tannsápa þessi er gagnleg, hressandi og
bragðgóð. Ef maður vill, getur maður látið
ofurlítið af karmindufti saman við og verður
sápan þá Ijósrauð á lit.
Hólakirkja.
Einu sinni var Hólakirkja orðin næsta
hrörleg, ekki annað en smáholur að utan
sem Máríerlur urpu í eggjum sínum.
Tá lét biskup nokkur gera við kirkjuna
og fella í hverja smugu, svo að kirkjan varð
eins og ný.
Tegar Máríelurnar komu næsta vor, og sáu
að búið var að byrgja allar hreiðurholurnar
þeirra, þá kölluðu þær hástöfum á sínatungu:
»Hvaða gagn er nú að þessu veglega liúsi ?«
Tegar góðar umbætur eru gerðar, þá eru
alt af einhverjir líkir Máríerlunum í því, að
þeim þykir lítið til koma og barma sér yfir
umbótunum.
Heimilisráð.
Ad gagndreypa greni- og furugreinar.
Vilji maður koma í veg fyrir, að barr af
greni- og furugreinum falli af, eða þær upp-
litist, er hægt að gagndreypa þær. Er það
gert á þennan hátt: