Heimilisblaðið - 01.02.1918, Qupperneq 14

80
HEIMILISBLAÐIÐ
Nú er síSara heftið af þessari bók komið á
markaðinn, og er beint áframhald af fyrra heft-
inu, sem áður hefir verið getið hér í blaðinu.
Saga þessi er svo lærdómsrík, að Iivert ein-
asta heimili á landinu ætti að eignast hana, og
þaö er ekki ofmæit um hana það sem henni
er sagt til hróss í framannefndri grein.
Það er betra að taka sér þessa bók í bönd
til að Iesa, heldur en að lesa stælugreinar hinna
„skriftlærðu“ um ýms dularfull trúaratriði,
sem ofar eru mannlegum skilningi.
Það er eftirlektarvert, að útgefandi bókar-
innar er ákveðinn lúterstrúarmaður, en þýðand-
inn er guðspekingur. Þarna eiga þeir samleið,
og þarna eru þeir því sennilega sammála og
það ekki um neitt smáatriði, eftir kenningu
Krists sjálfs, því hann sagði:
„Þetta er mitt beðorð, að þér elskið hver
annan eins og eg elskaði yður“.
Antlyaka heitir tímarit sem alþm. Bjarni
Jónsson frá Vogi gefur út. Fyrsta heftið er
komið. I því er fyrst „Til fánans“, kvæði,
grein um fánamálið eftir alþm. Ben Sveinsson,
og önnur um fánamálið eftir útgefandann. Þá
eru „Fjallkonuvísur“, „Til Islands" kvæði eftir
Anders Hovden, þýðing Bjarna, með lagi eltir
Árna Thorsteinsson. Fleira er í þessu hefti, þó
ekki sé hér talið.
Nafn útgefandans eru næg meðmæli með
ritinu til allra hugsandi manna á landinu. Bjarni
hefir margt og þarft skrifað um sjálfstæðismál
sinnar þjóðar og stóran skerf lagt til fagur-
fræðislegra bókmenta. Ef íslenzka þjóðin hag-
nýtir sér vel það sem Bjarni hefir skrifað, þá
má henni verða að þvi hið mesta gagn. En
fremur mun Bjarni til þessa hafa skaðast á því
en grætt, að gefa út rit sín og bækur og er þá
illa farið, ef þjóðin kaupir fremur og les lélegt
skáldsagnarusl, en úrvals bókmentir í bundnu
og óbundnu máli, sem beztu og mentuðustu
menn hennar senda henni.
„Andvaka“ Bjarna, ælti að komast inn á
sem flest heimili. Einhvern tíma kemur sú kyn-
slóð, sem kann að meta Bjarna Jónsson rétt,
— en þá verður Bjarni máske hættur að vera
„ándvaka“ og á verði fyrir sjálfstæði íslands.
Ytri frágangur ritsins er hinn prýðilegasti.
Verðið er 75 aurar_heftið, sem ekki getur kall-
ast mikið eins og nú er dýrt að gefa út blöð
og bækur.
„í samræmi við eilífðina“. Bók þessi
kom út árið sem leið. Hefir Jónas Jónasson
prófastur frá Hrafnagili islenzkað hana, Hún
er eftir amerískan mann, RalphWaldo Trine
að nafni.
Þetta er mjög merkileg bók og mikill vandi
að geta efnis hennar í fáum orðum. Er þvi
bezt að birta hér orð þau er þýð. bókarinnar
segir sjálfur um hana í formáia framan við
hana. Þar stendur:
„Bók þessi, sem hér kemur fyrir almennings-
sjónir kom út fyrir nokkrum árum (1899) í
Vesturheimi, og flaug þá þegar út um allan
heim í ótal útgáfum og þýðingum, og hefir ver-
ið bvarvetna tekið hið hezta. Hún fylgir stefnu
þeirri, sern nú er svo mikið ofan á í Vestur-
heimi og kölluð er sálarhailtmhreifing, og kenn-
ir mönnum að halda sálu sinni og anda í öfl-
ugu sambandi við guð og hina eilífu krafta,
sem lifa í alheiminunr og streyma út frá Guði.
Höf er næmur tilfinningamaður, og fullur af
lífsgleði, og leitar hjálpræðis bæði nreð því að
sökkva sér ofan í eigið eðli sitt og ganga fram
í karlmannlegum dugnaði og fjörugri fram-
kvæmdarsemi. Hann leitar hins eilífa lífs og
opnar sig fyrir lifandi straumum Guðdómsins,
en sökkvir sér ekki niður í lamandi draumværð,
eins og dulspekirigum hefir bætt við. „Því Ijós-
ara sem oss verður það, að vér erum eitt með
hinum óendanlega anda, því fremur breytizt óá-
nægja í ánægju, miskliður í samklið, þjáning og
sorgir í ofurmagn heilsu og krafta. Að finna
það, að ver stöndum í náriu sambandi við al-
heildina, það er að festa stjórntauma skips vors
við vélmagn alheimsins. Enginn þarf að vera
lengur en hann vill í helvíti. Vér getum hafið
oss til himna, hverra sem vér viljum. Og ef'
vér viljum hefja oss upp, munu allir æðri kraft-