Verði ljós - 01.11.1899, Síða 8

168
meðal annars kenna þéim kristilegan barnalærdóm eftir lúterskri kenniugu!
Yfir böfuð að tala virðist kennaranum i alt of mörgum atriðum
vera ætlað að auka við liina prentuðu bók með munnlegri tilsögn, og
er þvi farið íljótar yfir og mörgu slept, sem vér erum vanir að finna í
barnalærdómsbókum vorurn. Þetta er mjög svo skiljanlegt þegar tekið
cr tillit til þess hvaða kringumstæður höf. heíir liaft fyrir augum sór
við samningu bókarinnar, — en þar sem vér búum við alt aðrar kring-
umstæður, hlýtur þetta, eins og þegar er sýnt, að verða talsverður ókostur
við bókiua, hve góð og vel samin sem hún annars kann að vera.
Skoðun vor á kiuni nýju barnalærdómsbók verður þá í sem fæst-
um orðum þessi: í góðum skóla með góðum og velmentuðum kennur-
um mun húu án efa reyuast hin uppbyggilegasta trúkenslubók, en þar
sem þetta hvorttveggja vantar, er mjög liætt við þvf, að ungliugaruir
verði lakar að sér í mörgum greinuiu, eu þeir hafa verið hiugað til.
En reynslan á eftir að kveða upp úr með sinn dóm. Það kaun
vel að vera, að dómur hennar fari í gagnstæða átt við þær skoðanir,
sem vér köíum kaldið fram og skyldi það gleðja oss ef sú yrði rauniu á.
Hvað sjálfa þýðingu bókariunar snertir, þá fáum vór ekki betur
séð en að hún só mjög vandlega af hendi leyst og málið á henni eink-
arvandað. Letrið er engan veginn heppilegt, það er víða svo smátt að
naumast veitir af góðu stækkuuargleri. En úr þessu verður að öllum
líkindum bætt, þegar bókin verður prentuð á uý.
* *
*
í sambaudi við liina nýju barnalærdómsbók viljum vór með nokkr-
um orðum minnast á hinar nýju biblíusögur, sem Sigurður Jónsson,
barnakennari, hefir gefið út fyrir skömmu. Hvort eigi að skoða þær
som þýðiugu á hinum uorsku biblíusögum Klaveness, vitum vér ekki.
A titilblaðinu og í formálanum er ekki sagt annað en að þær sóu „lag-
aðar“ eftir biblíusögum hans. En hvað sem því nú líður, þá er með
þessum nýju biblíusögum bætt úr verulegri þörf, því að biblíusögur
Balslevs hafa þegar leugi verið lítt viðunandi. Mönnum kunna að þykja
biblíusögur þessar nokkuð umfangsmiklar fyrir börn, eu úr því er auð-
bætt með því fyrstu skiftin, sem þær oru lesnar, að hlaupa yfir alla þá
kafla, sem með smáletri eru prentaðir. Iíöf. teknr þetta fram í for-
málanum fyrir bókiuni. En þar er annað atriði, sem oss langar tii að
gera dálitla athugasemd við. Höf. sogir svo: „Eyrsta árið mætti t. a. m.
kenua það af gamla testamentinu, sem prentað er með stóru letri, aun-
að árið nýja testainentið á sama hátt o. s. frv.“ — Oss erspurn: Muudi
ekki vera komiun tíini til þess að fara að liverfa frá þossari aðferð við
hina fyrstu biblíusögukenslu, að láta barnið læra gamla testamentið á und-
an hinu uýja? Er ekki hin aðferðin miklu betur við hæfi barnius, að
byrja á uýjatestamentinu og hverfa þaðau afturíhið gamla? — með því
lærist barninu miklu fljótar að skoða gamla testameutið í ljósi liins nýja.