Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.01.1976, Side 20

Heimilisblaðið - 01.01.1976, Side 20
hopaði tvö fet aftur á bak og hafði skamm- byssu á lofti í einni svipan. J?etta gerði hann með því afli og snarræði, sem honum hafði ekki komið til hugar að hann ætti til. þegar hann hafði þannig snúist til varnar með öruggt vopn í hendi, rann honum reiðin og hann náði fullu valdi yfir sjálfum sér. Hann varð sannfærður um að hann ætti liér í höggi við óðan mann, og að skjóta sjúkling, — sem hefði fengið æðiskast, fannst honum ósæmi- legt. Hann hörfaði því lengra aftur á bak og sagði ákveðnum rómi: „Ég þekki yður eigi og ég skil eigi atferli yðar. Látið mig í friði. Ég hefi aldrei gert neitt á hluta yðar, svo ég viti“. „þér skulið fá að þekkja mig“, sagði Múl- attinn með niðurbældri þrumurödd. „Já, þér skuluð læra að þekkja Melazzo Guizkoa, og að hann ávalt framfylgir hótunum sínum“, og Iíkt og hann væri blindur af bræði og ofsa, óð hann að þjóðverjanum. þá heyrðist snöggt garg eða smellur. Múl- attinn nam staðar og hlustaði og aftur heyrð- ist þetta einkennilega hljóð og svo í þriðja skipti enn gleggra. Múlattinn tók viðbragð og allt varð í uppnámi inni í húsinu. „Ég verð að fara“, sagði Múlattinn, „og við verðum að skilja í þetta sinn, en munið eftir Melazzo Guizkoa. Það nafn hefi ég á- formað að festa yður í minni meðan þér Iif- ið. Líði yður svo vel, við sjáumst aftur innan skamrns". Síðan tók hann undir sig stökk og hvarf, eins og jörðin hefði gleypt hann. Pjóðverjinn skundaði því næst inn í veit- ingahúsið; þar var engin sála. Síðan fór hann að leita að fylgdarmanni sínum og fann hann steinsofandi úti í hesthúsinu hjá klárunum. þessi svertingi hafði reynst honum mjög gagn- legur, því hann var hundkunnugur þar um slóðir, en nú var vöknuð tortryggni hjá pjóð- verjanum til hans, og hann einsetti sér að láta hann fara úr þjónustu sinni. Pegar doktor Walter kom aftur inn í gesta- stofuna, var hún að fyllast af mönnum, sem nýverið voru stignir af hestum sínum, og ver- ið var að slökkva blysin, er sumir þeirra höfðu borið sem leiðarljós. Mennirnir voru af allt öðru sauðahúsi en þeir, sem höfðu verið þar fyrir lítilli stundu. Hér voru komnir auðugir jarðeignamenn og þrælasalar, og í för með þeim nokkrir menn úr næsta ríki. Flestir voru þetta hvítir menn á ýmsum aldri, sumir skegg- lausir unglingar, en aðrir hvítir fyrir hærum- Allir voru þeir vel vopnaðir, djarfir og frekju- legir í framgöngu, og sýndi allt þeirra frain- ferði, að þeir voru vanir að skipa og lata hlýða sér. Gamall svertingi, sem stóð fyrir beina, hafði nóg að gera að bera fram hina heitu drykki. sem menn báðu um í sífellu, og hin unga kona veitingamannsins varð að koma til sög- unnar til þess að hjálpa til við framleiðsluna- Pessi sveit var í mjög æstu skapi, og pjóð- verjinn var naumast kominn inn úr dyrunum fyr en gestgjafinn var dreginn líkt og fangi inn í gestastofuna og hann yfirheyrður þar eiús og óbótamaður. Hann skalf á beinunum af hræðslu. Hann þóttist ekkert vita, og sagðist ekkert vita um neinn óaldarflokk, engir hefðu komið þar um kvöldið, nema einn hvítur mað- ur með þjóni sínum, og laug þannig al't hvað af tók. Pjóðverjinn varð þess brátt áskynja að þessir menn voru á veiðum, þeim veiðum, sem þeir eflaust hafa haft mesta tilhneigingu tiL mannaveiða. Sá atburður hafði orðið fyrlf nokkrum vikum, að ríkur jarðeignamaður þar í grenndinni hafði verið myrtur, ásamt konu og barni. Sumt af þrælum hans og þjónustu- fólki hafði verið myrt en sumt flúið, og eðlilega grunur á það um ódáðaverkið. pó féH langtum meiri grunur á mann nokkurn, Mel' azzo að nafni, sem var kynblendingur og son- ur meiriháttar Mexikóbúa, sem hafði látiö þennan son sinn fá ágætt uppeldi. Parna í veitingastofunni var mikið rætt um gripdeildir og grimmd þessa voðalega manns. og hvernig hann hefði byrjað glæpabraut sma með því að myrða bróður sinn, sem var ein- asti erfingi að eignum föður hans, og haföi eigi annað til saka unnið en að slá til hans með svipu. Eftir bróðurmorðið hafðist hann við í óbyggðum eða strjálbyggðum landsins eins og útilegumaður og var grunaður um HEIMILISBLAÐlP 20

x

Heimilisblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.