Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 02.12.1935, Blaðsíða 11

Heimilisblaðið - 02.12.1935, Blaðsíða 11
sex ára gömul telpa. Kristín, sem sjálf- sagt var vinnukonan, var líka fjarverandi, svo leiðin var opin að eldhúsi og buri. Svo var ekki úr vegi að athuga lestrarherbergi prestsins. Henn laumaðist inn um hliðið og gekk hljóðlega kringum húsið. Hann nam stað- ar við eldhúsgluggann og litaðist um. Það var niðamyrkur. Frá næsta húsi barst að- eins órnur af mannamáli. Hann fór nú aó skoða glug'gana og glotti háðslega, er hann varð þess var, að einn þeirra stóð hálf opinn. Á svipstundu hafði hann opnaö hann upp á gátt, og hljóp nú inn um hann, hljóðlaust eins og köttur og lokaöi honum á eftir sér. Þar var þægilega hlýtt. Hann stóð kyr um stund, til að hlýja sér, og reyna að átta sig í myrkrinu. Hann grilti í hurð og læddist að henni. Alveg rétt, indæl matar- lykt, þarna er búrið, Honum var nú víst óhætt að kveikja ljós hérna inni, Hann lét aftur dyrnar og fann rafmagnskveikjara og litaðist svo um í birtunni. Hér virtist ekki þröng í búri. Það var bæði srnjör og steikarfeiti, steikt flesk, reykt kjöt og ostur og á veggnum hengu nokkur heimagerð bjúgu. Það birti yfir honum. Bjúgu voru uppá- haldsréttur hans. Hér var alt lagt upp í hendurnar á honum. Nóg var af brauði, og tíminn nógur til þess að matast. Hann fór sér því hægt að öllu. Fyrst skar hann sér sex stórar brauðsneiðar og smurði þær, tvær með smjöri en fjórar með steikarfloti, svo tók hann eitt bjúgað, settist á þrífættan stól, er stóð þar inni, með bjúgað í annari hendinni, en brauðið í hinni, og beit svo í það á víxl. »Láttu bjúgun hennar mömmu vera,« var sagt í dyrunum í skipunarróm. »Nafarinn« þaut upp eins og hann hefði verið stunginn af býflugu, og starði meó opinn munninn á litla veru i hvítum nátt- kjól. »Þurfir þú endilega að borða. bjúgað, átt þú að skera það í sneiðar, og leggja of- an á brauðið,« sagði litla stúlkan alvar- lega og ákveðið. »Og sneiðarnar eiga ekki að vera mjög þykkar — þó það bragðist betur,« bætti hún við hugsandi. »Jæja,« tautaði »Nafarinn«, sem ekki var búmn að átta sig að fullu, en hélt enn- var búinn að átta sig að fullu. »Og það má ekki borða í búrinu,« hélt litla stúlkan áfram. Svo datt henni í hug hvaða glæpur hafði verið framinn, og sag'ði áköf: »Þú mátt ekki borða bjúgun hennar mömmu, það má ekki smakka á þeim fyr en á jóladaginn, ekki á morgun heldur hinn,« sagði hún ásakandi. »Nafarinn« leit nú upp og lagði b júgað frá sér, hálf sneyptur, og reyndi að hylja það með pappírsblaði. »Það vissi ég ekki,« sagði hann hálf hátt og afsakandi. »Ég vax svo svangur, og mér þykja bjúgu svo góð.« »Ert þú svangur?« Hún horfði undr- andi á hann. »Sé svo, er ég ekki viss um nema þú megir það.« Hún hugsaði sig of- urlítið um. »En þú mátt heldur borða af steikta fleskinu,« bætti hún áköf við, »þvi af því borðuðum við í dag, og pabbi segir, að mig dreymi illa af því.« »Þökk fyrir,« sagði »Nafarinn« og fór að skera sér sneið af fleskinu. Hann skotr- aði augunum til barnsins, er horfði stöð- ugt á hann, og skar því sneiðina þynnri en hann gjarnan vildi. »Væri ekki betra fyrir þig að fara í rúmið? Þér verður víst kalt að standa svona,« sagði hann, því nú var hann far- inn að jafna sig. »Nei, það geri ég ekki. Ég er líka í nátt- sokkum, sko!« Hún lyfti kjólnum ofurlítið upp og' teygði fram fótinn. »Og nú verðu.' þú að flýta þér að borða, og svo verður þú að koma inn og leika við mig.« »Hvað verð ég?« spurði »Nafarinn«, sem gleymdi að tygg'ja bitann sem hann var með upp í sér, hann varð svo hvumsa við. »Þú verður að leika við mig! Mér leiðist.« Hún sagði þetta svo ákveðið, eins og það væri sjálfsagt.

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.