Tákn tímanna - 01.12.1921, Qupperneq 3

TÁKN TÍMANNA
27
1 ■■ ■ ==^i
'Cí'ilíii Xímnuua,
málgagn S. D. Aðventista, kenaur út einu
sinni i mánuði. Kostar kr. 2,75 árgang-
urinn, Gjalddagi 15. okt. og fyrirfram.
Útg.: Trúboðsstarf S. 1). Aðventista.
Rilstjóri: O. J. Olsen.
Simi 899. Pósthólf 262.
Afgreiðslan í Ingólfsstræti 21 b.
^ ■ ■ -----------J
það gengur svo langt, að menn fullyrða
að við getum alls ekki vitað neitt um
þegar hann er í nánd. Jú þökk sé guði,
það er líka skrifað, að þeir, sem þekkja
tímann í Ijósi Guðs orða, þeir, sem eru
vakandi og bíðandi, þurfa ekki að óll-
ast hann eins og þjóf, nei, þeir syngja
honum lof og fagna er þeir sjá hann
koma í skj'junum með veldi og dýrð.
Það er að vísu sælt að horfa aftur í
tímann til þess tíma, er meistarinn sjálfur
framkvæmdi sitt mikla starf mönnum
til frelsunar; en sælla virðist mér það
vera að mega vænta hans innan skams
lil að sækja sinn eignarlýð þangað sem
synd og afleiðingar af henni aldrei ná.
Vinir! Gerum ekki sömu vitleysu upp
aftur, sem gyðingar gerðu, með því að
hafna því orði, sem eitt gat frælt þá um
þann mikla viðburð, að Messías þeirra
væri alveg fyrir dyrum. Hið sama orð,
sem fjöldinn virðir að vettugi nú, talar
eins skýrt um vora daga, eins og það
talaði um dagana á undan komu Jesú
í heiminn fyrir 20 öldum. Og verið vissir
um, að alt mun rætast nákvæmlega eins
og talað er um það, þólt fjöldinn trúi
því ekki. Já, ílesl all er þegar skrásett
á blöðum sögunnar. Pví ættum við ekki
að trúa því litla, sem eftir stendur
O.
Leyndardómur lögleysisins.
(Frh.)
»TiI einskis dýrka þeir mig, er þeir
kenna lærdóma sem eru manna boðorðct
7, 7. Mark. Þegar Jesús byrjaði starf
sitt .meðal gyðinga fann hann þjóðina
upptekna af því að framkvæma mörg
boð, sem selt höfðu verið af ýmsúm
kennifeðrum, en sem livergi voru nefnd
í Guðs orði. Um þessa lærdóma talar
Jesús í ofangreindu versi. Gyðingar gerðu
það alt í beztu meiningu, og Guð sá
um tíma í gegnum fingra með það,
meðan þjóðin lifði í vankúnnáttu, en
þegar Jesús birtist og talaði skýrt um
hvernig breyta skyldi, hafði þjóðin enga
afsökun. Eins var það á dögum siða-
bótamanna á 15. og 16. öld. Samvizku-
samur maður gat ekki tilbiðið líkneski
af Maríu mey eða öðru, þegar hann hafði
heyrt fagnaðarboðskapinn af vörum siða-
bótamanna. Sannleiksleitandi maður nú-
tímans getur ekki fylgt þeim mörgu kenn-
ingum, sein koma fram í fallegum bún-
ingi, en sem í eðli sínu eru gagnstæðar
vilja Guðs, þegar hann veit hvað Guð
heimtar af honum.
Síðast töluðum við um hið eilífa minn-
ismerki, sem Guð setti upphaflega til
minnis um sköpunarkraft sinn. í þessari
grein skulum við nefna þá athöfn sem
bendir á endurlausn hans mönnum til
handa. Kóróna endurlausnarverksins er
dauði, greflrun og upprisa frelsarans, og
meðan hann dvaldi hér setti hann at-
höfn, sem bendir á þetta. Um þessa at-
höfn segir Páll postuli; »Vitið þér ekki,
að allir vér sem skírðir erum til Krists
Jesú, erum skírðir til dauða hans?
Vér erum því greftraðir með honum
fyrir skírnina til dauðans, til þess að
eins og Iýristur var uppvakinn frá dauð-