Heimilisblaðið - 01.03.1920, Qupperneq 1

aznin.
blessað hnoss, að biðja má eg þig,
Winn blíði faðir, mikli Guð á hœðum!
er náðargjöf svo dgr og dásamlig,
Q(J dgrðar þinnar fœr mér smekk af gœðum.
% dauðleg skepna, allsþurfandi, aum
°9 kfirgefin, nema' af sgnd og hörmum,
má figja iil þín, — þú vilt gefa gaum
Qð grátbœn minn' og þerra tár af hvörmum.
®9 y>fgrirliugað«. raskast ráð ei neitl,
Þó ráðir þú úr vanda mínum gjarna,
Þvi »fgr« og »síðar«. fgrir þér er eitt,
en »fgrirfram« er hugmgnd tímans barna.
^já þér er eilífð öll sem örstutt »nú«,
Þá crt hinn sami, — mlnir iímar bregtast.
bið t dag; — fgri’ aldir alvís þú
nitt andvarp hegrir, segir: »Pað skal veitasU.
þó þú hegrir einstök andvörp mín,
°9 að þér takir mig og raunir bœlir,
Þá saknar ekkert i, því elskan þín
er öllu nœg, og sérhvers einstaks gœtir.
‘Vá þér er alvidd öll sem ögnin smœst,
Þá alt uppfgllir, — eg á hvergi heima.
^9 bið hér staddur: — þú fra‘himni hœst
! hönd mér tekur, segir: »Pig skal gegma«.
$o° ruer eg þig t trúnni’ um blessan bið,
fiá blessar þú mig. Hvers þarf eg svo fremur 9—
° stundum hafirðu, aðra aðferð við
öska eg, það vel að haldi kemur.
uí nxöguleiki allur er hjá þér,
pí! fullskipar, — eg hef þörfnun bráða.
j9 bið sem kéjs, — þín blessuð speki mér
y betur hgggur, segir: »Lát mig ráða«.
(Kvæðl Br. J. frá Minna-Núpl 1889).
JJuðs sonur
réfengdur og ofsóttnr.
Eftir L. P. Larsen.
Formáli.
Eilífa líflð er í því fólgið, að þekkja
þig, einu sannan Guð, og þann, sem
þú sendir, Jesúm Krist. (Jóh. 17, 3.).
Eg gjöri ráð fyrir þvi, að þér, sem hér er-
uð saman komin, leggið meira og minna
ákveðinn trúnað á þessi upphafsorð í skiln-
aðarræðu frelsarans til lærisveina hans, þeirri
er hann hélt á Skírdagskvöld, áður en hann
gekk út í dauðann fyrir okkur.
Og eg vænti þess þá líka, að það hneyksli
engan, þó að leikmaður gjöri eilífðarmálin að
umtalsefni. Því að það munum við öll við-
urkenna, að um hlutdeild okkar í þeim
verður spurt og um þau rætt, löngu eftir að
öll önnur mál eru af dagskrá horfin.
— Með þetta í huga hefi eg reynt að færa
í okkar þjóðbúning erindi það, er eg nú ætla
að flytja ykkur, — ef verða mætti að ein-
hverju ofurlitlu leyti til þess, að rifja upp og
glæða þá hina mikilsverðu þekkingu, sem
með réttu er talin undirrót og uppspretta ei-
Hfa lífsins.
Eskifirði á Skírdag 1919,
________ Á. Jóh.
I. Einbennileg stnðreynd.
»Um persónu Jesú Krists erum vér allir
einhuga«.
Slík eru einatt ummæli þeirra, er fengið
hafa nokkur kynni af Nýjatestamentinu, og
þá einkum guðspjöllunum. Hin kristna kirkja,
bæði kenning hennar og áhangendur, geta
sætt aðfinningum. En þegar um^Jesúm sjálf-