Verði ljós - 01.11.1899, Síða 9

169
Oss finst það óeðlilegt og meira að segja rangt, að láta unglinginn strit-
ast við að læra patríarka-söguna og Israelskonungasögu, áður en það
hefir kynst lífssögu frelsarans. Oss virðist réttast að byrja á sögu
frelsarans. Hvað segja uppeldisfræðingarnir um það?
Hið eina, sem vér erum verulega óánægðir með í biblíusögum þess-
um, er viðbætirinn. Þótt hann sé gullvægur í samanburði við ósköpin,
sem eru fyrir aftan Balslevs biblíusögur, virðist oss hann eun alt of mag-
ur. Það liggur líka í hlutarins eðli, að það getur ekki verið mikið gagn
í kirkjusögu á 9 — níu — blaðsíðum. Saga kristilegrar kirkju er svo
stórmerkileg, að vel mætti verja til hennar að miusta kosti tveimur eða
þremur örkum. Hið bezta í viðbætinum er samanburðurinn á kenning-
um páfans og Lúters.
Málið á biblíusögum þessum er lipurt. og látlaust víðast hvar. Á
stöku stöðum eru þó orðatiltæki, sem vér kuunum alls ekki við og setn-
ingum komið miður keppilega fyrir. En að þessu kveður þó ekki meira en
svo, að bókin getur þrátt fyrir það talist lýtalaus. Pappírinn mætti
vera betri.
&istnitökuhdtíðin.
if^ærar þakkir kann ég þór, ritstjóri „V. lj.“ og vinur minn! fyrir
það, að þú á synodus í sumar vaktir máls á því, að almenn hátíð yrði
haldin í íslenzku kirkjunni á komanda sumri í minningu þess, að þá
hefði kristindómurinn verið drotnandi landstrú urn heil 900 ár. Slíkar
kristilegar minningarhátíðir liafa afarmikla þýðingu fyrir trúarlífið, svo
vekjandi sem þær eru. Eu tilgangur minn með línum þessum er sá,
að leiða athygli manna að því, hvenær heppilegast og róttast só að
halda slíka hátið. Það stendur alls eigi á sama, hvaða dagur er valinn
til að halda kirkjuhátíð þessa, því bæði er það vegna atvinnu manna í
landinu, að sumir tímar eru betur fallnir en aðrir til hátiðahalds, og svo
hafa eigi allir dagar jafnmikla sögulega þýðingu. Hvað vinnubrögð
landsmanna snertir og vaualega einnig veðráttufar, þá er enginn tími á
árinu betur lagaður fyrir alþjóðlegt hátíðarhald, heldur en vortiminn
rétt fyrir sláttinn, um það leyti, sem lengstur er dagur, og verður það
þá siðari hluti júnímánaðar eða fyrstu dagaruir í júli. Eu nú vill svo
vel til, að einmitt á þessum tima er gamall og þjóðlegur hátíðisdagur i
kristinni lcirkju, það er Jónsmessudagurinu 24. júni. Það ber lika á-
gætlega heim frá sögulegu sjónarmiði, að halda kristnitökuhátíðina þanu
dag, þvi beinlínis þann dag, sjálfan Jónsmessudaginn, var kristni lög-
tekin á alþiugi árið 1000, eftir því sem næst verður komist (sbr. Kristni-
sögu í Biskupasögum I, bls. 20 -24, sérstaklega neðanmálsgreiuaruar).
Þessi dagur er því, að minni hyggju, róttast kjörinn til að vera íslenzk