Tákn tímanna - 01.04.1920, Blaðsíða 7

TÁKN TÍMANNA
öðrum þá fullvissu að Drottinn kemur
skjótt. Með ákrifum sínum leiðir hann
mennina til offrekju og ókristilegrar
lyndiseinkunnar; og þeir styrkjast í sinni
heimskugsun og sljólleika, og veraldar-
áhj'ggja og spilt áhrif fylla hugann.
Hinn ótrúi þjónn etur og drekkur með
hinum ölvuðu og sameinar sig heimin-
um i skemtanafýkn. Hann slær sina
ineðstarfendur og fordæmir þá sem eru
Drotni sínum trúir, umgengni hans í
heiminum og starfsemi lians í hinni
veraldlegri framkomu slyrkir bæði hann
og aðra í þeirra afbrotum. Það er hræði-
legur félagsskapur sem hann hefur kos-
ið sér; í félagsskap heimsins er hann
leiddur í hætlu. Þá mun liúsbóndi hans
koma þegar hann varir sem minst, og
á þeirri stund, er hann ætlaði sízt, og
Iála hann mæta hörðum refsingum og
gera hlut hans jafnan hræsnurum, þar
sem vera mun grátur og gnístran lanna.
Matt. 24, 50. 51. Því ef þú vakir ekki,
mun ég koma að þér sem þjófur, svo
þú munt ekki vita, á hverri slundu ég
muni koma yfir þig. Opb. 3, 3. Endur-
koma Krists mun koma liinum fölsku
kennendum á óvart. Þeir hrópa um
»frið og liættuleysiw. Á sama hátl og
preslar og Iærifeður fyrir eyðileggingu
Jerúsalemsborgar halda þeir að söfnuð-
urinn geti glatl sig með heimslegri fram-
kvæmd og dýrð, og útlisla viðburði tím-
anna á þennan hált. En hvað segir Guðs
eilífa orð? »Þá mun skyndileg eyðilegging
koma yfir þá«. 1. Tess. 5, 3. Því dagur
Drottins mun koma sem tálsnaran yfir
alla þá sem á jörðunni búa, eftir alla
sem gera þessa jörð að sínu heimkynni;
mun hann koma sem hæltulegur þjófur.
Heimurinn er allur í uppnámi, fullur
af syndsamlegum skemtutium, hann sef-
ur í holdlegum öruggleika. Menn halda
endurkomu frelsarans langt fram í fram-
líðartímanum. Þeir hlæja að aðvörun. í
drambi sínu halda þeir fram að »allir
lilutir« verði sem þeir voru frá upphaíi
sköpunarinnar og á morgun skulum
vér því sama fram fara, sem í dag og
gera betur til. Es. 56, 12. 2. Pét. 3, 4.
Á þeim tíma sem heimurinn spyr »hvað
verður úr fyrirheitinu um hans tilkomu?«
uppfyllast teiknin meðan þeir tala um
»frið og öruggleik« kemur snögg eyði-
legging yfir þá. Þegar spoltarar sem burt
kasta sannleikanum eru orðnir forhertir
í því að draga saman peningana og þeg-
ar þeir hafa lokað augum sínum og
hjarta fyrir áhrifum biblíunnar. Já, þá
kemur Kristur sem þjófur.
Allir hlutir heimsins eru í hreyfingu.
Viðburðirnir sýna ástandið. Guðs andi
hverfur frá jörðinni og ógæfa fylgir ó-
gæfu bæði á sjó og landi. Það eru vind-
ar, jarðskjálftar, eldhætla, sóttir og morð
á öllum sviðum. Hver getur séð inn í
framtíðina? Hvar er þeirra öruggleiki?
Það finst enginn öruggleiki í neinumann-
legu eða jarðnesku. Skjótl sameinast
maðurinn því sem hann hefur valið sér
að fylgja. En það eru nokkrir sem vaka
bíða og vinna með endurkomu frelsar-
ans fyrir augum. En það er annar hóp-
ur sem sameinar sig undir stjórn hins
fyrsla og mikla ofsóknara. Það eru fáir
sem trúa því af öllu bjarta að þeir eru
glataðir og að þeir eiga eilíft Hí í vænd-
um.
Alt nálgasl sinn enda. Sólin slígur
upp og gengur sinn eðlilega gang. Him-
ininn segir frá Guðs miskunn; menn-
irnir ela og drekka framvegis, þeir planta
og byggja, gilta og skiija; kaupmaður-
inn mun selja og kaupa og mennirnir
keppa hver við annan urn háarstöður;
hinir skemtanafýsnu fylla enn leikhúsin,