Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.01.1929, Side 3

MÁNAÐARBLAÐ
KFUM
REYK J AVÍ K
»Lát ekki hugfallast«.
Svo segir Drottinn: „Þú sem jeg hreif frá
endimörkum jarðarinnar og kallaði þig frá
yztu landsálfum hennar og sagði við þig:
Þú ert þjónn minn, jeg lief útvalið þig og
eigi hafnað þjer! Óttast þú eigi, því jeg er
með þjer; lát ekki hugfallast, því að jeg er
þinn Guð; jeg styrki þig, jeg hjálpa þjer,
jeg styð þig með hægri hendi rjettlætis
míns“. (Jes. 41, 9—10).
Þú, sem skírður ert til nafns hins þríeina
Guðs, þú ert útvalinn til að koma fram fyr-
ir auglit Guðs og þiggja náð hans i Jesú
Kristi og öðlast rjett til að vera Gnðs útval-
ið, heilagt og elskað barn. Hefur þú tekið á
móti þessari útvalningu og gjört hana vissa
með því að taka háttaskifti með endurnýj-
ungu hugarfarsins, síðan með því að treysta
þeim Guði, sem hefur kallað þig og útvalið
þig? Það er hræðilegt að fara á inis við þessa
útvalningu og liafna henni annaðhvort með
vantrú eða hálfvelgju eða ljettúð. Án þess
að taka á móti þessu tilboði, og festa allt þitt
traust á þann, sem gjört hefur tilboðið, Guðs
eíngetinn son, Jesúm Krist, getur þú ekki
orðið hólpinn. Ef þú snýr þjer ekki til Guðs
og fiýr til hans náðar, þá drottnar syndin í
þjer, hinn eilífi dauði vofir yfir þjer, ský
Guðs brennandi reiði þjettist yfir höfði þjer.
Það stoðar ekki hót, þótt lygaandi heimsins
boði þjer ljettari frelsisveg; allir tilbúnir frels-
isvegir manna enda í auðn og ófæru. Og öx-
in liggur þegar að rótum trjánna, og sjer-
hvert trje, sem ekki ber góðan ávöxt mun
upphöggvið verða. Svo hljóðar raustin sem
aðvarar menn á vantrúaröld, raustin, sem
segir: Takið sinna skipti og gjörið iðrun og
snúið yður til Guðs miskunnar í Jesú Kristi,
og takið á móti útvalning yðar og gjörið hana
vissa með því að festa allt yðvart traust á
hinn lifandi Guð, sem hefur kallað yður til
samfjelags við sinn son Jesúm Krist. Og þá
fær þú að heyra og getur tileinkað þjer orð
Guðs: Óttast eigi, þú ert þjónn minn, jeg hef
útvalíð þig. Lát eigi hugfallast því að jeg er
þinn Guð“. Eru ekki þessi orð meiri öllum
ógnaryrðum eða háðglósum hins tryllda tíð-
aranda. Ilvað er að óttast, þegar Guð er
með oss. — Hvað getur ókomni tíminn bor-
ið í skauti sínu, sem. þurfi að skelfa oss?
Guð er með oss, hann styrkir oss, hann styð-
ur oss með hægri hendi rjettlætis síns! Er
ekki nægilegt að vita þetta? Ef vjer í sann-
leika treystum því, að Guð er oss meira en
fjarlæg hugmynd, ef hann er oss hinn æðsti
og staðl’astasti raunveruleiki, þá er það nægi-
legt. Er vinátta vina þinna raunveruleiki
fyrir þjer? Það er eitt með því sælasta á jörð.
að eiga vináttu góðra manna, og samt er
hún ekki fullkomlega trygg, vjer getum með
einhverri ógætni eða misgjörð móðgað þá,
svo að þeii: snúi við oss bakinu, en Guð er
trúr og vinátta hans órjúfanleg; vjer getum
með yfirsjónum og allskonar synd hryggt Guð,
123345
• i