Heimir - 01.12.1906, Blaðsíða 4
i5, þeir sem þoröu aö freista hamingjunnar og leita lífs eöa
dauöa í ókunnum álfum.
Eins og kunnugt er, vrar þaö fyrir þá vakningu, sem
þjóöin fékk viö stjór: arbót-
arbaráttuna miklu, að menn
uppgötvuöu þaö, aö til voru
ifeiri lönd á þessari jörö en
Island eitt. íslánd náöi ekki
yfir „alla heimskringluna".—
Þjóðin, með því aö læra á
ný, aö hún væri þjóö, læröi
þá líka brot úr landafræð-
inni, aö til væri fleiri þjóðir
og lönd byggileg „kristnum
inönnutn." Hún hafði raun-
ar haft kynni af einni þjóö
um nokkurn tíma,-—Dönum,
en land þeirra var ekki girni
legt, er bæöi var „neflaust"
og „augnalaust með",— svo
haföi líka viökynningin ekki
verið góö. -—
Hugir manna beindust því í aðrar áttir, fyrst til Brazilíu,
þá til Alaska, síðar til Bandaríkja Vesturheims og Canada. Með
stjórnarbótarkröfunum risu aðrar nýjar kröfur. Það var ekki
nóg að verzlunin yröi frjúls, menn urðu að hafa eitthvað til að
verzla rneð. Lífsútvegir nianna voru fáir. Það sem feðrum og
langfeðrum var nógu gott varö nú sonunum alls ekki gott, þeir
vildu því freista gæfunnar á öðrum stað.
Þaö haföi verið smátíningur í burtu úr landinu fyrir árið
1874, en það ár fóru allmargir. I þeim hópi var Brynjólfur
Brynjólfsson, bóndi frá Skeggstöðum í Svartárdal í Húnavatns-
sýslu, og kona hans þórunn Ólafsdóttiv. Þau hjón fluttu þaö
ár meö börn sín sjö til Ontario-fylkis í Canada.
Brynjólfur er fæddur aö Gilsbakka í Austurdal í Skagafjarö-
arsýslu í Ágústmánuöi árið 1828. Hann var sonur þeirra hjóna