Heimilisblaðið - 01.01.1930, Page 10

8
HEIMILISBLAÐIÐ
Fálki og sjakall.
l’etta kváöu vera einhverjar grimin-
ustu skepnurnar af sinni tegund, sein
tii eru í dýragörðum heimsins. Peii'
eiga þarna einkar friðsamlegt stefnu-
inót með sér í garði einum hjá gisti-
húsinu Biskra í Norður-Afríku. Sja-
kallinn er ættaður paðan.
inni og stór ílæmi brotin til ræktunar.
Eftir 10—20 ár verður fagurt um að litast
í Eyjafirði með sama áframhaldi, sem
sennilega verður. Enda er allt iandið vel
fallið til ræktunar, inest allt þurrir, gras-
gefnir móar.
Nú var mágur minn, Jón Stefánsson í
Möðrudal, kominn með hesta; fór ég f)á
með hestana, sem mér höfðu verið lánaðir
í Uppsölum, pangað inn eftir. F.n sunnu-
daginn, 2. júní var ég um kyrt á Akur-
eyri, heimsótti Brynleif Tobíasson kennara
og var hjá honum lengi dags; sýndi hann
mér skemmtigarð bæjarins, sem nú var að
komast í fullan vorskrúða. Margt hafði ég
heyrt um pennan garð og mjög dáðst að
honum og er pað ekki um of.
Tar stendur brjóstmynd af Matth. Joch.
á allháum stöpli. Tar eru og gosbrunnar
til prýði og skemmtunar.
Fniin: „Framvegis tek ég sjálf á móti brauðun-
um, þegar bakarinn kemur, Stína. Ég lieyrði svo
vel, að har.n kysti yður í morgun, frammi“.
Vinnukonan: ,,Já, það má frúin víst fyrir mér,
en ég trúi nú, að það þýði ekki mikið, því liann
Lárus er ekki svoleiðis piltur, að hann kyssi hverja
sem er“.
FYLGJUM HONUM!
Saga frá dögum Krists.
Eftir Henryk Sienkiewiez.
Frh.
inn gamli óróleiki Cinna fór nú aftur
að gera vart við sig og var nú mörg"
um sinnum magnaðri en áður. Hann var
hræddur um líf Anteu, en um leið hafði
hann einhverja undarlega tilíinningu fyrir
pví, að sjúkdómur hennar stæði í einhverju
leyndardómsfullu sambandi við allt pað,
sem hann hafði talað um við Timon í hinni
fyrstu, einlægu viðræðu peirra. Máske lnigs-
aði gamli heimsspekingurinn eitthvað pessu
líkt, en Cinna porði ekki að hafa orð á
pví við hann.
Á meðan visnaði sjúklingurinn upp eins
og blóm, par sem eitrað skorkvikindi hefir
komist í bikarinn. Cinna vildi pó ekki gefa
upp alla von og í örvæntingu sinni leitaöi
hann allra meðala. Fyrst fór hann ineð
hana út á eyðimörkina í nánd við Memfís?
en þegar dvölin meðal hinna þöglu pyra-
mída losuðu hana ekki við hinar hræðilegu
ofsjónir, sneri hann aftur til Alexandríu og
safnaði að henni galdra- og andasæringa-
mönnum og öðrum ílysjungum, sem notuðu
sér hjátrú manna við undralækningar sín-
ar. En Cinna hafði inist alla íhugun og
dómgreind og greip eftir hverju hálmstrái-