Tákn tímanna - 15.10.1918, Side 1

»En keiiningin um Guðs riki mun um gjörvallan heim boðuð verða
til vitnisburðar fyrir öllum þjóðum, og þá mun endirinn koma«.
I. ár.
Reykjavík 15. okt. 1918.
1. tbl.
»Sjá, hann kemur í skýjunum, og hvert auga mun sjá hdnn«.
Stefna bladsins.
Tákn Tímanna er gefið út í þeim til-
gangi að glœða trú manna á orði Guðs.
Pað mun ávalt leitast við að gera það
skýrt sem na/nið bendir á.
Guð he/ur ekki látið oss vera i mijrkri
viðvikjandi framtiðinni, og þeir bregta
vel, segir postulinn, sem ge/a gaum að
þvi (Guðs orðij, eins og að Ijósi, sem skín
á mgrþum stað. Og með poslulanum
gelum vér bætt við: Vér fglgjum ekki
spaklegum uppspunnum skröksögum,
lieldur því orði, sem ávalt liejur regnst
óbrigðult þrált fgrir marga og misjafna
dóma manna.
Með bœn um að blaðið nái tilgangi
sínum hjá mörgum sálum sendnm við
nú i'it fgrsta tölublað þess.
Yor tími.
»Þá komu til hans Farísear og Sadú-
sear, freistuðu lians, og kröfðust að
hann vildi sýna þeim leikn af himni.
Hann mælti: að kvöldi segið þér: það
verður gott veður, því roði er á lofti;
og snemma dags segið þér: það verður
illviðri í dag, því Ioílið er rautt og í-
skyggilegt. Þér, hræsnarar, liiminsins
úllit vitið þér að dæma, en kenniteikn
þessara tírna viljið þér ekki alhuga«.
Matt. 16, 1 — 3. Þessi orð talaði Jesús
til Faríseanna fyrir nærri 19 öldum.
En munum — »alt þetta kom yfir þá
þeim til bendingar, og er ritað oss til
viðvörunar, sem endir aldanna er kom-
inn yfir«. 1. Kor. 10, 11. — Látum oss
því ekki eyða tímanum til þess að finna
að Faríseunum og hinurn skriftlærðu á
dögum frelsarans, heldur athuga með
gaumgæfni þann tírna, sem vér sjálfir
lifum á, og — fyrsl af öllu verðum vér
varir við vantrú eins og aldrei áður.
Margir tala mikið utn trú, en því mið-
ur finnur tnaður oft inn á hjá ílestum,
að sú kenning, sent ekki er sniðin ná-
kvæmlega samkvæmt dómsgreind þeirra
og ágiskunum, vilja þeir ekki Ijá eyrun.
Nú ntunu ágiskanir manna vera mjög
svo misjafnar og þar af leiðandi hug-
myndin um trú eins misjöfn. Flestir
segjast ekki trúa öðru en því, sem hægt
er að sjá, skilja eða þreifa á, en — trú
er elcki skoðun, heldur »örugg eftirvænt-
ing þeirra hlula, sem maður vonar, og