Alþýðublað Hafnarfjarðar - 19.06.1975, Qupperneq 1
ALÞYÐUBLAÐ
HATNARDARÐAR
4. tbl. júní 1975
Hvat> á aö leggja
mesta áherslu á
Forsíöuleiöari
1 dag er 19. júní, baráttudagur
kvenréttinda og jafnréttis. Af því
tilefni er nær allt efnift í þessu
blaöi frá konum komið. Sameinuðu
þjóöirnar hafa §ert áriö 1975 aö al-
þjóölegu kvennaari. Þá skal hyggja
aÖ því, hvort konur njóta fullra
mannréttinda, þar meö taliö jafn-
rétti á viö karla. Hvernig eigum
viö íslendingar aö nota okkur þetta
tækifæri, kvennaáriÖ 1975 ?
Eigum viö ekki aö nota þaö til
þess aö hrista af okkur deyfðina og-
sleniö og vakna til meðvitundar um
manngildi konunnar, um hæfni hennar
og rett til þess aö taka fullan þátt
í motun og myndun þjööfélagsins ? “
Eigum^við ekki aö veita konunni
fulla þátttöku í atvinnulxfinu, ekki
sem einhverri undirtyllu eöa annars
,flokks manneskju, heldur á jafnrétt-
is grundvelli, bæöi í oröi og á borÖi
Eigum viö ekki aö hvetja ungu
stúlkurnar til aukinna menrpta, til
markvissrar baráttu fyrir hærri íann
um,' baráttu fyrir jafnrétti á vinnu-
markaöinum ?
Eigum viö ekki a6 berjast fyrir
því, aö bæÖi kynin hafi sem jöfnust
tækifæri til þeirra starfa sem hugur
þeirra og hæfileikar standa til ?
Eigum viö ekki aö gera sonum okkar
þaö ljóst, aö þeir eiga flestir fyr-
ir höndum að verða feður, sem hafa
skyldur aö rækja viö heimili og börn
Framhald á baksíðu ___________
í jafnréttismálunum /
Slqurlauq jónsdóttlr.
húsmóðir:
Að konur verði metnar
jafnt og karlmenn á vinnu-
markaöinum og fái sömu laun
fyrir sömu vinnu.
Sigurborq Gísladóttir,
útivinnandi húsmóðir:
Það sem fyrst kemur i huga
minn við bessari spurningu
er: Pað þarf að nýta betur
þau réttindi, sem við höfum
þegar fengið. Konur, við höf
um yfir að ráða helmingi
þess greindarmagns, sem
þjóðin geymir, en hvernig
nýtum við það ? Við megum
ekki vera sífellt óánægðar
og krefjast meiri réttinda,
meðan við notum ekki betur
þann rétt, sem við höfum.
Við nennum ekki einu sinni
að nota atkvæðisrétt okkar
i kjarabaráttu, hvað þá i
stærri málum. Mér finnst að
við getum best sýnt beim
konum, sem undanfarna ára-
tugi hafa barist fyrir okkur,
sóma, með þvi að nýta þau
réttindi betur, sem unnist
hafa.
Að lokum smá orðsending
til karlkynsins. Finnst
ykkur ekki timabært að bæta
við einu félaginu enn i all-
an þann félagafjölda sem til
er á íslandi i dag ? Pað
gæti heitið Blásokkahreyfing
in. Markmið félagsins ætti
að vera að berjast fyrir
jafnrétti kynjanna gagnvart
afkvæmum ykkar. Þið með all-
an ykkar baráttuvilja sættið
ykkur við að hafa minni rétt
til afkværaa ykkar en frum-
stæðustu dýr. Barnsmóöirin
getur gefið barn ykkar eins
og hvern annap hlut, án bess
að bera það mál undir ykkur.
Ég er þriggja barna móðir og
mjög hlynnt jafnrétti, en
þetta finnst mér ekki vera
jafnrétti.
iaust launajafnrétti karla
og kvenna sem vinna við sömu
störf í þjóöfélaginu.
Jafnrétti í launamálum hefur
verið mjög ábótavant til
þessa. Mér finnst heldur
ekkert réttlæti 1 því, að
karlmenn sitji nánast einir
að best launuðu störfunum.
Annars ér það margt sem knýr
á hilgann, sem vi’ð gætum gert
ef við stöndum saman. Paö
höfum við sýnt í líknar- og
mannúðarmálum. Þess vegna
ættum við að leggja áherslu i
að ná jafnrétti við karlmenn
á sem flestum sviðum. Ég efa
ekki, að það tekst okkur með
sameiginlegu átaki.
Að lokum óska ég öllum kon
um alls hins besta á kvenna-
árinu með von um jafnrétti á
sem flestum sviðum.
.ir.. ... ....
Við konurnar vil ég segja:
Notum kvennaárið til að
Ihuga, hvort við þyrftum
ekki að gera stærri kröfur
til okkar sjálfra, en við
höfum gert og nota betur þau
réttindi, sem þegar hafa
áunnist.
Ingibjörq Daníelsdóttir,
starfsstúlka:
Það sem mér finnst að ætti
að leggja áherslu á í jafn-
réttismálum kvenna er tvímæla
Ingibjörg Loja;adóttir,
tæknxteiTcnari:
^AtvTnnu og launajafn-
rétti_og^virÖingu á mik-
ilvægi húsmóÖurstarfsins
Einnig aö aðstoð
eiginmanna almennt viö
heimilisstör og húshald
mætti vera meiri^_ Þá_
vilég fá fleiri konur á
Álþingi og til forystu.
Aö lokum óska ég__öllun
konum velfarnaðar á
kvennaári og vona aö vi
gætum betur aö hagsmunun
okkar í framtíöinni.
Sigríöur Tómasdóttir,
husmóöir:
Þaö þarf aÖ leiðrétta
launamisrétti karla og
kvenna, sem finnst í yms
um starfsgreinum. Einnig
finnst mér,aÖ á kvenna-
ári ættum viö húsmæÖur
aö útrýma orðunum "bara
húsmóöir" og vinna aÖ
því aÖ ekki sé litið á
húsmóðurstööuna og
móðurhlutverkið sem
eitthvert hjáverk.
Asthildur Olafsdóttir:
Konur eru líka menn
Á FUNDI, SE.M BANDALAG KVENNA ÉAFNARFIRÐI HÉLT Á SKIP-
HOLI NÚ í VOR, FLUTTI ÁSTHILDUR ÓLAFSDÓTTIR ÞETTA
ERINDI UM FÉLAGSSTÖRF KVENNA í HAFNARFIRÐI. MARGIR
HAFA ÓSKAÐ EFTIR ÞVÍ, AÐ ERINDIÐ YRÐI BIRT OG ER
ALÞÝÐUBLAÐI HAFNARFJARBAR ÁNffiGJA AÐ ÞVÍ AÐ GETA NÚ
ORÐIÐ VIB ÞEIM ÓSKUM. BLAÐIÐ KANN ÁSTHILDI BESTU
ÞAKKIR FYRIR AÐ LEYFA ÞVl BIRTINGU ERINDISINS.
Skátafélagiö Hraun-
búar hélt vormót í
Krýsuvík um helgina.
Mót þetta var skát-
unum tilúnikíls sóma.
Mótiö sóttu hátt á
fimmta hundraö skátar.
Það er sama sagan hér í
Hafnarfirði og víða annars
staðar á landinu, að litlar
sðgur fara af konunni i is-
lensku þjóðfélagi, fyrr en
kemur fram á þessa ðld.
Fram að þeim tima er þjóð
félagið dæmigert karlmanna-
þjóöfélag, þar sem konunnar
er að litlu sem engu getið.
Hlutverk hennar felst þá
nánast i þvi að viðhalda
kynstofninum og framreiða
fæði og klæði á börn, hjú
og eiginmann. Hvorki hún
né aðrir eygja annað hlut-
verk henni til handa.
KQNAN ER SJÁLFSTÆÐ MANNVERA
En allt er i heiminum
hverfult og margt breytist
i timanna rás. Karlar og
konur fara að hvarfla hug-
anum að þvi, að konan sé
mannvera, sem geti hugsað
sjálfstætt og komist að
réttri niðurstöðu, rétt
eins og karlmaðurinn,
jafnvel tekið eigin ákvárð-
anir. Hún sé félagsvera,
sefn geti a. m. k að hluta
til tekið bátt i stðrfum og
félagslifi utan heimilisins.
En þessi þróun tekur langan
tima og margir mætir menn,
karlar og konur, leggja
hönd á plóginn, áður en
upp er skorið og áföngum
i áttina að félagslegu og
fjárhagslegu jafnrétti er
náð.
HITT 1 MARK.
Á siðari hluta 18. aldar
má sums staöar sjá þess
merki, að konur eru að
vakna til nokkurrar sjálfs-
virðingar og sjálfstæöis og
nota jafnvel blöðin til
þess að ná sér niðri á
þeim, sem troða á tilfinn-
ingum þeirra og réttlætis-
kennd. Gott dæmi um þetta
er i Norðanfara 1867, en þá
birtist þar bréf til Signýj-
ar Pétursdóttur, Hólum i
Reykjadal i Þingeyjarsýslu
frá barnsfðður hennar og
fyrrverandi unnusta, en hún
sendir ritsjóranum bréfið
og biöur hann að birta bað
i blaöinu, höfundinum til
sóma. Ritstjórinn varð við
ósk Signýjar og birti bréf-
ið, sem var þannig:
"Sæl vertu nú Signý.
Vegna allra kringurastæðna
læt ég þig vita, að ég er
hreint frá þvi horfinn að
öllu leyti að taka saman
við þig, og máttu hafa huga
þlnn hvar sem þú vilt annars
staðar en hjá mér, oq óska
ég Þér alls góðs njótandi
að verða fyrr og seinna.
Vertu nú sæl.
Núverandi á Siglufirði 14.
februar 1867, jón Jónsson
snikkari.
P.S. Ég bið að heilsa
dóttur okkar."
Þetta er talandi dæmi um
hugsunarhátt þessa tíma.
Hann lætur Signýju vita, að
hann sé að öllu leyti frá
þvi horfinn að taka saman
við hana, en leyfir henni
siðan náðarsamlegast að
hafa huga sinn hvar sem
hún vilji annars staðar
en hjá sér. Það var hehni
alveg forboðið. Þangað.
skyldi hugur hennar aldrei
hvarfla, enda þótt hún
hefði dóttur hans fyrir
augum daglega. En viðbrögð
Signýjar er lika gott dasmi
um það sem koma skal. Hún
tekur ekki svona meðferð
þegjandi. Bréfið skal i
blöðin, höfundinum til
heiðurs. Og illa er ég
svikin, ef það konuskeyti -
hefur ekki hitt i mark.
MEIRI MENNING,
AUKIB KVENFRELSI.
í "Öldin sem leið" er
þess getið meðal markverð-
ustu atburða ársins 1885,
að Páll Briem lögfræðingur
hafi haldið fyrirlestur i
Reykjavik um baráttuna fyr-
ir frelsi og menntun kvenna
og haft um 120 áheyrendur.
Fyrirlesarinn sýndi fram á
það, að frelsi og réttindi
kvenna færu jafnan eftir
menntun þjóöanna. Villi-
mannaþjóðir færu mjög illa
með konur, en þvi meiri sem
menning þjóðanna væri, þvi
meira væri kvenfrelsið.
Rakti hann siöan sögu
kvenfrelsismálsins á 19.
öldinni og gat um islensku
framhald á bls. 2