Heimilisblaðið - 01.11.1930, Side 4
138
HEIMILISBLAÐIÐ
S. A. Gíslason cand. theol. Júlíns Arnason kaupm. Flosi Sigurdsson trésmidur.
þessú nýja Elliheimili, sem að sögn
allra þeirra, sem til þekkja, stendur
að engu leyti að baki fullkomnustu gam-
almennahælum erlendis. — Þó aó marg-
ir hafi nú aó þessu stutt, þá eiga þó þess-
ir menn alveg sérstaklega miklar þakkir
skildar fyrir ötula forgöngu í þessu mann-
úðarmáli.
-----C—----
HELGISÖGUR
eftir Gottfried Keller.
Beatrix, sem til þessa hafði fylgt leikn-
um með gleói og athygli, varó náföl af
ótta, og eigi að ástæðulausu; í næsta varpi
sneri hamingjan baki við hinum léttúðuga
sigurvegara, og barónninn vann.
Barónninn vildi þá ekki tefja lengur
og hélt þegar af stað með hamingju sína
og fylgdarlið. Samt gafst Beatrix tækifæri
til að stinga á sig óláns-teningnum, og
fylgdi svo grátandi hinum ónærgætna og
uppveðraóa sigurvegara.
Er barónsliðið hafði riðið stundarkorn,
komu þau í indælan skógarlund, sem fag-
urtær lækur rann gegnum. Eins og léttar,
grænar silkislæður breiddust laufkrón-
urnar hátt yfir höfði þeirra, og hinar
grönnu trjágreinar, er héldu þeim uppi,
blikuðu eins og silfurstengur; og undir lá
landió opið og vítt og fagurt. Hér hugð-
ist barónninn aó nema staðar meó Bea-
trix sína. Hann lét fylgdarlið sitt halda
lítið eitt lengra áleiðis, en settist þarna að
sjálfur með Beatrix og reyndi að vinna
hana með blíómælum og ástaratlotum.
Þá reis hún upp, há og tíguleg, og ið^
á hann leiftrandi hvössum augum oS
hrópaói: »Að vísu hafið þér unnið persónu
mína, en ekki hjarta, því að það er eig*
falt fyrir gamla borgarmúra. Séuð Þer
maður, ættuó þér að setja eitthvert verð-
mæti á móti. Viljið þér setja líf yóar að
veói, getið þér varpað um hjarta mitb
sem þá skal vera eilíf einkaeign yðar, e*
þér vinnið; en vinni eg, er líf yðar í henxh
mér, og er eg þá á ný sjálfri mér ráðandi
á allan hátt«.
Hún mælti þessi orð af mikilli alvöru,
og horfói samtímis á hann svo einkenm-
lega, að hann fékk hjartslátt og starói a
hana hálf viðutan. Hún varð æ fegurri og’
fegurri í augum hans, er hún bætti við i
lágum rómi og leit á hann spyrjandi aug'