Heimilisblaðið - 01.01.1930, Side 17

HEIMILISBLAÐIÐ
15
Bókafregn.
Tómstundir heitir nýútkomin kvæðabók
e^ir Guðrúnu Jóhannsdóttir frá Brautar-
Lölti. Bókin er vönduð og efnið er valið.
Trú Guðrún er landsmönnum að góðu
kiinn, svo inörg falleg Ijóð og þulur hafa
birzt eftir hana í blöðum.
I Tómstundum er úrval af kvæðum frú
úuðrúnar og er þar margt fallegt, því all-
staðar er undiraldan: hið göfuga og góða,
^agra og háleita. „Bænin“ heitir fyrsta Ijóð-
1<-) í bókinni; síðasta erindið er þetta:
^bum, sem gráta, arma þína réttu,
elfkaði faðir, vertu þeirra styrkur.
Sjúkleikans börnum sára byrði íéttu,
SenÚu fteim ljós í trúarefans myrkur.
b;erleikur þinn, af hjartans hreinleik sprottinn
lann er vor hjálp í lífsins nauðum, Drottinn.
bá kemur alvöruþruugið kvæði: „And-
v,,kunótt“. þar er kveðið um hin sáru von-
brigði lífsins.
En hann er mislitur, mannfjöldinn,
og margt var að sjá í þetta sinn,
ef allt var aðgætt og veg'ið.
I5ar voru hrekkir, svik og sár.
sælar vonir og blóðug tár,
í hjörtunum grátið og hlegið.
^íðasta erindið úr því kvæði er þetta:
En sanna fundum við sælu pó,
er svaf eitt ungbarn í kyrð og ró
1 örmum á ástríkri móður.
Við fundum, það heilaga hjartans mál
hitaði og vermdi hverja sál,
við fundum, hvað guð er góður.
ábirg falleg ljóð eru þarna, kveðin til
Mhnmu0 og „mömmu“. —- „Til mömmu á
jólunum 1927“ heitir eitt þeirra. í því oru
bstta fallegu erindi:
Fyrir alla elsku þína
yl og hjartans gæðin þín,
þúsundfalt ég þakka vildi
þér af hjarta, mamma mín,
og fyrir bljúgar bænir þínar,
er baðstu Guð að leiða mig.
bað eru verndarverur mínar,
sem vaka til að minna á þig.
Heimilisblaðið mælir með þessari kvæða-
bók; hún er ein af beztu bókunum, sem
út koinu á árinu 1929.
* * *
F. Á. Brekkan: Gunnhildur drottning og
aðrar sögur. Sögur þessar byggjast á forn-
um fræðum. Mun mörgum þeim, sem unna
þeim fræðum, verða mikil forvitni á að sjá
meðferð höfundarins á þeim efnum.
Gunnhildur drottning skipar öndvegið,
en utar frá henni sitja Ölvir barnakarl,
Djákninn á Myrká, og Árni Oddsson. Síð-
ast er „Söngurinn í Bláfelli" í þjóðsagna-
stíl. — Allra síðast er smásaga: Bræður.
Nágrannar heitir annað sögusafn hans.
I3að virðist vera bygt á endurminninguin
úr átthögum höfundarins. Aðalsöguna: „Ná-
grannar“ og „Hjó?iaskilnadurinnu munu
inargir lesa með ánægju. í síðari sögunni
kennir græskulausrar fyndni og getur vak-
ið liollan hlátur. Allt slíkt er alþýðu manna
kærkomið. —- Útgefandi Porsteinn M. Jóns-
son bóksali, Akureyri.
IJeiinilisblaðið mælir með þessum sögum
við lesendur sína.
fldfjíij&bálkfr:
Kálfslifur steikt eins og gæsasteik.
Ný kálfslifur er þvegin vel, látin svo
liggja 1—2 tínia í mjög daufri ediksblöndu,
þá eru skornar af allar tæjur og liimnan
tekin af, þá skal þerra lifrina vel, skera
stuttan skurð í liana miðja og búa til dá-
litla holu. í liana er svo látið: 15 sveskjur
2 epli skorin í bita, ofurlítið salt, pipar og
sykur, svo er lifrin vafin saman, bundin
með selgarni, velt upp úr hveiti og svo
brúnuð í potti og farið með hana eins og
steik, þegar lifrin er meir, er sósan löguð
til með ofurlitlu hveiti og smjöri, eða
rjóma. Lifrin er skorin í sneyðar og smáar
brúnaðar kartöflur bornar með á fat.inu, en
sósan í sósuskál.