Syrpa - 01.03.1920, Qupperneq 9

0
I RAUÐÁRDALNUM.
SAGA
Eftir J. MAGNÚS BJARNASON.
Annar Þáttur.
m m
(Framhald).
XI.
Madeleine Vanda.
Þar er þá til að taka, atS þegar viS höfSum hvílt okkur í heil-
an sólarhring viS Fiskilækjar-giliS, þá héldum viS áfram áleiSs til
Fort Qu’Appelle, og náSum þangaS tíu dögum-síSar. Skömmu
þar á eftir vorum viS sendir um fimtíu mílur norSur fyrir Regina
til iþess aS sækja ýmislegt dót, sem þar hafSi orSiS eftir um voriS.
Vorum viS á Iþessu ferSalagi ifram og aftur þanigaS til um miSjan
októbermánuS. Þá lögSuim viS af staS heim. En áSur en viS
fórum affarnir frá Regina, spurSist O’Brian fyrir um Le Tumeau
og ifólk hans, því aS Ihann bj óst altaf viS aS ifrú Le Turneau vœri
Madéleine Vanda, sem þeim Arnóri og Ednu Trent reiS svo mik-
iS á aS finna. Var O’Brian sagt, aS fólk þetta væri nýflutt til
St. Boniface og ætti 'heima í nr. 18, á Rue Grandin. Var þess
getiS, aS Le Turneau hefSi telkiS þátt í uppreiisninni, en aS honum
hefSi veriS þrengt til þess af foringjum uppreisnarmannanna.
Voru honum því gefnar upp sakir, eins og svo mörgum öSrum
kynlblendingum og Indíánum í lliSi Riels.
Ekki var O’BricUi ibúinn aS vera lengi heima, þegar hann
lagSi af staS yfir í St. Bonilface til þess aS finna Le Turneau og
konu Ihans. Og fékk eg auSvitaS aS fara meS honum. Eg man
aS þaS var á þriSjudagskvöld, seint í októ'bermánuSi. ÞaS var
þykt loft og norSan-gustur meS fjúki; og þaS Ihvein öimurlega í rit-
símanum á ASálstrætinu.
“HeyrirSu. hvaS þaS þýtur skrítilega í fréttaþræSinum?”
spurSi O’Brian, þegar viS vorum komnir suSur undir “Hudson's
Bay búSina”.
“Já,” sagSi eg; “þaS er vindurinn og hretiS, sem orsakar
þaS.”