Kennarinn - 01.08.1899, Síða 5

-157-
og Oðruni með f>ví að alt slíkt sé ómðgulagt. Trúleysið er orðið svo
þroskað, að Jrví er virðist, að menn trúa ekki lengur á inátt sinn og megin.
t>að er sannarlega báglega ástatt fyrir f>eim, sem trúir illa á guð og ekki
á sig sjálfan til neinna kristilegra né Jrarfra framkvæmda,—trúir ekki á
“guð í alheimsgeimi, guð í sjálfum Jrér,” eins og skáldið kvað.
Ég óttast ekki neitt J>ví líkt hin margnefndu ytri harðindi og hðrðu
kjOr fólksin J>ar, sem hið innra böl, andieg harðindi, sem yfir landslýðinn
ganga.
Kirkjan J>ar verður að gera meira fyrir börnin og liina ungu, en nú er
gert, eða æskulyðurinn gerir naumast mikið fyrir kirkjuna, J>egar hann
vex upp.
t>að er naumast liægt að ganga fram hjá J>ví,som dænii upp á hugsunar-
háttinn, að í höfuðstað landsins eru ]>að Good Templarar,en ekki söfnuður-
inn, sem leggja til liúsnæðið fyrir J>essa einu kristindóms-starfsemi ineðal
barna landsins. Þessar barnaguðsþjónustur eru haldnar á öðrum tírnum
en guðspjónusturnar 5 dómkirkjunni, en J>ó verður að fá óhentugt, lítið og
fjarlægt húsnæði fyrir barnasamkomurnar. Annað eins er ólieyrilegt, og á
sér víst livergi stað nema á íslandi, að minsta kosti ekki hér í landi né á
Bretlandi. Staríið ]>arf að vera safnaðarstarf, í kirkju safnaðarins. Einn
liluti hins andlega uppeldis er að fá liina ungu til að ganga i kirkju. t>að
er sízt að furða pó hin uppvaxandi kynslóð finnist annarstaðar en í kirkj-
unuin meðan slíkt er óskilið af hinuin eldri, né þó foreldrar megi leita að
biirnum sínum annarsstaðar en í musteri drottins.
í fyrra suinar kyntist ég ofurlítið ]>essu starfi meðal barnanna í Reykji-
▼ik og ]>eim góðu mönnutn, sem fyrir ]>ví stunda. Ég lield að J>að sö fyrsta
sumarið, sein lialdið var áfram að jjrédika fyrir börnunum, og var |>að vist
mest að ]>akka iiinurn postullega Friðrik Friðrikssyni guðfræðis nemanda.
Auk haiis og peirra, sein nefndir hafa verið, styðja hann aðallega J>eir séra
Friðrik Hullgríinssou og kund. Haraldur Níelsson, .neð aðstoð prestaskóla-
nemendaniiii. Allir ]>essir menn eru frá Kaupinannahöfu, og auðkendir af
brennandi löngun til aö leiða J>jóð sína og börnin liennur til Krists. Heir
talu af Jrví ]>eir trúa. Deir eru blátt áfrain sagt, eins og stofnandi pessarar
starfsemi, ástúðlegir luenii og ]>ar eiga börnin á íslandi góða vini og J>jóð
vor dygga kennendur.
J fyrra sumar styrði Friðrik Friðriksson barna guðsjjjóiiustunni. Guðs-
þjónustu-forinið var hið stima og liér að framan er lyst, eða nálega
J>að. Bæn og prédikun var blaðalaus. Kensluna skorti alveg og ]>á
vantar inikið til að vekja börnin Noklcuð af fullorðnu fólki sótti guðs-
þjónusturuar, en húsnæðið var óhentugt og oílítið. Böruin voru háttprúð