Ljósvakinn - 01.01.1928, Blaðsíða 4

4
LJÓSVAKINN
svarið við starfsemi
ÞJóðbandalagsinsI
Hvernig er ástandið? Sem svar við
spurningunni viljum við leiða atbygli les-
andans að grein, sem Lloyd George hefir
skrifað. Pað er vert að athuga hana. Þessi
nafnkunni stjórnmálamaður bendir á hindr-
anir þær, sem þjóðirnar sjálfar leggi i götu
friðarstarfsemis Þjóðbandalagsins. Hann
sannar ekki að eins, að striðshættan sé
gifurleg, heldur bendir hann einnig á
orsakirnar.
Við viljum svo benda á nokkrar stað-
reyndir, sem tala skýru máli um undir-
tektir sjálfra þjóðanna þegar til fram-
kvæmdanna kemur og má telja það hið
virkilega svar frá þeirra hálfu við tilraun-
um bandalagsins að útrýma stríði. Hvernig
gengur nú að draga úr vfgbúnaði þjóðanna?
Lloyd George tekur það fram, að nú
hér um bil tiu árum eftir heimsstyrjöld-
ina, hafi Evrópa her, sem nemi 10,000,000
manna. Þetta hlýtur að vera meðaltal.
Samkvæmt hermálaskýrslum fyrir árið
1927 hafa þjóðir Evrópu tilbúinn her /þá
að friður séj er nemi 37a milj. Þannig er
talið að her Frakklands sé 730,000, Pól-
Iands 300,000, ítallu 300,000, Rússlands
1,000,000. En þurfi að bjóða út til stríðs
hefir Frakkland tilbúna hermenn er nemi
5,000,000, ítalia 3,500,000, Pólland 2,000,-
000, Rússland 6,000,000, o. s. frv. Sam-
kvæmt friðarsamningunum frá Versailles
má Þýzkaland ekki hafa meiri her en
100,000. En það hefir stofnað ýms varn-
arfélög, sem minsta kosti i augum Frakka
telst herlið. Pessi félög, eftir því sem
franska blaðið Revue Universelle segir
munu hafa yfir að ráða 2,500,000 og þar
við bætist svo 37a milj. sem tilheyra lýð-
veldissinnum og gengur undir nafninu
Reichsbanner. Pað verður ekki of hátt
áætlað, að Evrópa muni geta boðið út
27,000,000 hermanna, ef þjóðunum býður
svo við að horfa. Pað er þvi ekki hægt
annað en samsinna þvi er Major Hafiner
segir i »Aftenposten« 1. des. 1927: »Pjóð-
irnar eru i raun og veru lengst frá því að
draga úr vigbúnaði, sem þær nokkru sinni
hafa verið«. Aö
visu er hlé nú sem
stendur að mestu
leyti. En
til hverserþetta
hlé notað?
Við höfum bent
á að fallbyssurnar
hafa hvilt sig sið-
astliðin níu ár. Pað er ekki svo að skilja,
að þjóðir Evrópu hafi hælt að hugsa um
fallbyssur og önnur hernaðartæki. Ein-
mitt á þessu sviði fáum við svar, sem
talar skýru máli frá þjóðunum gegn friðar-
ráðstöfunum Pjóðbandalagsins.
Jafnhliða þvf, að bandalagið hefir lagt
á ráð og komið með uppástungur, sem
sumar hafa kafnað svo að segja í fæðing-
unni, hafa þjóðirnar svarað með dugandi
framkvæmdum. óg þessar framkvæmdir
bera óneitanlega vott um sára litla trú á
afvopnun í framtíðinni. Pjóðirnar selja eða
rífa mörg herskip, sem ekki uppfylla þarf-
ir nútímans o. s. frv. en þær bæta öðrum
við, sem eru búin nýtísku vélum og út-
búnaði. Eftir reynslu þeirri er menn fengu
í heimsslyrjöldinni eru nú búin til stærri
og ógurlegri vopn af öllum tegundum: enn
stærri fallbyssur, hriðskolabyssur o. s. frv.
betri og meðfærilegri striðsvagnar (tanks)
o. s. frv. o. s. frv. Hinir gáfuðustu heilar