Heimilisblaðið - 01.01.1976, Qupperneq 3

Húsið okkar er fullt af dýrum
EFTIR JOHN OG JEAN GEORGE
Morgun einn snemma var hringt til okk-
ar og okkur skipað að afhenda stokköndina
°kkar og kanadísku villigæsina á lögreglustöð-
lna. Vaktstjórinn las tilkynninguna upp fyrir
°kkur: „Teknar inn á stöðina kl. 3 í nótt,
Þar eð þær reikuðu um á miðri götu og gögg-
u<)u“. Síðan bætti hann við, alvarlegur: „Það
lítur út fyrir, að hér sé um að ræða dæmigert
^akk, auk þess brot á reglum um almenna
kyrrð og velsæmi“.
■>Eg lýsi mig saklausan“, svaraði John jafn
alvarlegur. „Þær voru aðeins að kalla á móð-
Ur sína“.
»Og hvar var þá móðir þeirra?“ spurði
lögreglumaðurinn.
»Hann lá heima í rúmi sínu“.
xHANN! Hvað í ósköpunum eigið þér við
með hann ?“
»Eg á við það, að ég er móðir gæsarinnar!“
staðhæfði John, ekki laus við hreykni. „Ekkert
miHi himins og jarðar getur sannfært þennan
S^sarunga um það, að ég sé ekki móðir hans.
^að var nefnilega ég, sem hjálpaði honum
ut úr egginu, skiljið þér. Ég var fyrsta lifandi
Veran, sem hann sá. Og fyrir nýorpinn fugl
hýðir það yfirleitt sama og „móðir“. Dýrasál-
r®ðingar kalla það „mótun“. Einhvers stað-
ar 1 heila þessa litla fugls er geymd mynd af
mér' Hann heldur að sjálfur sé hann skapaður
1 Þessari mynd. Hann veit ekki, að hann er
gæs — og myndi ekki þekkja aðra gæs, þótt
hann sæi hana. Hann heldur að ég sé gæs.
Steggurinn heldur aftur á móti, að hann sé
sjálfur gæs, vegna þess að gæsin var það
fyrsta sem hann rak augun í, þegar hann
skreið út úr egginu.
„Svo var það í nótt, að einhver eða eitt-
hvað vakti gæsarungann, og hún varð að
komast að raun um, hvort ástæða væri til að
óttast, eða hvort hún gæti haldið örugg á-
fram að sofa. Þess vegna fór hún út að
leita að mér. Andarunginn elti hana, því hann
heldur, að hún sé móðir hans. Og þegar hún
kallaði, fannst honum að hann ætti að gera
það líka“.
„Það var og“, tautaði vaktstjórinn. „Ja,
það getur ekki verið neitt ólöglegt við það,
að gæsarungi kalli á móður sína. Kæra látin
niður falla“.
John og lögreglumaðurinn fóru út til að
sækja friðarspillana. Þegar John kallaði, rak
gæsin gogginn út í veðrið og kom hlaup-
andi. John settist upp í bílinn, gæsin fylgdi
honum og settist við hlið hans. Andarunginn
elti gæsina og settist hinn ánægðasti við henn-
ar hlið. Aftur var komin á lög og regla í hin-
um leyndardómsfulla heimi fuglanna.
Þegar maður gerist gæsamamma, fær maður
innsýn í líf gærarunganna, sem jafnvel þúsund-
ir rannsóknarferða út í náttúruna geta ekki