Verði ljós - 01.09.1899, Qupperneq 19

147
kynna sér þessa þýðingarmiklu starfsemi. Norskur prestur, Wislöff að
nafni, benti þar á móti á afturverkandi áhrif kristniboðsstarfsins á liina
kristnu félagsheild.
Eftir að lokið var kvöldfundinum gengu fundarmenn allir 1 fjórum
fylkingum niður í Yeblunganes. Svo stóð á, að gamall sveitakaupmað-
ur þar i þorpiuu hélt 81. fæðingardag sinn þennan dag, en þessi maður
hafði á ýmsan hátt látið oss í té góðvild og gjört oss margan greiða án
þess að vilja þiggja nokkra borgun fyrir. Hafði því Eckhoff prestur
borið fram þá tillögu, að allir fundarmenn flyttu þessum heiðursmanni
árnaðaróskir sínar um kveldið, er fundum væri lokið. Eyrst komu Danir
og námu staðar l’yrir dyrum kaupmanns og suugu tvö sönglög, var ann-
að þeirra þjóðsöngur, hitt sálmur; síðau komu Norðmenn, þá Svíar og
loks Einnar og sungu sitt þjóðlagið og sinn sálminn hver. jSíðan skip-
uðu allir flokkarnir sér fyrir framan húsdyrnar, Fr. Peterseu háskóla-
kennari hélt stutta ræðu, þar sem hann þakkaði kaupmanni í nafni
fuudarmanna fyrir auðsýnda velvild og óskaði honum inndælla æfistunda
það, sem eftir væri æfinnar. Síðan söng allur þingheimur danska sálm-
inn alkunua „Eögur er foldin“ og gengu síðau fylktu liði heim á Set-
nesmóa. Hafði þá verið kynt bálþar á völlunum,og söfnuðust rnenn utau
um það og skemtu sér með margrödduðum söng fram eftir öllu kveldi —
þangað til trumburnar kvöddu menn til rekkju. Þótti mönnum mest
koma til söngs þeirra Svía og Finna, ekki sízt hinna síðarnefndu, þótt
alt væri það alvarlegra, er þeir sungu, og eins og einliver dapur rauna-
blær á því öllu.
Miðvikudaginn 1G. ágúst fóru allir fundarmenn skemtiför á tveimur
eimskipum til Molde. Höfðu bæjarbúar þar gjört oss heimboð daginu
áður og bæjarstjóruin veitt 800 kr. til veizluhaldsins. Lögðum vér á
stað snemma morguns, að afloknum morgunverði og bænagjörð, sem
kand. N. Widner (Svíi) liélt í tjaldinu, og komum til Molde um hádegis-
bilið. Allur þorri bæjarbúa tók á móti oss við lendingu og fylgdist
moð oss til kirkju bæjarins, þar sem Ole Iversen, prestur í Ivristjauíu,
flutti fagra og snjalla ræðu út af orðunum í Hebr. 3,14 og 2. Pét. 1,10
og hafði að umtalsefni „hina kristilegu trúarvissu11. Að lokinni
ræðunni söng norskur söngflokkur nokkur sálmalög þar í kirkjunni og
þótti takast hið bezta. Síðan var gengið til stærsta gist.ihúss („Grand
Ilotel“) bæjarins og tók þar í móti oss uefnd manna með bæjarfógeta
í broddi fylkingar og bauð oss velkomna í nafni bæjarfólagsins. I garði
einum bak við gistiliúsið voru borð breidd og bornar fram vistir, og
settust fundarmenn þar að borðum undir berum himni. Væta hafði ver-
ið í loftinu um daginn, þó rigning ekki mikil; eu nú áður lokið væri
borðhaldinu úti í garðinum gerði þá úrhellis rigningu, að við sjálft lá,
að alt færiáflot; hrökluðust gestir þá allir inn í stóran sal í gistihúsinu
og luku máltíðinni þar standandi, því svo var margt manna þar saman