Heimir - 01.04.1909, Blaðsíða 11

Heimir - 01.04.1909, Blaðsíða 11
HEIMIR 227 vér finnum skepnur, sem eru glaöar og viljugar aö þiggja þaö, aö vera losaöar viö allnr foreldra skyldur. I borg einni í Penn- sylvania báöust rúrnt hundraö nárnamenn leyfis hjá skólaráðinu aö mega láta drengi sína, innan viö þrettán ára aldur vinna viö „mylning". Sumir þessara drengja þekktu varla stafina. Margir feöurnir höföu haft nærri þrjá dali í kaup yfir daginn, í fieiri ár, en höföu um leið eytt megin hluta þess, viö drykkju og spil. Eins og ástatt er í þessari borg svo er í fleirum, fram og aftur um landiö. Foreldrin eru ekki eingöngu viljug að lofa ríkinu að ala önn fyrir afkvæmum sfnum, heldur leita þau hjálp- ar þess líka, til þess aö ræna hold af sínu holdi og bein af sín- um beinutn. Þeir, sem rnuna eftir þeim tímum, þegar vér uröum að borga nokkuö af kennara kaupinu, ganga langa leiö á skólann, kaupa allar bækur og skólaáhöld, hve mikils virði oss þótti, ekki einungis mentunin, heldur og líka bækurnar, m^rndi furða sig mikiö á því, undir núverandi fyrirkomulagi ríkisumsjónar og fríveitinga, hve ílla er farið með nýjar bækur og á örstuttum tíma rifnar, flekkaöar og eyðilagöar. Þessir hlutir eru nú svo létt fengnir, aö þeir eru lítils metnir. Ætti stofnendur barna- skólanna að rísa upp nú á dögum, myndi þeir næstum láta hug- fallast yfir sljóleika skyldutilfinningarinnar og manndómsleysi einstaklinganna. Ein hin allra nýjasta úrlausn og allrameinabót þjóölífsins er það, sem sumum þóknast að kalla „Félagssiöfræöi Tuttug- ustu Aldarinnar". Þessi nýja „Félagssiöíraeði" setur sér þaö mark, að færa íðnað undir almenn yfirráö og niðurjafna öllum efnahag. Þessi nýja úrlausn segir oss: „Margir hugsandi menn álíta að framförin sé möguleg að sama skapi og manndómi mannsins fer fram. En framför þjóöanna mælist eftir efna- afgangi og starfskrafti, þegar dregiö er frá. þaö sem lífsviðhald- iö kostar. Endurfæðinguna tefja ekki manndómslýti persón- unnar sjálfrar, heldur gallar á félagslífinu. Sá eini mögulegi mælikvarði, um hvaða stigi þjóðmenningin getur náð, er hve mikla líkamlega fullkomnun er hægt að veita börnunum.— Stefna umbóta viðleitninnar er þvísamveldi fremur en siðfágun,

x

Heimir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimir
https://timarit.is/publication/440

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.